1320 resultaten.
kinderjaren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 481 als verwaaide klanken en geuren
van tijdloze jaren
als vergeelde kindertekeningen
in vage tinten vol melancholie…
Waarom noem je een ei een ei?
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 521 Een kip in het Brabantse Boomen
kan daarop het antwoord wel dromen:
‘Het is nog een vraag
of er - dat blijft vaag -
een hij of een zij uit zal komen.’…
Ozonlaag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Het blijft allemaal wat vaag.
Heb ik ook nog een vraag,
Hoe laag hangt de ozonlaag ?…
nakijken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 de focus
transformeert
terwijl ik
reis van
controle naar
een vage
stip op de
horizon
het brandpunt
heeft het
nakijken
zogezegd…
vakantie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 453 Alleen maar zijn
alleen maar nu
en zie wat vage witte rafelstrepen
op eindeloos blauw
en zucht
van rust en welbehagen.…
Grisaille
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 412 het wiegelied
van Brahms
brengt me van de wijs
de echo
schetst een beeld
in vage vegen
grijzer dan grijs
sterft het in mij…
thuis
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 303 dichtbij
mij
blijf ik
vandaag
ben ik
vaag
in ogen
van
iedereen
die ver weg
gaat
en zichzelf
vandaag
verlaat…
Abstract
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 Het is best vaag soms
maar wel met volop kleuren
de betekenis
is vaak niet zo van belang
maar wel het gevoel erbij…
Spiegel
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.383 kruip jij in jouw vage spiegel
Terug naar jouw werkelijkheid…
Terwijl de wind scheen
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.398 Daarna ging de lucht open en ik zag
duidlijk de bomen staan tot in de dag
in hun doorblankte grootheid vaag en ruig,
en ’t heerlijk land der wolken vaag en stug
bedreven door grauw’ and’re, de zon scheen
en sloeg zich over in onmeetlijkheen.
Hoe doodgerust voelden mijn oren toen,
ik ging en had met alles niets van doen.…
Terwijl de wind scheen en de bij bromde
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.979 Daarna ging de lucht open en ik zag
duidlijk de bomen staan tot in den dag
in hun doorblankte grootheid vaag en ruig,
en 't heerlijk land der wolken vaag en stug
bedreven door grauw' and're, de zon scheen
en sloeg zich over in onmeetlijkheên.…
Schaduw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 Vaag hoorde ik oude geluiden
uit een tuin die er niet meer is.
Het voelde wrang, als een gemis
dat niet zo rechtstreeks is te duiden.
De blijde klanken van de harmonie
die door het dorp loopt te marcheren
herken ik vaag uit dat warm verleden.
De schooljeugd marcheert mee en ik zie
mijzelf daar tussen in mijn jongenskleren.…
Weeromstuit
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 303 Glimlach, vaag schijn
Ik in uw ogen
Aangehoord, niet geluisterd
Aangezien, niet gelezen
Ongerijmd verlaat
Ik deze plek
Ongehoord
Onleesbaar…
WIEGEL
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 477 Een top-VVD’er uit Diever,
gevraagd of hij soms niet veel liever
terugkeert naar Den Haag,
bleef nog maar eens vaag:
”Misschien, maar dan niet als haarkliever.”…
af
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 989 stiller dan
zwijg ik
de dag
stil
ben ik stiller dan
je woorden
tot mij
vandaag
vaag ik
weg
ben ik
stil
stiller
dan je woorden
me
zeggen…
Schrappen is
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 naar lucht happen,
wissen zo wijs
als een herinnering
het minder kan maken;
zalig wordt het
in je hoofd blijft
vaag een blauwdruk na
niet uit te gommen.…
Onder de oppervlakte
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 316 Er is meer diepte dan zij laat zien
en een fonkelende helderheid
niet alleen onder de oppervlakte
maar bij elke voorzichtige benadering
een vage schijn in rimpelloze breekbaarheid
In haar glanzend web
onthaalt zij ieder nieuwsgierig oog
een spiraal waarin
ik vaag herken
de lijn van schepping
Een tedere aanraking maakt mij bewust
van…
Vreemdeling
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 883 Een verweerde grijns, pijnigend
vanonder een vaag gelaat
- enigszins bedwelmd door vage illusies -
galmt in de uitgestrekte ruimte:
echo, oh, wie ben je
en waar ga je heen?
Het antwoord als altijd
een - vreselijke - stilte
als scherven stekend
in een gebroken urn.…
Tegenlicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 175 Nauw'lijks waarneembaar
De vage contouren
In de verte -
En toch vertrouwd
De toekomstvormen
In de verte die
Mij in dit lage licht het
Vertrouwen geven om door te gaan…
voor Willem Wilmink
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 324 B.H.Tazelaar )
de vage dominee Tazelaar
die dichte als een hazelaar
zó heerlijk ongecompliceerd
en alles gefingeerd…
Hallo daar...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 666 Ik ben het ,
met die lach,
met dat open hart
Ach, je bent sterk,
maar zo eenzaam,
zo hard
en zo ongelukkig
Neem me toch terug
want ik ben het;
die vage herinnering
aan wie je ooit was.…
In zijn ogen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.467 Ik keek in zijn ogen
zag de zon op zijn haar
een vage herinnering
gleed even voorbij
Toen was het stil
alsof de bomen gevallen waren
en de aarde
niet meer ademde…
Koopje
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 571 Een stiekeme koopman in Milaan
Bood me antieke straatstenen aan
De prijs was heel laag
En hij mompelde vaag
Dat 't om een gat in de markt zou gaan…
na de strijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.053 Vaag, onbegrepen, kapot.
Wanneer vind ik het licht?…
rocher ruiniformes
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 201 m'n verbeelding
gaat met mij op de loop
op het Plateau de Larzac
bij het gehucht Cantobre
zie ik een man
met een vaag gelaat
wang aan wang met een vrouw…
Jouw schaduw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 527 zag vaag
jouw schaduw
in glas
wist dat
ik alles
al had gehad
nog sprankel je
licht twinkelend
ondeugend terug
gevangen in
glas dat altijd
bodemloos was…
Als je op een vluchtheuvel
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.152 Als je op een vluchtheuvel
naar een tram loopt
en je hoort achter je
haastige voetstappen
hoe groot is dan de kans
dat je binnen een seconde
door een vage kennis
op de schouder
wordt getikt?…
ziekte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 578 koortsachtige warmte
omgedraaide maag
koude rillingen
de wereld vaag
geen pillen nodig
het gevoel is fijn
liefde is de ziekte
jij het medicijn…
windvlaag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 636 als een windvlaag
gleed het langs
me heen
die middag in het
open veld
toen ik achter een
wazige horizon
iets van oorsprong
en bestemming
voelde
als een vaag besef
van eeuwigheid…
ochtendbeeld
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 214 haar lichaam nog een roerloos
glooiend landschap
vaag en zacht ontplooiend
in het binnensijpelend licht
zoals zij zich stilaan ontvouwt
haar contouren krijgt
mij zo nabij mij zo vertrouwd…