Alle inzendingen over Vederlichte bariton

Een elfje voelt zich zo vederlicht en denkt ; ik doe iets met mijn gewicht ik wil veel dikker zo lijk een kikker in sprookjesland breaking news bericht…

Met je mooie bariton? Pas op voor de paarden daar maar ook voor de vrouwen. Je mag er wel aan nippen maar niet te lang op de lippen. Je krijgt er herpes van. En denk eran, hier bij ons is onze haan ook gestorven door een teveel aan kippen. Ik moet nu sluiten.…

ik hoorde de muziek van stukjes leven zij waren op wonderlijke wijze met elkaar verweven in een melodisch format dat hoofd en bijrol geen onderscheid gaf waar kushandjes het klavier streelden als de bariton warm zong daar klonk de triangel indringend luider dan de grootste trom maar bovenal waren het de lach en twinkelende…

Vederlicht, vlijt ze haar voet in het betraande gras. ontroering druppelt uit haar met dauw bedekte ogen over het gulle schoon van een nieuwe dag.…

Het is een rijzen vederlicht het zijn mussen mezen op het ranke beven van de twijgen het is een wuiven weven mussen mezen op de bamboe het is een huiveren in de wind…

Het is de kalmerende stem van zee die wij aanhoren Een stem die ons vrouwen doet bekoren Wij zwijgen soms stil voeren ons intiem gesprek Ons huilen weleens verloren in de bariton ...van vloed Waarin meer te horen dan spreken Voelt aan als tweede huid een mantel warme deken Aan zee waait bij tijd en wijle…

Ivoren toetsen zingen vederlicht dansen kleuren van de regenboog zon ontwaakt schijnt lava in je vingertoppen tovert bloemen in mijn hart…

vederlicht zoals het geluk dikwijls is... het komt je aanwaaien op onverwacht moment en voor je beseft wat er gebeurt waait het weer weg Lejo van Kuijeren…

dit schitterend talent hoe vederlicht vloeit veer en inkt de streling van mijn hand die zich gewillig leiden laat gaat boven mijn verstand.…

Ik dwaal door regen en ochtendschemering Tastbaar in mijn kleine woorden De stilste straten van de slapende stad; Zo begint de morgen vederlicht En groeit de wereld om mij heen…

even evenwicht vluchtig vederlicht even evenwicht rijker rijper wijzer wetend wondend soms even licht: even evenwicht…

gedragen klonken de koralen alsof de dirigent daarmee de sfeer van pasen wilde verhalen een sopraan vertaalde stilte van het graf en een bariton de zwaarte van de steen die daarvoor lag tot in de ijlte van de hoogste tonen de ontsteltenis van vrouwen zichtbaar werd door de ontdekking van de lege tombe opgewonden stemmen gonsden keer…

donker klinken bassen in gewelven een bariton licht op raakt namen van de graven in muren van spelonken verderop alten mengen zonlicht met gebeden kleuren glas in lood een enkele sopraan klimt toon voor toon langs bogen en pilaren veegt stof van duizend jaren vroom in een ijle solo schoon ik ben een bas er is gereserveerd…

liefde is de donzen deken die je koestert en verwarmt vederlicht het zachte breken van de ochtend die omarmt waar een oor jouw hartslag oogst is de veerkracht op zijn hoogst…

stevig in de lente praalt de prunus prachtig zachtrose zuiver zijdeachtig suikerspin snoepzoet dwarrelen dunne blaadjes vallen vaag een vederlicht gehaakte sprei met gaatjes .…

deze zwoele zomerdag houdt mijn gevoelens stil tot de wind met vederlicht gespeel bloemblaadjes zo bevallig laat zweven dat ik het passionele welke geurt naar houden van diep in mezelf terugvind…

Jij vederlichte nimf straal engelenpis over mijn kleffe lijf Prik mijn ogen uit met je onnatuurlijke schoonheid Snij mijn ziel en splijt mijn twijfel verdeel mijn resten onder de in liefde minder bedeelden…

Jouw handen kunnen vederlicht tintelen onderzoekend verkennen Jouw handen kunnen beschermen mij bereiken totale liefde geven Jouw handen kunnen geven wat ik zoek ..... Alleen jouw handen .....…

Oranje haar met dito strik de leden vederlicht en rank haar handen breed op het klavier. Haar bleek en blits geleend gelaat en blue de ogen bleu haar blik: mijn steels Heleentje van veertien.…

laat de veters springen van het ijzeren corset dat je insnoert in je ogen zie ik vonkjes die wachten op ontbranding liefde raakt je aan voel de vederlichte streling van een pauwenveer die je huid tot leven wekt…

tonen Afrollend tot golvende cantate Een compositie die dagen vult met rust En mijn gedachten zweven mee Als dwarrelend herfstblad in de wind Kleurend zinnen en woorden Tollend en draaien in zwierige maat Begeleid door deinde akkoorden Die klinken van storm tot zachte bries En op de achtergrond zingen de koren Met stemmen van alt en bariton…

Maar de tweede bariton die het niet langer harden kon zong als een bulderend kanon “Ik wil nog láng niet naar dat huis.”…

Zijn vertolking van "Die Winterreise" voelde vooral als de macht en de kracht van een lange stevige koude winter te doorstaan door vooral door te gaan en niet op te geven en door zijn vertolking voelde ik spontaan de lente, de zomer en de herfst in mij opborrelen ook mij wachtte zo´n lange barre winter maar als ik denk aan de bariton Coen…

eer de nacht zich omdraait naar dromen van gisteren schrijf dan vederlicht lachende lijntjes in zacht dons dat late uren mist blaas ontwakend sterrenlicht langs het venster van nu en hang dan eindelijk dat rolgordijn eens op…

nog in schaduwdromen klimt bewogen schijn zich vederlicht omhoog langs bomen laat de kruinen in maagdelijk witte sluiers schoonheid prijken veel te mooi om te blijven wanneer leven zich in uitgesproken grijs zal opengooien…

tussen geboorte en dood oefenen we de luchtdans een pas de deux voor die vederlichte vertraging van de val wacht in de schaduw op het verlangen en de verwondering in een lege tussentijd voel de immense stilte van het korenveld in onweerslucht…

Ongrijpbaar als de tijd sluimeren gedachten door naakte vingers even fragiel als ochtenddauw na eindeloze nacht waar dromen op zich lieten wachten hoorde hij haar in zijn ziel ver vederlicht ver verder dan een fluistering kan dragen…

Je glimlach vlindert vederlicht, over je verlichtend gezicht. Je ogen dialogen regenbogen, in geboren open mededogen. Je mond kondigt onomwonden, volmondig jouw antwoord Ik heb je lief, kind-lief.…

ik ben hem kwijt mijn grote ruige met sexy wimpers omfloerste blik op vier poten die mijn billen nietig doen lijken de onvervalste bariton blaf als heerlijk welkom voor zijn speelkameraad, de dame niet van haar stuk te brengen door zijn imposante verschijning ging lustig door zijn brokken op te eisen en hij zag en onderging met…

Verwissel me niet met een vreemde die jouw hart slechts tijdelijk neemt maar je wezen onberoerd laat terwijl ik in gedachten meelijd als vervreemding daarna toeslaat Vermeng me niet met jaloezie dat zwaar explosieve mengsel slaat een gat in ons schilderij dat treurig zijn verf laat vallen naakt zonder inhoud achterblijft Vederlicht…