309 resultaten.
Getijde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 In dit alles
Wil ik zijn
In dit moment
Wil ik zijn
Woorden vertragen
Het oneindige denken
Dit moment vergaat
Voor ik me kan bedenken
Moment tot moment
Bewustzijn vergaat
De eeuwige beweging
Komt en gaat
Het licht komt tot mij
Zindering van het nu
Verlaat me en verlos me
Ik kom tot u…
Herfstzon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 277 Als je schaduw langer wordt
de voetstappen vertragen
namen je soms ontglippen,
hoor je taalgebruik veranderen
omgangsvormen zich wijzigen
waarden aan de kant gezet.
In dit licht past de vraag;
waarom hoor ik ook nog,
pijnlijk zwijgen.…
korenveld in onweerslucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 tussen geboorte en
dood oefenen we
de luchtdans een
pas de deux voor
die vederlichte
vertraging van de val
wacht in de schaduw
op het verlangen en
de verwondering in
een lege tussentijd
voel de immense stilte
van het korenveld in
onweerslucht…
Te-laat-sonnet
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 149 Nu komt het er met wat vertraging aan.
Ik voel me een scholier die zit te balen,
omdat ik nu 'een briefje moet gaan halen'.…
Full speed
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 347 Vertraging van die lessen duldt men niet,
Programma ‘s worden uitgevoerd full speed.…
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 137 Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
Enkele reis
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 899 Terwijl jouw ogen
mijn lichaam uitkleedden
trok het leven een wissel
langs perron en
spoor vijf
bus na bus na bus na bus
was dit de enige
reis zonder
vertraging
jij kwam thuis
jij wel…
uit het niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 ze wil de groei
vertragen al zal
dat niet kunnen
de wereld is in
lood gegoten en
ze weet dat de
stekeblinde vlek
en de morsdode hoek
elkaar niet kunnen
luchten of zien
wiegende halmen in
het zachte zomerveld
een landschap in
stippen en strepen
en uit het niets
de zang van de
de zwaluw voor
moed en geluk…
Spoort niet
snelsonnet
3.0 met 35 stemmen 2.493 Kwantitatief beslist een groot succes:
Niet één vertraging meer per uur, maar zes!…
de ochtend
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 450 als ik de houten luiken
omzichtig open
zie ik nog door vitrage
de dag dient mij
voorzichtig te dopen
opdat wat gaat komen
aan mij verschijnt
in vertragende lagen
stel dat ik u direct
zou ontwaren
de ogen op mij gericht
daar een etmaal op varen
is als het doven van licht…
In licht onbehagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 ogen blonken donker
je hand streelde
het zwart fluweel
in licht onbehagen
wist de vleug
aandacht te vragen
het arrogante trekje
rond je mond
krulde weerspannig om
geen afwijzen en vertragen
je vroeg vriendelijk
of ik het niet meer wilde dragen…
buiging
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 571 en nu de stenen
een stille stem dragen
vertragen mijn handen
het licht
het leidt me naar iets
wat ik nog niet weet
het verdriet in mijn mond
wordt moeilijker dan
elke waarheid
ook
in het huis
of een open oog
het blijft oneindig lief
te hebben
de stenen spreken
dat wil ik geloven
binnen bereik…
Moeizaam
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 186 Moeizaam
vertragen de uren
In de schaduw
doden vergeelde boeken
de tijd
Diffuus licht
schildert nog kleiner
voor wie de nachtrust niet kent
en op de duistere dagen ervoor
waant iedere stilte
zich alleen
Is het donker zo diep
dat schaduwlijnen
opgaan
in het niets…
In een zucht...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 678 De snelheid vertragend,
door liefde omvat.
De onmacht vervagend,
door al wat liefde bevat…
In een zucht geprolongeerd,
tot eindeloos verlangen.
Onbewust geraffineerd,
surrealistisch onbevangen...
De lijn des levens,
onbeschrijflijk koel..
deze realiteit staat tevens,
synoniem voor angstgevoel...…
Als schellen vallen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 697 in gebroken licht
sieren lijnen
mijn avondbloem
die haar tinten tonen,
verbeelding beschijnen
en zwoele zuchten
nog verder bevruchten
schaduw verschonen
van een belegen dag
zo’n fluistermoment
maakt van tederheid gewag
schept vertraging
die tot verwenning leidt…
rattenvergif
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 179 vroeger
gebruikten we het om
ratten te verdelgen
het maakte hun bloed te vloeibaar
ze stierven aan interne bloedingen
'warfarine' kreeg
een sjiekere namen
en wordt nu voorgeschreven
om de bloedstolling
te vertragen
die hart en bloedvaten
bedreigt
rattenvergif
houdt me in leven
denk ik
cynisch…
leef nu
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 dit is het moment
om leven te vertragen
het mooie te genieten
dat zo lukraak over is
vier het kostbaar voorrecht
anderen geliefd te wezen
deel vrijgevig het bestaan
dat rijker maakt dan geld
de verdubbeling van vreugde
is wat jij met anderen deelt
door hartstochtelijk gelukkig
het leven nu lief te hebben…
Toverwind
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 175 Met fluisterende frasen
Probeer ik te toveren
Het gaat zo langzaam, ik ben zo moe
Mijn spreuken vertragen
Sinds weken en dagen
Het toverstokje is aan vakantie toe
Hoe komt het met de wereld nog goed
Wat kan één heks in hemelsnaam doen
Zacht blaas ik mijn adem
De wereld wordt groen…
Eindeloze dag, eindeloze nacht...
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 887 Beeld en pas
vertragen
tot nacht
Lange wacht
getijden van gevoel
gewoel
tot ik op de dag aanspoel
verloren
tussen jouw waarheid
en de mijne
Toch doorgaan,
de blik achterom
verankerd...
deze dag doorstaan
Ik heb geen kracht
Schemering, wacht...…
In het poolse huis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 198 nog flakkeren kaarsen
in de lucht die hun vlucht
niet meer kon dragen
levens in gods hand
maar aards vertragen
stortte neer en vloog in brand
zij zijn weer thuis
in het poolse huis maar
het gezin is niet compleet
zij gaven leiding
en grandeur maar voor
het volk sluit schrijnend nu die deur…
Opgesloten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 54 Er ligt een vertragende stilte
in de schaduw van jouw lichaamstaal
een droef verhaal, het zwijgen waard
vergeten in zichzelf, gekooid
niet welkom in de wereld
en alles wat je tegenkomt
blijft zelfgenoegzaam
op veilige afstand
van jouw werkelijkheid
beperkingen, je hebt ze nu
in dwaze dromen opgesloten.…
Hier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 91 De tijd die ik nog leven mag,
ga ik niet versnellen,
niet vertragen.
De afstand die ik af mag leggen,
van hier tot hier opnieuw,
is onvoorspelbaar kort.
Moeder rust hier nu.
Ik kniel hier al.
Elke avond zal ik overlijden.
Elke nacht zal ik liefde dromen.
Elke morgen hoop ik op te staan.…
Beeld en gelijkenis
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 44 ik heb
de glimp
gezien van
volmaakt
bewegen
gedragen
door jouw
creatieve blik
in ogen
die het tempo
soms vertragen
waardoor je
bijna stikt
in het
genot van een
hemels orgasme
gegeven aan
de mens om
zijn schepping
veilig te stellen
naar zijn beeld
en gelijkenis
wat is er toen zo
vreselijk misgegaan…
Het licht schrijft zonder woorden
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 234 Het licht kent geen ophouden,
geen vertraging,
het wenkt en groet.…
Stilgevallen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 Zomer die heeft
Afgedaan voor wat
Vandaag betreft,
Zon vervangen
Door somb're
Buitenlucht,
Gedachten die
Zichzelf vertragen
En welhaast tot
Stilstand komen -
En dan toch twee
Witte vlindertjes die
Dwarrelend in de lucht
Tot grote hoogte reiken
En mijn stilgevallen
Brein weer tot leven wekken…
Bouwen...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 wind en regen hun trawant
De maandagkrant
meldt vertraging
en crisis in de bouw
....op til?…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
Apathisch
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 826 Een apathisch zwijgen
Een wegglijden
in mijn lichaam
Een langzaam haperen
in mijn lijden
Een schimmig doodsbeeld
wil me verleiden
Mijn pijn
graaft steeds dieper
in een bodem van tranen
Met elke stilte gaat mijn pas vertragen
en tekent wanhopige lijnen op mijn gezicht
De nacht lokt me met haar verblindend licht…
Als de zon ondergaat
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 500 in helder licht
sieren lijnen
mijn avondbloem
die haar tinten tonen,
soms mijn verbeelding
doen beschijnen
een zachte zucht
geeft vaak aan de
ouderdom wat lucht
die schaduwen
kan verschonen
van een belegen dag
zo’n fluistermoment
maakt gewag
van tederheid
schept vertraging
die tot herkenning leidt…
Het ultieme moment
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 241 in verbazen
voel ik de wereld vertragen
tot een zielloos decor
waar geluid overheerst
passeert doodse stilte
is de tijd stop gezet
tot in detail uitgelicht
zie ik vragen waarvan
de antwoorden niet dagen
is dat het ultieme moment
waarop je in bewondering
een moment uit de schepping herkent…