Alle inzendingen over Vallen

Het leven is vallen en opstaan. Maar waarom opgeven als je door kunt gaan? Waarom stoppen met geloven als er nog hoop is? Sta op en ga door. Geloof in jezelf en ga er voor.…

Een boom die heel wat eikeltjes liet vallen Zo zag BB zichzelf met al zijn kroost Dit reikte hij hun moeders aan als troost: Ze kregen veel talent mee met z'n allen Het beste bracht hij voort met zijn Lucille, Die hem zijn hele leven lang beviel…

Als de bomen blozen kan ik maar niet wennen of kleur bekennen dat de natuur hier voor kiest afsterven maar toch niet huilen om wat je verliest dan als de bladeren vallen tussen het krakend hout komt een pad van goud nu ik daar op loop doe ik mezelf een wens blijf veranderen mens…

in donkerbruine strofes stroomt een overvloed aan melancholie waarvan de gedichten straks zullen overlopen het is weer zover herfst tergt mijn gemoed tot schrijnens toe de eikels hoog in de bomen zullen spoedig vallen als verwoestende neerslag…

Op me af laten komen naar mij toe in plaats van hebben willen, graaien door angst om wat weg vallen kan. Zomaar ideeën ook, die ineens... waar en welke waren dat? Vertrouwen dat we meer dan we verwachtten en dachten, ons voor kunnen stellen, krijgen als we niets grijpen. Dat te begrijpen!…

De wind jaagt door de wouden Het water slaat over de wal Op zee bezwijkt het Oer stevige rubber Onder de last Van hen die de terreur In hun vaderland Achter zich hebben gelaten, Maar nu simpelweg Met te veel zijn - Aan het water Vallen ze ten prooi Die met moeite Aan het land ontkwamen…

Eens stonden er, vlakbij de poort van Wenen De Turkse legers, klaar om in te vallen Ze ondermijnden zelfs de Weense wallen Gelukkig nam de Turk op tijd de benen Wat later werd Turkije 'Zieke Man'. Hoe noemen wij het land van Erdogan?…

Er staat een boom op het punt al haar bladeren te laten vallen. In de vroege novemberzon toont zij nog eenmaal haar volle pracht. Hij denkt aan treinen die hij wel gehaald heeft. Wordt dan de boom. Blij als een schoolkind met een geschonken uur.…

voorbij de verre dood laat ik de wapens vallen de taal van de aarde spreek ik niet in vogelvlucht het vasteland verlaten om het hier en nu te laten gaan vergroeien met oeroude lagen dicht onder het zoete ruisen van het bladerdak ontwapend de verre dood voorbij…

aan het einde van de dag vallen avonden binnen het kader van zwartheid tussen het wit met schakeringen van donker geluid en lichte doofheid als gevolg van naderend schemer te denken valt aan weliswaar kraakhelder keramiek maar ook aan de kunst van het niet-geleiden, zo breekbaar als altijd…

Want na de uitslag zien we met z’n allen, Hoe zij elkaar weer in de armen vallen.…

bij het licht van de maan en de sterren kromt en buigt de zwaan haar hals vallen granaten door gescheurde daken aan de afgrond van altijd dezelfde pijn roerloos op de boezem van de nacht het klaaglied van het mensenhart doorzeefd en langzaam zinkend een inktzwart ontwaken niet meer worden wat je wilde…

Nog méér voortschrijdend inzicht bij het plassen: Waar manlief ouderwets er stoer bij staat - Hij nu moreel verplicht de pot op gaat - Is hurken nóg gezonder bij het sassen. Maar als dat móét dan stop ik wel met drinken, Wim Overweg kan niet nóg dieper zinken.…

Jan Böhmermann mag “geitenneuker” zeggen. Dat Duitse varken spreekt geen woord halal. Die vuile pisbak spuwt alleen maar gal. Zo’n smeerlap moet je aan de ketting leggen. Probeer het ook eens, man het voelt zo goed wat artistieke vrijheid met me doet.…

de wind waait, de maan schijnt de regen valt en jij slaapt de wind rust de zon brandt de regen droogt en jij leeft de bladeren vallen de zon lacht zwakjes de mist komt op en jij rust... eeuwig…

Hard te vallen en weer op te staan. Ik ben er weer. Heb er vertrouwen in. Heel binnenkort maak ik een nieuw begin.…

Steen des aanstoots Je kunt niet zomaar ongestraft gaan gooien De pelgrims zonder zonden zijn alleen Gerechtigd tot het werpen van een steen En anders vallen er beslist weer dooien Als dank zorgt Allah dat er voor de gein Net zo veel doden als gewonden zijn…

In eenzame afwachting kijkt zij door ramen in duisternis en telt seconden in minuten steeds verder weg tot ogen nog enkel sterren zien oneindig hoog ongrijpbaar ver en zij wacht geduldig tot die ene schitterend krachtig zal vallen deze nacht…

binnen in mijn hart herhaal je maar hoe kan dat je herkent niet eens het inpakpapier en het lint dat je achteloos laat vallen elk woord dat ons bezighield gooi jij op een letterhoop van roze strikken een gokje misschien omdat mijn glimlach nog steeds een droom opwekt telkens ik in jou sterf…

Dan wordt hij weer de raceheld voor ons allen, Want geen coureur die zo goed uit kan vallen.…

Vol gehangen met slingers, lampjes en ballen voelt een kerstboom zich niet langer op het gemak vallen naalden uit en niet langer een eigen tak totdat ze hem zorgvuldig het jaar uitknallen met je soortgenoten op een stapel in de brand tekent 't een kerstgedachte, verdomd interessant?…

om in het gareel te blijven niet uit elkaar te vallen gaat taal de strijd met leegte aan tijd staat stil in de schaduw tot het wachten voorbij is terwijl mijn hart langzaam ontdooit in volle winter blijf ik waakzaam tot stilstand stopt een traag bewegen wordt…

Hulpsinten en pieten heel goed opgelet: al jullie bijverdiensten vallen onder de BTW-verdiensten; en wel onder het hoge tarief, zo wil het kabinet. Beste Sint, geef hen een steuntje in de rug. Neem JP en zijn trawanten mee naar Spanje terug.…

Glanzende druppels vallen van je lichaam op het zand, je omtrek achterlatend. Vanavond zal een bedachtzame golf je afdruk westwaarts dragen en ongetwijfeld zal het zeewater dan net iets zoeter smaken.…

Er is 'n wachten op de loop der dingen Alles zou rond zijn als er woorden kwamen Alles zou rond zijn als er noten kwamen noten op je zang Ben bang dat er stiltes zullen vallen als kralen van 'n gebroken ketting.…

vanaf de bank waar ik in slaap dreig te vallen zie ik het licht theelicht, waxine poeslief treedt territorium binnen een kaars flakkert mijn ogen worden zwaar aangewakkerd geef ik toe de kat ligt op mij afstandsbediening scherm op zwart…

Ga mee hardlopen langs het rulle strand zee sterren lichtvochtig zand loop mee tot onze harten gelijke snelheid kennen vermoeid vallen hand in hand op het strand en jou mag kussen onder sterren.…

Jaar in en uit wordt er veel weggegooid Het raakt bedorven of er vallen gaten Wat blijft is de gewoonte om op je knieën de matras te betreden daarna met je hoofd Later de moede rest draaiend te ruste legt op de rug Nog even de dagelijkse zonden overpeinst en vergeving vraagt…

De ouderdom overkomt ons allen Je hoeft er niets voor te doen Tenzij een malloot je overhoop zou knallen En je er dood bij neer zou vallen, Komt de ouderdom vanzelf Met een snelheid waarvan ik denk Als ik iemand een geschenk zou mogen geven, was het een pakketje uitstel want allemachtig wat gaat dat ouder worden Snel…

Bewakers van de kathedralen Overzien het vlakke land Turend naar de horizon Spuwen water naar de vijand Zij bewaken oude stenen Tegen verval en vergetelheid Dromen soms over het verleden Herinneren zich hun klassieke aanwezigheid Bewakers van de kathedralen Vallen langzaam uit elkaar…