Alle inzendingen over Vallende bladeren

vallend de droge bladeren..goud de rand.…

mijn zachte libel zo fragiel aan dit turbulente schilderij, jij zou kunnen springen, dan ving ik je op met vallend blad in deze bocht, dat beklemt mij…

het is de wind niet jij die verhalen fluistert gedachten verwaait geheimen doet verbergen het is het kind in mij dat in spanning luistert totdat de wind draait alsof hij mij moet tergen…

De bladeren vallen De wind steeds meer spel Dwarrelend, waaiend, gierend Eens troostend, wordt een hel Nu vallen mijn gedachten En dwarrelt mijn gevoel Gierend van verlangen Zonder wil of doel En het dal is daar beneden Wat zich in schaduwen bevindt Als het licht er niet kan komen Dan ook zeker niet de wind…

bladeren vallen van huizenhoge bomen de herfst zal komen…

Een koperen maan krulde aan de hemel, dreigde te vallen...bladeren slechts. Hitte bladerde van het licht en zette de nachtelijke herfst in vlammen. Zo was het.…

dwarrelen overal prachtige kleuren kijken ritselend lopen door bladertapijt eenmalig!…

Je trekt mijn aandacht wat voor grote bladeren zeg je ja zeg ik je ogen hechten zich aan al die bladeren je zou ze willen rapen één voor één je trekt mijn aandacht wat voor grote bladeren zeg je ja zeg ik je ogen hechten zich aan al die bladeren toch raap je er maar één…

Bladeren en nog eens bladeren Zij vallen neer op het natte gras En bedekken de hele grond alras Ten teken dat de winter gaat naderen. De bomen verliezen hun schoonheid En blijven als kale stronken staan Hun glorie is voorlopig voorbijgegaan Wachtend op de komende lentetijd.…

Ik blader in mijn herinnering probeer alles weer te weten stel direct ook vragen het is niet alleen hoe of wat ik graaf in mijn belevenissen spit ze soms weer onder geef zelfs antwoorden op vragen nooit gesteld wie ben ik, wat is er van mij geworden? hoe ben ik alles doorgerold? is het leven wel gewillig?…

klein Doen hun best om te groeien Ze hangen teer Hun knopjes aan de tak en stammen De zon geeft ze licht en warmte De wind komt ze zacht kammen De bloesem duurt kort In tal van kleuren geschakeerd om heester struik en bomen Een zachte bries laat de gewassen horen Een zoete balsemgeur Het ruisen over en weer En zie, de bladeren…

gele bladeren dansen wild over de straten bomen kreunen onder de hevige wind weer een nieuw seizoen dat arriveert ik kijk nu al uit naar een windstille dag, waarop de zon schijnt in milde herfstglorie bladeren in geel, rood oranje en bruin kraken zachtjes onder mijn voeten witte lichtstralen schijnen bescheiden door de torenhoge…

Van honduree*) heb ik geen kaas gegeten Toch denk ik niet: het antwoord is me worst Mij stuit zo’n blanco vel tegen de borst De hamvraag wordt: hoe kom ik het te weten Van Aar mag ik het niet bij Google halen Dus rest slechts bladerwerk in Van Dale…

De zonne zond haar stralen uit om d'aarde te vergouden, Die, al te lange tijd verwaaid, verregend en ontverfd, Niet meer aan blijde dagen dacht, maar aan de winterkoude Zich zonder klagen overgaf en stil en willig sterft. De stralen die op 't bladerdak een wijle wilden rusten, Ze gleden door de takken heen en vonden vuil…

De bladeren ze vallen van de bomen dwarrelen tevreden neer op de grond zijn klaar met hun leven om de wereld kleur te geven op donkere dagen in het bos.…

Beuk en eikenblad Van ouwe boom Als woorden dwarrelde 't blad Dalend op dak, in goot Besprak het hele jaar 't Verhaal van hem en haar De dakgoot ving het daar Zodat woorden niet verstoppen Het water stromen kon Ververste tot verzen De aarde bereikte Voor wortels van beuken en eiken Rijmend alle ongelijk…

Het zijn de bladeren in de wind en de geur van bloemen Het is het eerste ochtendlicht en een zachte regen in het gras Het zijn de wolken, een langzame schaduw en het tikken van leeg horloge Het is de glimlach als ‘s avond weer de zon gaat dalen…

Als iedere herfst pakt de zomer haar spullen in: al haar boombedekking wordt uitgestald op kleur gehangen gesorteerd, dan uitgedund en weggelegd tot volgend jaar. hun stapel kleding belandt in bladerbakken of op de grond daar slordig weggesmeten omdat dat harde groen geen mode is. Nog even pakt ze dan die rode jurk daarna een bruine…

Bladeren Warm gekleurd Vallen van takken Dansen om ons heen Herfst…

beelden dalen als trage bezinksels neer licht valt door de bomen de poort scheidt het heilige van het profane de schaduw van het haveloze boompje op de tuinmuur het zonlicht dat miljoenen kilometers aflegde om het zielige boompje binnen enkele minuten te bereiken verzink in de verstilde eenvoud de transparante schoonheid van…

glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot van dit tijdstip een reis uit de reis voor de komende heldere winter en men vindt met de pink weer die heldere weg naar dat denkbeeldige eindpunt - --------------------------------- uit: 'Vallende stilte', 2008.…

glas in een ligstoel later men stippelt onder het genot van dit tijdstip een reis uit de reis voor de komende heldere winter en men vindt met de pink weer die heldere weg naar dat denkbeeldige eindpunt - ------------------------------- uit: ' Vallende Stilte', 2008.…

Zelfs wanneer je vatbaar bent voor vallende bladeren. Je leeft want bloed stroomt door je aderen. Je hart klopt en laat je door elke slag weten te leven. Het wordt vanzelf beter als je niet afpakt... wat je met liefde is gegeven.…

Hij is er altijd al geweest, je wist al lang van zijn bestaan maar het deerde je eigenlijk niet hij had zoveel gezichten, zoveel verschijningen, zoveel vormen dat je hem soms niet eens herkende als zijn tentakels over het leven gleden Je kwam hem tegen als vallende bladeren in de herfst met glanzend geel, bruin, oranje en rood, als verdoffing…

vallende regen is als een zomerse douche die ons het licht steelt om het in bloemen te verbergen die als tijdelijke zijrivieren groen uit de grond stromen vallende regen is tegelijk zegen en vloek voor wie het land bewerken omdat het precies nooit genoeg dan wel altijd teveel is als zij zich ter aarde stort vallende regen is in kleurrijke…

kleurige bloesems bloeiend verval vallende zaden zaaiende wind wassende groeisels bloemend gewas kleurige bloesems bloeiend verval vallende zaden zaaiende wind…

wals de rode ritseldans blaadjes dwalen draaiend rond bruine knispertakjes kraken in hun slalom naar de grond Woeien waaiend vallend kraaiend wervelen hun rokjes neer wentelen met rode konen tot de bruine aarde weer. bladeren tot kant verweven bladskeletjes van weleer dromen rood met gele dromen stormen ruisend heen en weer.…

In de herfst van mijn leven roepen vallende dode bladeren soms een elegische stemming in mij op en laten mij het einde vaag voorvoelen. Gelukkig blijft het tijdstip, net als de witte, koude sfeer, onbestemd en onbekend, met een sprankje hoop in nevelen gehuld.…

In 't rijzen van de koele dag, Als ieder nog te slapen lag, Zat Appelona, die ik zag - ‘t Zijn mij geen dromen – In de schaâuw der bomen En streelde een luit, Terwijl zij uit Een heldere boezem zong. Stil hield de tong, Die ’t geveert’ Van het hele woud braveert. Het zingen, ’t Springen, ’t Fluiten, ‘t Tuiten En ‘t zwieren, Gieren…

Jaren huppelen zacht voorbij om het leven laten lijken als dat van een vallend blad, bestemming niet voor ogen maar langzaam vallend naar benee en daar een plaats bereiken.…