Netgedichten

netgedicht (nr. 76.964):

moederhanden

de handen van een moeder
na maanden van afwachten
zij koesteren ons als eerste
als wij het levenslicht zien

de handen van een moeder
wiegen ons in rust en slaap
voeden en verschonen ons
leren ons kruipen en fietsen

de handen van een moeder
zij staan en liggen nooit stil
van vroeg al in de ochtend
tot ver nog na het schemer

de handen van een moeder
dragen hun kinderen teder
bij vallen en weer opstaan
wassen zij het verdriet weg

de handen van een moeder
zij zijn als een duizendpoot
waar de ene pleisters plakt
kookt haar andere het eten

de handen van een moeder
moedigen haar kinderen
bij elke musical van school
of wedstrijd die zij spelen

de handen van een moeder
zij koesteren en inspireren
bestieren elke dag opnieuw
de achtbaan van ons leven

de handen van een moeder
geven altijd en vragen nooit
de handen van een moeder
zijn de perfectie van liefde