165 resultaten.
Braamtakken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 302 Ik houd mijn verdriet diep in mij verborgen
als een kluwen stekelige braamtakken
Ik huil niet, ik snik niet, ik klaag niet
Ik moet loslaten
maar blijf haken aan de doorns van mijn verdriet
zodat ze me verscheuren
en ik ineenkrimp van pijn
Ik kijk niet naar binnen
want daar wil ik niet zijn
Ik probeer niets te ontwarren
Wil niks tegenkomen…
Vandaag de werkelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 141 Lieve oma, ik ken je nog
en een paar van jouw verhalen
van de oorlog, de kleine grote
drama's om te gedenken
mijn kinderen horen ze maar half
door het bombardement van beelden
van oorlogen ver weg
dagelijks in het nieuws
dus
spelen we vandaag de werkelijkheid
om te voelen, te weten
hoe verscheurend het is
ik ben de oma en mijn dochter…
Diep
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.004 steeds twijfelend, erg onzeker
gevoelens waaruit ik besta
diep verborgen
ze verscheuren mijn leven
zo nadrukkelijk aanwezig
doodop ben ik
van steeds innerlijk
te vechten
kon ik mezelf maar
berechten
huilend met de wereld mee
die op een antwoord wacht
ik kan alleen maar
geven een onzekere lach
zoeken naar vrienden
doe ik niet meer…
Een kussen van vrijheid
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 654 menswaardig bestaan
een zoeken naar
bevreesd, gebonden
beroving
schrijnende angsten
een mild vorderen
vrijheid
een opperste strijd
morele verantwoordelijkheid
een individu
beroving
beklemmende stilte
onvertogen woorden
broos en breekbaar
vrijheid
een roerloos zoeken
een mens die sterft
een stil gesnik
de wereld draait verder
een verscheurend…
Waanzin
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 641 Waar splinters 'hoop' verscheuren
en vlammend rood de aarde kleuren
Waar blinde ogen in verwrongen lijken
zielloos naar de hemel kijken.
Rest, het slagveld van de dromen
zal 'daar' ooit een eind aan komen.
Of rest enkel nog de waan
als de zin van het bestaan'.…
Onze handen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 814 Jouw handen willen vangen
verscheuren geleefde tijd
zij vlechten stil verlangen
vingers verstrengeld in strijd
Mijn handen gebaren zacht
raken jou heel even aan
jij schrikt terug, onverwacht
verkrampt door herleefde waan
Onze handen vouwen verward
ontsluiten nog te leven tijd
vereelt geraakt tot in het hart
verzachten gestreden strijd…
Als lichten doven
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 1.744 als de nacht lichten dooft
en enkel de maan nog naar ons oogt
is er enkel drift die in geen tijd gelooft
en vurige krachten mateloos gedoogt
spieren als speren gericht op de daad
jagen ons op in een blinde storm
en waar denken de rede verlaat
worden we naar wellust gedreven
dan, ja dan, schreeuwt de liefde,
en verscheuren wij elkaars…
Hartslag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 174 Scheur mijn aorta open want ik weet
weet niet hoe ik anders bloeden moet,
met al dit rood in mijn hart, kloppend,
spuwend, dansend, lichtend
Scheur liefste, verscheur, schuur mij,
want ik weet ook niet hoe het liever
moet met al dit rood in mijn hart,
aorta dicht, aorta open, je slaat je slag
Kloppend, spuwend, dansend, lichtend
zo…
'Hulpeloos'
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.379 'Aangenaam zacht zand;'
Zei ik die ochtend,
toen richting verloren ging in afstand,
met mijn oog op de zon,
zijn bleke kleuren,
als verblindend aan de horizon,
mijn hoop verscheurend,
mijn lichaam getroffen,
'Die rotmoffen;'
Zei ik die avond,
toen leven verloren ging in leegte
en korrels zand mijn lichaam raakte,
als kogels afgevuurd…
Levende beelden
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.767 zij is daar toch niet meer te vinden
al vragen de blikken van onze beminden
ik dompel mijn herstel niet weer in het grief
ik wil haar daar niet aanwezig waren
in wind door takken, ruisende regenval
kindgeschal of wilde bloemen geuren
ik wil daar niet alleen staan staren
naar die doodse steen met jaargetal
om zo mijn levende beelden te verscheuren…
Onvoltooid
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.815 Hol in de lege kamer vol met emoties
Eenzaam verslagen verminkt met pijn
Ziet hij haar poserend op erotische foto
Weet hij, zij zal nooit meer de zijne zijn
Verlaten heeft zij van een op andere dag
Ging voor die ander omdat het aan hem lag
Vlammen schroeien in verscheurend verdriet
Machteloos gilt zijn lichaam, zij niet, zij niet
Zweverig…
Overgeplant
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Nee geen dode gedachten
over ons kind
dat is zo fout en verkeerd
hij is als een levende bloem
die is overgeplant
door een goddelijke hand
bloeien zal hij
in hemelse kleuren
als ons huilen weer begint
verdriet ons wil verscheuren
spreken we samen af
noem steeds zijn naam want
die zullen we nooit vergeten
hoezeer ons hart…
Verheven droom,
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 Wat is het heerlijk onder vrienden te toeven
in de schaduw van de moerbeiboom,
te genieten van kostbare rijkdom:
elkaar in gesprek te ontmoeten
en toch de wrange smaak doorstaan
van onrustwekkend wereldgebeuren,
die mijn ziel verscheuren.…
Euforie zonder grens
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.698 De droom was echt, euforie zonder grens…
Misschien omkeerbaar…realiteit en de wens
Blijft mijn droom de kleurplaat kleuren,
terwijl de realiteit het zal verscheuren
Ik wil je kwetsen, je boosheid tarten
Jou in kwaadheid verlaten, zodat ik kan herstarten
Ik wil je omarmen, jouw liefde aanschouwen.…
Tantaliserend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.601 Pak me beet en verscheur
de vliezen van mijn baar
maak me kind en schreeuw
de eerste adem die ik leef.…
Euforie zonder grens
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 759 De droom was echt, euforie zonder grens…
Misschien omkeerbaar…realiteit en de wens
Blijft mijn droom de kleurplaat kleuren,
terwijl de realiteit het zal verscheuren
Ik wil je kwetsen, je boosheid tarten
Jou in kwaadheid verlaten, zodat ik kan herstarten
Ik wil je omarmen, jouw liefde aanschouwen.…
te vroeg ontnomen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 2.144 verscheurend was het afscheid
het ging ook veel te snel
ik wilde het niet eindigen
maar het lot deed dit wel
met vochtgevulde ogen
kijk ik weemoedig voor mij uit
zonder goede reden
stapte jij ertussenuit
zoveel geschikte dagen
die jij kon vullen met je lach
ik moet het accepteren
dat je het einde eerder zag
pijnlijk is de voortgang…
misschien moet je dromen
netgedicht
2.0 met 24 stemmen 83 wie tilt de dood op
draagt haar over
de velden van razernij
stelt iemand vragen
over het gewicht
van de dingen
kan iemand voorzichtig verscheuren
de ramen van het huis
geluidloos dichtspijkeren
wie draagt de doden
zweeft tussen heel en kapot
tilt het nieuwe leven op
wie danst door vale dagen
droomt met broze botten
staat de…
SLAGVELD
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 883 Waarden zullen vervagen
Wegen zijn onbegaanbaar
Een strijd van vele geslachten
Op de paden van verderf
Woede kruipt door aders
Beneveld menig geest
En het oog van de oorlog
Kom hier goed uit de verf
Niets kan waanzin stoppen
Het vechten om de macht
Verwoestend zijn hun handen
Verscheurend zijn hun blikken
Niemand zal de winnaar zijn…
Twee gezichten
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.905 wist
werd het verleden
nooit gesloten
Het heden wordt
aan die tijd geknoopt,
de stilte werd alleen
maar vergroot
Mijn ziel bezwijkt
door de macht in
zijn akelige blik
Ik verafschuw mijn
eigen reflectie
elk verlaten ogenblik
Iedere verweerde dag
laat de spiegel
dit vrezende beeld
in tranen lijden
Ik teer weg door
de verscheurende…
Kanker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 51 beddingen
voelde hoe
verlammende angst
brekend krampte in een
al zwaar geteisterde wereld
ongezien zijn de
natuurgebeurens van
een al zwaar uit het lood
geslagen stervend bestaan
geen incidenten
maar de kringen
lopen niet meer in
close harmony zingen
schade lijkt beperkt
maar kanker vreet met
al zijn tumoren door als
een alles verscheurend…
Een kindje verliezen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.794 Het was een wonder
Er was een nieuwe ster
Een nieuw geboren kind
Nu schittert hij heel ver
Een kind verliezen
Kán en mág niet gebeuren
Onmacht, boosheid en emoties
Lijken je te verscheuren
Plots is alles één verdriet
Alleen de tijd kan je nog leren
Hoe hiermee nu verder te gaan
Om dit verdriet te accepteren.…
Alsjeblieft
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 496 en mocht het niet met wetten lukken
dan vraag ik vroom de hulp van god
die mozes zendt met dit gebod
verscheur elk vers in duizend stukken
te vrezen echter valt dat woorden
gezang door Morpheus ingegeven
de wreedste dictatuur zal overleven
want niemand kan de taal vermoorden
daarom vraag ik, dichters, stop
hou alsjeblieft vrijwillig op…
Vergezocht
gedicht
2.0 met 31 stemmen 6.467 Er kwamen brieven die ik moest verscheuren:
geen interesse voor de buitenwacht.
Wat nodig was werd achter langs gebracht.
Er waren geen contacten met de buren.
Exact het midden was de boekenkast:
verzameling betrouwbare verhalen.…
nieuwe wildernis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 het gekke is
dat we een dier zijn
tegelijkertijd zijn we
alle dieren in hoe we doen
we liggen doodstil
op de bodem en wachten
of we vermoorden
en verscheuren kinderen
we fladderen even snel
als de kolibrie bij een bloem
we eten dode vissen
gestrand door laag water
we geven een schop tegen
het kind dat door moet gaan
dat…
In het oerwoud
poëzie
4.0 met 3 stemmen 599 Wie ’t spoor in de bossen bijster raakt
is daar aan de dood gewijd,
en liefde zwerft argeloos en naakt
door ons donkere hart en de tijd
en wij kunnen niet redden, het leven is wreed
en het lot een verscheurend dier
en angst om zijn liefde is ’s mensen leed
door al zijn dagen hier.…
Westwaarts
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 289 Even wazig als het weer, kleuren
in besluiteloosheid en twijfel:
verzenden of verscheuren
het commando verschaft enkel hartzeer.…
Wie hier mag zijn, vergeet het niet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 Wie hier mag zijn, vergeet het niet:
palmtakken voor een koningsgroet,
verraad wordt in een kus ontmoet,
een rechter die zijn dood gebiedt,
wie hier gedenkt, vergeet het niet:
een kroon strekt niet altijd tot eer
en wie men kruisigt, telt niet meer,
een naadloos kleed verscheur je niet,
wie hier gelooft, vergeet het niet:
hier sterft Die…
Aan de poort
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Hoe meer jij van mij houdt
hoe meer ik jouw liefde
verraden moet, verscheuren moet
als een hond aan de poort
Hoe meer jij in mij gelooft, hoe meer
ik terug zal bijten tot jouw liefde dood is
aan de poort van de hemel
of de poort van de hel…
Een mooie dag om stilte te verscheuren
gedicht
3.0 met 7 stemmen 15.750 een mooie dag om stilte te verscheuren.
oud-strijders staan te beven aan de kant
de blikken op zwart-wit - en het gebeurt.
gewoon omdat het kan. omdat één man.
het is de wet van nederland. bij ons
moet alles vroeg of laat een keer gebeuren
dus dan ook dit. elkeen zoekt naar het licht
als hamsters in een bak met open deuren.…