Alle inzendingen over Van Gogh

'Portret van de postbode Joseph Roulin' van Vincent van Gogh gedateerd 1889…

(bij de dood van Theo van Gogh) de wijde wereld praat met vele monden een vreemde kun je zelden slechts verstaan de jood is doof voor de mohammedaan de laatste zal een christen nooit doorgronden de toren wist een brede kloof te slaan het steile pad werd door geen mens gevonden de nevel heeft de dolenden verslonden en nectar smaakt naar gal…

Ik zag een veld vol stevige zonnebloemen, verbaasd dat zoiets hier mogelijk was en daarboven zwarte kraaien, je kent het wel, deze keer als levend schilderij van mijn beroemde zielsgenoot Van Gogh, Vincent ja, een depressieve aap zonder prozac helaas, de trein raasde voort, maar dat gele beeld raakte mij als nooit tevoren, boezemde mij angst…

zomerse dagen lopen op hun laatste benen evenals de zwart- en bruin gevlekte koeien grazend onder een late zon die het boerenland nog zacht belicht waar in alle rust de avond valt aan de einder schildert van Gogh een handvol kraaien boven het goudgele, ongemaaide koren waar verzonken boerderijen en een verre toren in ijle nevels geruisloos…

Niet Theo van Gogh – onnavolgbaar in provocerend onrust stoken en filmen – werd beestachtig vermoord, anderen bedreigd, het vrije woord koelbloedig de nek omgedraaid volgens sommigen die blijkbaar een alibi nodig hadden om hun frustraties vrijuit bot te vieren op allochtonen en hun dierbare materie.…

Van Gogh's mensenwereld nog niet vergeten.…

je slanke silhouet werd ooit geschilderd op doek door een heel bekende kunstenaar toch, die luistert naar de naam: Vincent Van Gogh!…

GEDICHT OVER VINCENT VAN GOGH altijd bezig met schilderen zijn enige kunst en drijfveer eenzaam en alleen en zeer arm alleen gesteund door zijn broer moest hij wel krankzinnig worden op het franse platteland maar altijd dapper volhoudend en zwoegend op het doek want het moest klaar en geschilderd zoals hij het in zijn hoofd zag…

Ik ben vandaag weg met de trein, zomaar ergens heen, ik zie wel wat het zal zijn, misschien Tilburg, misschien Geleen, het kan ook zomaar Nuenen worden, even kijken waar Van Gogh vertoefde, zonder overdreven veel verkeersborden, toen alles kon en weinig hoefde.…

Zinnengeprikkeld nu vliegen wij als vlinders op noten van de accordeon subliem door de Papillon bespeeld Montmartre als hoge heuvel en wijk trekt al heel lang veel kunstenaars en vooral schilders Als ooit Van Gogh en Picasso hebben zij zich hier gevestigd.…

nooit te moe Ik heb ook een vriendin En dat is de muziek In haar wereld kan ik genieten Van de blues tot aan klassiek De teksten van chansons Een vioolconcert van Bach De gospels en nog zoveel meer Ik luister iedere dag En dan de schilderijen Vooral die met veel kleur Ze maken me heel blij En stellen me nooit teleur Monet, Van Gogh…

------------------------------------------------ Met dit gedicht won ik op 6 mei 2005 de 3e prijs in een gedichtenwedstrijd over Leusden, georganiseerd door Rabo Ledenmantel, tijdens een Masterclass geleid door de dichter Ruben van Gogh.…

Als kind tekende ik graag en ik deed zelfs een cursus via de post uit Groningen met prima resultaten, zodat ik dacht een nieuwe Van Gogh te worden, want die was gek genoeg. Ik ontdekte daarna de taal en raakte verslaafd tot nu toe en verder, schreef liefdesgedichten voor de vrouwen van mijn dromen en had er zelfs zichtbaar succes mee.…

Koop maar een melkkoe of een tweede auto, laat de goden maar met rust, laat mij maar Isis zijn, meer god dan mens, jullie hebben Van Gogh ook maar lelijk weggejaagd met jullie sombere kijk op het leven, mooi dat hij gek werd van het vrolijke geel, beter dat dan jullie.…

woorden tekort De nachtmerrie werd werkelijkheid Want misdaadverslaggever Peter R de Vries is vermoord Na een laffe aanslag Is hij op 64 jarige leeftijd heengegaan Ik kende hem niet persoonlijk Maar ik mocht hem wel Zijn toch nog onverwachtse overlijden Heeft mij boos en verdrietig gemaakt Ik ben erg ontdaan Eerst Pim Fortuyn, toen Theo van Gogh…

hij omhelst je, die rijk gelobde kei; een gevoel alsof je in een veranda vol met bloemen mediteert, in hagelwitte stilte, fris als sterrenbloesem bij van Gogh. De zon beschijnt nu ieder blad, laat oplichten zijn reine plantenziel.…

het Noorse Bergen weer een dag met die daar altijd aanwezige naargeestige regen één zo’n dagje in de Sahel zou echt mooi en gewoon een zegen wezen Mooi lelijk goed of slecht hangt af van de omstandigheden Dat mooie schilderij van een of andere onbekende schilder helaas in geld zo weinig waard maar iets kinderlijks ondertekend door van Gogh…

Met een prachtig schilderij Laat de zon ons achter Ik kan er uren naar kijken Een mengsel van kleur zoals Van Gogh dat kon Maar het duurt maar even. Een prachtig hemelsbrede lichtshow Opgebouwd uit de sterren en de maan Gratis en voor niets Elke nacht opnieuw voor jou Maar het duurt maar even.…

Het Van Gogh Museum op een grauwe zaterdag De hele stad was triest, grauw, koud en nat.…

was niet genoeg voor mij er is nooit iets mislukt of ooit iets fout gegaan ik kwam en ik zag en ik kon alles aan nee er was geen probleem of ik loste het op was al geniaal en bereikte dus de top nu ben ik multimiljonair bij alle vrouwen razend populair ik heb een huis aan de cote d´azur daar hangt een van Gogh aan ie-de-re muur…

(voor Jasper Krabbé) Terwijl je vader in de voetsporen van Van Gogh op de televisie is, trakteer jij ons bij DWDD opeens op een reis naar Noorwegen, Oslo, waar je Edvard Munch naderbij kwam. De gelijkenis met je vader is helder en je jongleert met dezelfde passie, wanneer je over de grote Munch vertelt.…

(voor Jeroen Krabbé) Het is werkelijk prachtig om te zien hoe Jeroen als een kind zo blij ons meeneemt langs de belangrijke plekken waar Vincent van Gogh geleefd heeft de grote filmheld toont ons op sublieme wijze zijn kwetsbaarheid en spontaniteit door eens idolaat te zijn van een ander die hem bovendien verre te boven ging qua kunstenaarschap…

De tranen hebben nieuwe appelbomen voortgebracht, kleiner dan een museum met Van Gogh. Bonjour akelig stationnetje in de klotenkou! Dag psychotische stinkkippen in veel te benauwde hokken! Dag lieve, wilde varkens, die ik sporadisch zie! Dag vrome, schijngelovige boerenrommel! gierige, achterbakse despoten! hoerige tuinkabouters!…

Niemand weet dat Van Gogh zijn zonnebloemen at en dat zijn psychopathische dokter er vergif door mengde en dat hij op weg naar China is gestruikeld over spijkers van verf en een leeg doek. Deze wereld heeft hij nooit echt gezien, zijn ogen rolden al als knikkers in de vuile sloten van Uden.…

Museums werden veelvuldig bezocht, ik zoek je in het Kunstmuseum, het Rijks, van Gogh, zo snel mijn voeten mij kunnen dragen, zoek ik je in Het Louvre, op de Chance de Lise, mijn hart raakt steeds voller, door alle schoonheid, waar jij zo van hield, op te snuiven, en zo kom ik uit bij de duinen van Den Haag, waar jij zo graag vertoefde,…

De Kerst is koud voorbij of het is raak Het ‘God is Liefde’ wordt weer eens weersproken Er wordt in de onwrikbaarheid gedoken Half Nashville stelt geaardheid aan de kaak Is het dan waar dat mensen God creëren Teneinde zelfreflectie te trotseren?…

zonnebloemen in een aarden vaas stilleven in drie tinten geel vernislagen vermengden zich onlosmakelijk met wie je van origine bent bewogen over verre grenzen reizen uit de comfortzone het fragiele overschrijdt niet langer grenzen het kostbare oude verplant men niet zonnebloemen in een aarden vaas stilleven…

Hij dompelt zijn model in kwikzilver Scheurt een regenboog aan reepjes Zijn oor suist. De stop slaat door. Tussen cipres, korenaar en zonnebloem Drijft hij de sterrennacht voor zich uit Loochent het gebod Verdoofd door absint Gespleten schilder die de kogel koestert Vergulde pil tegen waanstemmen Het fortuin rinkelt op zijn kist…

Toen onverwacht het pad zich boog stond ik oog in oog met een - uitgebroken naar het licht - kleine bloeiende perenboom. Zijn knoestige stam en takken - een ademtocht in de lente - openden wijd het weerloze hart dat zich vulde met lichte tinteling. Mijn ogen streelden de bloesem raakten het donkere stamhout aan. In het laatste licht van…

Er is een man die rechtop durfde leven omwille van zijn mening laf vermoord. Maar hier geen statement over ’t Vrije Woord, alleen een stilstaan bij wie achterbleven. Ik zie het enkel in dit kleine kader: een jongetje verloor vandaag zijn vader.…