Alle inzendingen over Vang rail

Ik vang jouw lach in bloesembermen terwijl stilte grote sprongen maakt over bijna rimpelloos water verdrink ik gedachteloos doch rillend gevangen in een rail van wisselstroken ademloos vouw ik thuis open en zie de laatste rimpel verdwijnen uit het zicht naar daar waar morgen niet meer bestaat maar nu kleur geeft aan uren die…

ijzelt op de rails bevriezen sein en wissels grotendeels - hoe reist men toch in een siberisch oord - de nederlandse sneltrein glijdt zo voort maar kijk eens wat passeert hier op de rails een lentelam dat dartelt nog zo speels langs dwarse liggers graast het ongestoord wat raast de nederlandse sneltrein voort…

dumpende afval dendert menselijke trein ontspoort door natuur…

Zo'n sneeuwvlok is heel erg voor onze treinen Zo sprak vandaag de leiding van Pro Rail En bovendien het waren er zovéél Rampzalig ook voor wissels en voor seinen Aan reparatie valt niet te beginnen Het rollend materieel blijft 's winters binnen!…

Mijn trein gaat ogenschijnlijk rijden, want spoorwagon na spoorwagon links op een parallel perron zie ik langs mijn coupéruit glijden. Maar dan verbreedt de horizon en blijkt dat ik mij liet misleiden: De trein is weg ter linkerzijde en ik sta nog op het station. Zo worden wij wel meer bedrogen: Wij zijn op reis, zo menen wij…

Wij zetten plannen op de rails maken ons oprecht druk over: 'de duur der zaken en dingen' duurzaam... 'de nieuwe trend' Klinkt er niet -verbolgen-: 'Het uur....…

Ik vang de druppels met mijn handen laat ze los in ledige lucht wil de woorden toch behouden tijdens deze nachtelijke vlucht veeg de rimpels langs het kussen laat de sombere lijnen met rust vang de lach weer in mijn ogen wanneer de zon mij wakker kust ook al zullen dagen duister, lang en misschien eenzaam…

Laat ik me leiden ervaar ik de kracht Verschuil ik me achter wat ik juist dacht Laat ik mijn hart open samen met mijn gedachten Loop je vooruit of sta je te wachten Laat je me knielen en reikt mij die hand Zal gaan waarderen waar ik ben beland Zul je me vangen als ik vallen zou Kan het nu nog niet weten ik zie pas een klein beetje van…

De trein loopt over de rails, die het land ontsiert de rails met elektriciteitsdraden die in de lucht hangen, kruisen en doorkruisen ons land en vele landen met ons mee. De rails is (lijkt het) oneindig de rails stopt nergens, net als het treinkaartje van het leven, eenmaal door een conducteur van onbestemd beroep ons gegeven.…

De "trein" van de Tour wordt opgehouden door de trein op de rails. De trein op de rails, reed misschien wel op tijd, maar de trein van de Tour, raakte wél seconden kwijt!…

Mijn trein vertrekt zo Nog snel alles op de rails Dan ben ik op tijd…

het ging zo snel trillende rails falend stoplicht een trein…

Minister Veerman is een ritselaar, met nevenfuncties en met boerderijen die blijkbaar zonder hem niet goed gedijen, met foutjes hier en slordigheidjes daar. Als een gladde aal kan hij ontsnappen en voelt zich niet gedwongen op te stappen.…

Ik wil je vangen in een woord zacht uitgesproken, je warm wegbergen in de palm van mijn hand en mijn vingers voorzichtig om je sluiten zoals een kind een vogeleitje.…

hou me even nog heel even hou me nog heel even vast laat me zweven nog even zweven laat me zweven op de tast draag me lichter nog even lichter draag me lichter dan geen één voel me dichter nog even dichter voel me dichter dan voorheen…

ik ruk me los van de regels loop tegen de wind aan ik beweeg dans met de taal blaas adem in mijn woorden vang jij ze in de bomen de zee of in je wapperende haren zetten zij je hart in beweging?…

zwiepende haren de man holt achter zijn afgewaaide hoed aan de honden blaffen en rennen tegen de wind de rok van de vrouw wappert horizontaal het kind kijkt in de verte maar komt niet vooruit de schilder legt waaiend Holland in verf vast jij hangt lachend met wijde armen in de wind je schreeuwt: vandaag vang…

diep helder zo intens en hemels blauw behorend tot de val die ze voor me schiep mysterieuze zwoele warmte helder klare koele kou zwevend boven een eindeloze zee grijzer dan de meest grijze meeuw en ik zweef in gedachten met je mee groener dan de eindeloze weiden wie kan zoiets fraais vermijden in ieder geval niet ik kijk me aan vang…

ik probeer de wereld te vangen in woorden probeer een hemel te beschrijven het liefst als het kon in akkoorden ook jou probeer ik met fraaie teksten te vangen in te lijven maar je laat je oren er niet naar hangen mijn woorden zijn te zwak glijden overal wel naar toe hoe ik mijn best ook doe ze omzeilden hem niet - verdwijnen in dat wak…

Klaproos zo hemels Tussen aarde, grint en rails hoe triest is uw lot…

Onvermoed ben ik de oneliner begonnen, en niemand die het door heeft, reageer maar, lijn 4 staat op de rails.…

Maar geen rails volgende trein. Geen razendsnel gevaarte. Ze verlangde naar een rails Die haar kon brengen waar ze wilde. Maar ze wilde niks meer nu. Dus stiekem ook geen rails. Laat mij maar lekker dwalen Riep zij haar leven tegemoet.…

En hij raast maar door en door zonder te stoppen pikt onderweg wat bagage op evenveel als hij verloor zelfs zijn eindsbestemming is niet zijn rustplaats hij gaat door voorbij het einde met een wisselende stemming niets kan het halt laten houden de rails zijn zijn enige weg na jaren neemt de snelheid af om te eindigen in het koude hij…

Hij was vertrokken met de noorderzon Zij verliet het eindstation En liet tussen de rails een spoor van tranen achter ...…

Ergens davert de trein In rechte lijn naar het doel Naar het eind van ’t zicht Verdwijnend over verre horizon Vast aan rails gebonden Noch links noch rechts Die ene voorbestemd weg Van vastgesteld station Zonder keerpunt op z’n reis En ik reis mee Gebonden aan trein en rails Tot over ‘t einder van ’t zicht.…

Een machinist uit het Noorden Wiens bovenleiding soms stoorde Wisselde veel Van vrouw en van rail Wanneer ie zelf niet zo spoorde…

Een tramconducteur uit Hooghalen Ging door het diepste der dalen Hij schreide luidkeels: ‘Hier liggen geen rails Verdraaid nog aan toe, dat is balen!’…

Afgunstig op elke metro richting jou Keurig in de rails zelfs in een rustig tempo komen ze terug En dat verbaast me…

Je hoort vaak zeggen Dat je je grenzen moet verleggen. Maar je moet ze ook respecteren En al doende proberen Ze te integreren. Ik zal er niet om liegen, Maar gaat poesje binnenkort vliegen?…

Tranen liepen nog steeds over 't kind d'r wangen, en je snapt: ze is gestopt met vlinders vangen!…