Alle inzendingen over Voelbaar

Een lijntje had ik met de hemel, om zo te praten met jou, ik kon je toch geheel niet missen, vandaar dat ik bellen zou. Een lijntje had ik met de hemel en zo af en toe belde ik je en al nam je dan niet op, ik wist dat je me hoorde. Hele gesprekken voerde ik, antwoord kreeg ik niet, vanzelf, want dat lijntje met de hemel, was…

de kou snijdt onverbiddelijk door de dikte van de schors onzichtbaar rillen ze ook al is hun trots fier verraden nog gesloten knoppen dat er voorjaar op komst is, ik voel 't…

Is de pijn weer voelbaar van het kind hier in mij, beelden die zich steeds weer herhalen. In mijn onmacht komen dan tranen van het eenzaam zijn. Een gevoel dat nooit verdween.…

Loop voorzichtig door mijn glazen wereld, waar stilte in mezelf zo voelbaar is. Grijze nevel laat mensen uit het zicht verdwijnen, in de verte klinkt een scheepshoorn.…

Voelbaar zacht en bezield effectief. Dat is de route tegen mijn angst. Mijn onbehouwen filter je voor lief Samen springend door natte straten. Gewandeld langs vochtige muren. Regen waar we voor schuil gingen. In eeuwigheid kan dit eeuwig duren. Ik voel jouw lichaam en geest. Mijn dagen glinsteren in de nacht.…

Op de plek waar je was Ligt het hier nu voor me, Tastbare herinnering aan Jou, aan je gevoelloos hart, Een levensteken van jou Waarin de ijskou nog voelbaar is En waarvan het de vraag nog maar is Of het ooit ontdooien zal…

De werkelijkheid moet vast veel platter zijn dan het verlangen naar die zoete pijn die slechts bestaat uit ’t bange turbulente hunkeren naar een gebaar van voelbaar samenzijn zo dicht en weerloos dat het striemen slaat hongerig en gulzig kletsend haar lillend vlees behoort hem toe die haar begeert-hij is het beest dat zij verweert en aanroept…

onbereikbaar maar altijd nabij nauwelijks voelbaar soms dichterbij dichter in mij kust mij voelt mij zo bereikbaar voelbaar nabij voor mij…

nauwelijks voelbaar is de aanraking van jouw huid met die van mij gelijk een lichte bries die mijn naakte lichaam streelt op een zoele zomeravond nog net voelbaar zacht zo zacht… jouw huid tegen die van mij…

het onzegbare slechts te duiden als schim van wat voelbaar is…

Het is een afstand maar de warmte is voelbaar door de straal die raakt.…

Een traan een zoute traan van verdriet rolt over een wang Ook zonder de traan is het aanwezige verdriet voelbaar Het verdriet in de ogen Het verdriet in het hart Zelfs in een lach hoor je verdriet en de pijn is voelbaar Zelfs de niet gewonden zijn gewond Aangetast door het verdriet dat ongeneeslijk is…

Aan de vijverrand was jij voelbaar aanwezig: het gemis verlicht.…

Het is nacht, sterren fonkelen en het is bijna volle maan. Wij zijn nog wakker, zij lacht en kruipt dichter tegen mij aan. Morgen is ver weg, zover als een ster die staat in het raam. Zonder zorgen beleven we hoe het nu hier is en vragen ons niet af, hoe verder te gaan? Onder een zwart hemeldak voelen we ons op ons gemak. Met een gemoedsrust…

Oneindige vreugde heeft bezit van ons genomen oneindige vreugde om wat niet was nu toch mocht komen oneindige vreugde voelbaar in elke cel oneindige vreugde vermengd met dankbaarheid oneindige vreugde en liefde is voelbaar Zo welkom een nieuw klein mensenkind oneindige vreugde.…

De schok was alom voelbaar Van Seedorf schuddend op haar grondvesten De heer Kamp maakte een misbaar Het einde van een tijdperk ten lange leste…

Tekens, letters voor menig oog voelbaar en gericht. De nacht valt in als lichten doven is geschreven mijn gedicht.…

Het gemis, onvoorstelbaar, het leven druist door, zij wandelt stilletjes mee, onzichtbaar, duidelijk voelbaar. Een jaar alweer, alweer een jaar voorbij.…

Ik ben liefde die spreekt door haar ogen Ik ben liefde die voelbaar is bij elke hartslag Ik ben liefde die er altijd zal zijn Open je ogen Leg je hand op haar borst Laat haar ogen spreken Laat haar hart samen kloppen met dat van jou Want ik ben liefde…

Naast mensen hou ik het meest van hout!…

De stilte is voelbaar. Bewustwording van de rust die je soms nodig hebt. Het besef kwam pas, toen ik haar in stilte hoorde fluiten.…

Tranen Tranen van verdriet, vaak voelbaar en begrijpelijk in het leven. Je moet verder, zonder die persoon, die jou liefde gaf. Een ding is zeker De mooie herinneringen blijven je trouw.…

stilte wordt voelbaar wanneer mensen in alle talen gaan zwijgen…

waar in de kleur van gesloten rozen vol verlangen het ontluiken wacht opent pracht in die eerste stralen vervaagt een grijs vergane nacht fluistert de merel in zijn eigen lied de voelbare stilte van zacht ontwaken verdwijnen witbedauwde velden in de warmende adem van de zon omhelst het leven deze wintermorgen dwalende zielen in het dodenveld…

je waaide jouw lach naar een zaal vol verbijsterde mensen gaf handen applaus terug met intens gelukkige wensen in een voelbare kus danste voorbij met magische aantrekkingskracht in onweerstaanbare ogen zij hebben jouw mystieke aanwezigheid met hun ziel kunnen ervaren in samen voor even de wereld vergeten het bestaan als een…

Soms, wanneer ik in schemerlicht peins over het alleen zijn vrees ik weer de eenzaamheid die tijdens mijn adolescentie zo onvruchtbaar voelbaar was in eigenzinnigheid van dromen ik keer dan terug in de wilde rozentuin probeer gevoelens over diep verlangen in brieven te omschrijven na iedere zin voel ik de droomvlucht erotiek van…

Geen ander verzoent ons zoals wij dromen tot het laatste uur van de nacht van het besef te leven na een tevreden eerste zucht omringt door kleuren van een verlicht aura verwarmt jouw intense blik mijn hart door te smelten van diverse emoties met de smaak van de verboden vrucht. Beelden van witte stranden omarmen mijn utopie met blinkende…

Ik voel het: bij de omarming van een kleinkind. Ik voel het: bij de armen van mijn kind. Ik voel het: bij het wakker worden, als manlief me zachtjes over mijn hoofd wrijft. Ik voel het: als ik eventjes opzij kijk. Ik voel het: als hij triomfantelijk binnen komt met een klein bosje bloemen. Ik voel het: als hij, na even weg geweest te zijn,…

vraag niet waarom ik wegga de wind vraagt toch ook niet aan het gras waarom het niet op zijn plaats blijft denk niet dat je na een schipbreuk midden op zee land ziet afscheid is nacht dit is een verhaal stel dat het voelbaar wordt…

in mijn blote hand blijft zacht jouw warmte achter voelbare liefde…