73 resultaten.
Thuiszorg
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 3.502 Het zijn mijn dochters en mijn zonen
Die nooit ter wereld zijn gebracht
En dit denkbeeldig nageslacht
Schept er vermaak in mij te honen:
'Dat jij ooit bij ons in kunt wonen
Als je als grijsaard bent ontkracht
Dat wij je ziekbed dan verschonen
En zorgen voor je dodenwacht
Om jou afdoende te belonen,
Nee vader, dat had je gedacht!'…
Bloemen over giftig water
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 358 de vissen
uit de zee
de rekening komt later
het betalen
maken wij niet mee
we spelen God
met genen uit de schepping
klonen zelfs
schaduwen uit licht
juichen iets te vaak ontdekking
maar het inzicht
wordt nog steeds gemist
ik doe maar net
of alles heel gewoon is
verzet me wel
maar zonder resultaat
leef met vuil
want voor verschoning…
pedofiel
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 766 hij kwam hier in de straat weer wonen
die vrijgelaten pedofiel
het recht wil hem verschonen
van wat hem ooit eens overviel
wij zijn nu gebonden, hij is vrij
wat moet er nu met onze kinderen
kunnen ze vrij spelen nu op straat?…
parabel vergaan (acrostichon)
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 156 smal, eenzijdig en onheus
echtheid weert me
rechtstreeks uit dit zijn
nochtans wezenlijk
als wie ik ben
als mens of vrouw of
soms -als man
trouw aan diens scheppingsdrang
lichtvoetigheid verzwaart
indien mijn tenen
eigenheid ontkennen
feilloos
doch ontdaan
elke daadkracht in ontkenning
nocturne van de nacht
ontsta uit zacht verschonen…
Foto met achterachterkleinkind
gedicht
3.0 met 85 stemmen 16.179 Tien minuten,
vader,
voordat de blokkade
in je halsslagader
de hersenravage aanricht:
je spraak
meedogenloos
ontwricht
je rechterkant
van mond tot voet
verlamd,
voordat het ziekenhuis
je thuis brutaal verdringt
en jou herleidt
tot te voederen
te verschonen kind,
voordat de angst
dan weer verdriet
bezit nemen
van je geest…
Andere wereld
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 545 Verschoning Heer, voordat ik U ontglip!…
Blijkbaar gewoond
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 6.800 Ik heb blijkbaar met een man gewoond
Hij vertelde steeds verhalen terwijl
ik thee dronk en oude kaas uitpakte
vroeg hij me te blijven en kinderen
te baren (ik hoorde dat woord voor het eerst)
de kussens te schudden zijn bed te verschonen
hij lapte de ramen en viel in slaap
ik denk dat ik dat aardig vond
want ik gaf hem doosjes met strikken…
Rapport
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.062 Gedurende het verschonen
kreunde mijnheer en hij had
een angstige uitdrukking
op zijn gelaat.
Mijnheer had visite vandaag!
Zijn zoon, schoondochter
en kleinzoon kwamen hem opzoeken,
helemaal uit Thailand!
Mijnheer trachtte voor het eerst
in zes maanden
zelf te eten en te drinken,
hij knoeide behoorlijk.…
Grits
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 dood
nogmaals proeft ze
het zoete sap van perziken
ruikt de geur van zonnebrand
voelt weer de korreltjes
tussen toch gesloten vingers
die langzaam schelpen
proberen te verstoppen
terwijl zij leest
schudt ze haar lange haren
alsof het allerlaatste zand
nog los moet komen
met de krant dubbelgevouwen
roept zij dumpy
en gaat de bak verschonen…
De ziekte van het Kabinet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 224 het kabinet gaat namelijk nu even beslissen
of je na een ongelukje van " naast de pot pissen"
toe bent aan een verschoning
nog even en we lezen in de wetboeken
piesen en poepen, graag in alle hoeken
niet in de luier of broek, want dat wordt evenmin
door het ziekenfonds en dus het KABINET
vergoed…
Individuele benadering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 bewaard
Ieder mens heeft eigen vraag en wensen
Het is ’t zoeken in ons twijfelend bestaan
Bevestiging veelal van onze eigenwaarde
Vergelijking waardoor wij ten onder dreigen gaan
Ontkennen van innerlijke individuele waarde
Evenmin als wij gelijkenis in uiterlijk tonen
Is ons gevoel en geest gelijk aan elkaar
Al zal men zich met excuus verschonen…
Weerloos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 gekozen
alom trok men naar haar lach
een fee trad binnen
ook ik wist niet wat ik zag
was het liefde, warmte
een vrouw
het begin van beminnen
een deerne met onschuldige
wuivende en zuigende blikken
die enkel een jeugdige kan vertonen
verdween uit mijn droom
mijn geraakt hart achterlatend
het moest in eenzaamheid
zich van zuchten verschonen…
schots in de karavaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 812 de tocht in de karavaan
door eindeloze woestijn
met een stokkie slaan
op de platte trommel
nergens groene oase
water en geitenkazen
wel vaak fata morgana
een bar in Barcelona
waar wij ons subito laven
verschonen en beschaven
over de drukte verwonderen
als het dan gaat donderen
zoeken we veilig heen komen
om in de droogte af te stomen…
Struisvogelpolitiek
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 265 kookt in zijn sop
Het is zo simpel om te zeggen
Zij doen het kloten, o zo fout
Alsof we zelf wel zijn gesneden
Uit het allerbeste hout
Alsof we onszelf beter achten
Dan anderen uit de buurt
Die we min of meer verachten
Waarnaar afkeurend wordt gegluurd
Die nauwelijks nog iets goed doen
In de ogen van de rest
Door op die anderen te letten
Verschonen…
Uitstoot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 261 De hemel vervloeide, al even staat
het huis wijdbeens zo het verschonende licht
mijn aarzeling al doorbreekt en glas
breekbaarder laat wezen dan dat men kan
meewegen, dat het zich gewoon
niet dragen laat.…
Tikkie knetter
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 344 Het bed verschonen hoort daar bij,
daar komt mijn knetter meteen voorbij,
want wat je mij ook aan biedt,
het enige waar ik pas echt van geniet
is: wanneer mijn bed weer proper is,
verschoond en wel,
weet ik die avond niet hoe snel;
Ik erin liggen zal, dus een beetje knetter,
maar zo blij, met een simpel
schoon bed....…
Verband
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 224 Het kan ook van een werker zijn geweest
dat lichte zuur, te laat gewassen
een baby op een ochtenduur, die huilt
om moedersmelk en ook, verschoning.
Misschien werd het gemengd door 't koor
toen zij uit volle borsten zongen
gemengde adem klinkt, heel mooi.…
Fanny Blankers-Koen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Victorie doet je drinken met de goden,
maar eerst nog razendsnel de piepers jassen,
de ramen lappen, bed verschonen, wassen,
in twaalf punt negen bak je zeven broden
De afwas wordt gedaan in elf punt acht,
dan stofzuigen en dan het stoepje vegen,
die plee die kan er ook weer even tegen,
intussen nog twee kindjes grootgebracht
De snelste…
lauwerkrans
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.768 hij mij in de extase
van de wonderzoete droom
En mocht er een nachtmerrie galopperen
dan grijpt hij deze bij de toom
Hij weerhoudt mij van het kwade
al smaakt die dikwijls nog zo zoet
Maar ik denk niet als iemand slaapt
dat hij dan nog een zonde doet
ik vlecht van al dees` schoone woorden
een lauwerkrans voor mijne vriend
Die ik nu verschoon…
Sein und Sollen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 Het zwoof in klare koepelzalen
In 't vacuüm van Maegdenburger bollen
Beklemd in Sein en losgeraeckt in Sollen
Verblind door primavera's zonnestralen
Ons past verschoning echter niet, Ghislaine
Noch van uw kant en evenmin der mijne
Het was een cul-de-sac, mijn madeleine
Elck speelt zijn rol, u d'uwe, ick de mijne
Ick kus u, leg mijn…
TIJD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 het schone zal zich mettertijd van hen verschonen
maar het geheim werd leesbaar in dit lied vertaald.
ook al is de weg dan weg, zij blijven samenspraak:
liefdesklanken blijven klinken evenwijdig in de tijd.
“zolang het vallen duurt en zij het vallend hoort en ziet,
zolang is het haar nu en hier, en daar vergaat het niet.”…
Loze letters
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 650 Sta eens stil bij de stilte,
verschoon jezelf.
Kom los uit je web vol spinsels
en luister naar je eigen stem.
Toe maar, Spreek nu maar,
Ik zal luisteren.
Het is goed.…
Stenen Kus
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.504 achter facades die zij troonden
en van kansels waar geluk
steeds met hun hoogste woord verscheen
met al het brood dat zij er braken
als geloftes - die zij kroonden
voor een koning die zij waren
van een land waar niemand woonde
voor de zonde die zij waren
uit hun duizenden verhalen
maar in biecht voor het gemak
steeds met een lach konden verschonen…
Frituur- brand
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 98 , zo van 1-2-3
Even wachten tot de pan op ' temp' was maar potverdrie
Een knal, die ze van haar leven niet vergeet
Een slok vet op haar arm, ohhh dat was HEET
Meteen koelen onder een lauwe straal
Bellen naar de ehbo, oh wat banaal
We zeggen uit te kijken met kinderen en hete thee
Maar mooi zit Luus er nu wel mee
Arm in 't verband, elke dag verschonen…
Liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 418 wind
op zoek naar honing
lokkend de bloem
liefde zo alles omvattend
ook de liefde van Moeder Aarde
voor de mens
haar kind
voor de boom
haar creatie
voor de zee
haar golvende hartstocht
voor de vogels
met de vleugels
van haar vrijheid
voor de wind
haar ontembare kracht
soms zo zacht koel en teder
voor de regen
zo verschonend…
Rijpen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 204 nadat de stam iets is uitgedijd
een ring heeft toegevoegd aan zijn bestaan
en naar natuurlijke rust wordt geleid
de mens trekt allengs naar binnen
het voelt immers buiten al wat killer aan
genieten na van vakantie in gedachten
of vertelt ze in mooie verwoorde zinnen
terwijl het buitenlicht zich laat dimmen,
ons innerlijk zich wil gaan verschonen…
Huisvrouw
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 453 De afwas, de ramen, zuigen
stoffen, bed verschoon,
alles was maar doodgewoon.
Maar ik zeg je bij deze:
het leven van een huisvrouw
gaat echt niet over rozen en toch;
had ik nooit voor iets anders gekozen!…
Hybris
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 56 een stukje wijsbegeerte op de vroege morgen, als arbeidsvitamine op de nuchtere maag, als u mij wilt verschonen...…
Ironie van tijd?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 96 En dat waterwiel dat wordt aangedreven door
de ironie van tijd, die verschoning die zal slechts
een klein begin zijn wat ons werkelijk bevrijd?…
moederhanden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 de handen van een moeder
na maanden van afwachten
zij koesteren ons als eerste
als wij het levenslicht zien
de handen van een moeder
wiegen ons in rust en slaap
voeden en verschonen ons
leren ons kruipen en fietsen
de handen van een moeder
zij staan en liggen nooit stil
van vroeg al in de ochtend
tot ver nog na het schemer
de handen…