Alle inzendingen over Verbaan

gezond gewicht pas geboren meer dan licht straks komt alles Leef als een god meer dan meer baden in genot meer dan alles kist in het vuur alles as laatste uur alles was…

Voorgoed verban ik van mijn retina Die kauwgomvreters en septembersla.…

elke dag opnieuw eindig sluit ik met wimpers verban het licht in dat ene moment waar ik wakker ruil voor slaap die vergeet een rust, een reis een begin met complete amnesie…

mijn hemel, wat een vrede nu de bede is verhoord verdrijf ik alle nachten zo diepzwart van gewemel en drink ik op de rede al klinkend op het brein dat weer gedegen is en dreiging heeft gewist verban ik nu de vrouw die leefde in de mist…

Uit mijn longen verdrongen uit mijn lichaam verdreven verban ik jou nu voorgoed uit mijn leven Je hebt over mij niet langer de leiding mijn geld gaat nu gewoon naar de kankerbestrijding Dus dure dodelijke ex vergezel mijn laatste woord aan jou is 'vaarwel'…

Godin van vuur doch oh zo kuis van aard Haar reinheid had Apollo zeer behaagd Hij had niet enkel om haar hand gevraagd Maar aasde op haar goddelijke gaard Getergd beet zij hem toe, gaat heen Apollo Of ik verban u naar het aardse Grollo…

Nou wil Georgina op het internet Met hulp van röntgenfoto's aan gaan tonen Dat er geen sprake is van siliconen Daar zij zich tegen zulk gegis verzet Dit schijnt groot nieuws te zijn voor tal van dwazen Mij komt het echter voor als opgeblazen…

Georgina propageert het okselhaar Ze wenst heur haar daar niet meer te verfoeien En heeft die kabeltouwen laten groeien Zo blijft de tijdgeest steeds recyclebaar We zien alleen van buiten de verschillen En volgen wat we menen dat we willen…

Leef, mens, Leef zo lang Het water stroomt - Ga mee met De stroom die Je zo maar Geboden wordt, Niet gehinderd Door enig obstakel Vandaag, laat je Varen, laat je wiegen Laat het licht toe, Verban het duister, Al is het Maar voor even, Leef, mens, Leef!…

het vreemde land waar namen sterven mist neerdaalt je niet meer weet waarom het nu te laat is stopt de tijd komt nooit terug zoek naar sleutels verban de deuren ze gaan nooit open…

Het is een oceaan van zielsveel pijn, Zonder eb en vloed, Ik verban je uit mijn leven, Voor nu en voorgoed. Traan, verdriet, woede, kwaad...…

Dagelijks spook je hier nog rond het had allang over moeten zijn vanaf de dag dat jij een ander vond werd mijn wereld veel te klein Ik verban jou uit mijn leven althans, dat ga ik proberen vrienden vinden het overdreven ik had jou allang moeten weren Dwars door al mijn verdriet luister ik naar wat ik zelf zeg geloven doe ik het nog niet…

Spreid jij je vleugels nou maar vlieg maar voor altijd weg het zal wel het beste zijn zo het maakt niet uit wat ik zeg Waar mijn hart ooit overwon ga ik jou nu voorgoed verliezen ik verban jouw warmte voorgoed het zal langzaam gaan vriezen Pak je koffers en vlucht het maakt niet uit waar naartoe ik ga jou proberen te vergeten al zou ik…

het blauw van de winter tekent zich zo mooi over de kale bomen een kraai vertelt in krasse taal toch alvast zijn lentedromen wat koude poedersuiker legt een maskerende deken over het onbewogen gras vanuit mijn glimlach tekenen zich asemvlaagjes met genoegen vertraag ik mijn pas voor even verban ik de twijfel naar de verte…

door het leven In beslagen wanden van getemperde krachten kerf ik namen die ik als mijn koestering erken voordat ik van de mijmering wordt verdreven Tastend in de weke delen van duisternis die met vochtige vingers de lucht omsluiten zwoeg ik naar de kern die rust in mijn gewelf Gehavend gevoel stuwt het schrijnende gemis heldhaftig verban…

Wij hebben teveel meegemaakt van de mooiste zonneschijn tot hels onweer jij hebt mij tot in het diepst van de ziel geraakt maar elke keer hoopte ik op een ommekeer Het zit er gewoonweg niet meer in omdat jouw wereld vol bedrog zit ik verlang intens naar een nieuw begin genoeg zwarte bladzijdes…nu wil ik wit Ik verban jou voorgoed uit mijn…

Gretige blikken verschuilen zich onder een deken van besef dat de dijken onvermijdelijk zullen breken maar ik geen ballen, jij geen lef Hier sta ik voor je kleiner dan ik ooit zal zijn Kus me Vergeet, verban, verlaat je angst morgen zal zeker nooit komen bundel je verleden en werp het in zee en verzwelg jezelf in betoverend dromen Hier…

Wacht dagelijks op die vrijheid de vlucht uit de stramme verborgenheid die me vasthoudt in een levensgroot web wil terug naar het open licht De hoop schaalt met wrangheid het geloof gegeseld met wrede tegenslagen de streken waar verdriet en pijn ronddoolt verban ik naar verre oorden Zomin als God ooit nederdaalt ’t geluk tovert uit gouden…

willoze stutten totdat zij de schemer niet meer als vanzelf kunnen dragen soms schijnt de toekomst zich eigenhandig te versmallen onderwijl liefde verdort in hart en nieren en in koudvuur teneinde versteend dreigt samen te vallen * zie hier desalniettemin het vruchtbare zaad van morgen in het harnas van de schijnbare dood verban…

Toon moed, toon een VOC-men- taliteit en verban dit op zich niet onverdienstelijk schilderij naar de kelder. Niet totaal. Zo streng willen we niet zijn. We stellen voor om autochtonen op aanvraag elke vrijdag tot de kelder toe te laten.’…

verban de twijfel uit het hoofd zoek liever de metalen spin in de deining van de zee zinder niet zo loop niet voor de voeten maar vertrek vanuit het optimisme zonder glamour en glitter naar het oerwoud van de angst of ga naar Liverpool bezoek de toren van Babel en gebouwen van eens, die zich weer laten bezielen zonder glamour en glitter…

Mijn allerliefste wens op deze vroege morgen Vrienden, houd moed,en vooral: verban alle zorgen. Wat ik toch nog even kwijt wou Ik geef écht om jou en jou én ja ook om jou!…

Beroer mijn lippen niet met wilde hartstocht, Wend af het oog van de nog jonge borst, Verban ook de begeerte uit de handen, Ontspan de boog die reeds naar spanning dorst. Toe, pak mijn hand, laat onze vriendschap duren En neem de tijd om even stil te staan.…

lief scheert haar benen voor een ander, koopt sexy strings die ik niet mag zien geeft een glimlach die ik niet verdien en ik doe of ik gek ben en verban de dagmerrie dat ze me straks verlaat, met hem in mijn gedichttaal praat en ik haar haarloos zie voor die ander ik leer mijn huiswerk van verlaten en praat rondom de hete brei vermijd in…

verleid mij niet of juist wel te denken die ik ben of verban mijn gedachten bijwijlen naar een hemels paradijs waar ik slechts die ene vrouwe ken ontbloot van zeden en kleed doch getooid met zacht betoverend vlees dat verzuurde appelen nog verzot zo zoetig spijst zij krult langs mijn haren stroperig van kruin tot zool omringt…

versgebakken broodje en kloegen over alles wat mij raakte zij stonden aan de kant van dat versgebakken broodje en trapten over alles wat mij maakte laat mij toch begaan met mijn eindeloze flaters met het staren naar de lagen in mijn wonden zij strooien met hun zout, blazen in de peper als de kruiden op hun versgebakken zonden verban…

stuurt mijn gevoel De knoop in mijn buik knelt pijnlijk Ik leef adem door maar mis ieder doel Mijn ziel is kwetsbaar en lijkt broos Tranen staan op het punt door te breken Ik verbijt mezelf maar voel geen grond Voel scherpe pijn in mijn hart steken Voor vandaag sluit ik alle gordijnen Ga naar huis en rook nog een sigaret Drink een borrel verban…

Veel multi-miljonairs zijn als de dood dat ook hun kroost misschien wel wordt ontvoerd. Het laat de rijken dus niet onberoerd dat zij zo fraai te kijk staan in de Quote. Wanneer Georgina ook eens wordt gekidnapt, is Jort degene die daarover opschept.…

Doorbreek de stilte in deze woorden deze façade die als een cascade de ruimte vult verban de harde leemte in dit stil verdriet De waarheid verdraagt de kilte niet Ergens stolt het hart de stenen rollen door het hoofd vermorzelen ons met een streling, met knokkels van een zachte hand Mijn ogen dwalen af naar het teken aan de wand binnenskamers…

gekleurde gebeurde voorbij twijfels en mistige mystiek over rede tot werelden verweven bekwam jij geluk, het gulle geven in gehuppel doorheen druilerige druppels ontwijk jij alle striktheid, wrange vorm plooi jij nooit recht nooit krom maar beklijft dit universum, uniek en mijn voor mezelf de ander gelijk mijn einde als laatste doel gebaard verban…