21415 resultaten.
een dak boven mijn hoofd
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.488 jouw handen
mijn beschutting als het regent
mijn vuist in de buurt van kwajongens
mijn paardenmiddel bij een slecht humeur
mijn houvast als ik wankel
mijn warme thuis
jouw handen
koud en gevoelloos liggend
onbereikbaar ver onder de grond
waar ga je heen als je dakloos bent?…
Verbonden en verbroken
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.144 Op het spoor
Een zwaaiend handje
Heel even maar
En toch zo duidelijk
Even verbonden
Met een moederhand
Ineengestrengelde vingers
Klein en groot
Woest verbroken
Getrokken uit de veiligheid
Heel even maar
En toch zo duidelijk
In de trein
Een zwijgend mondje
Ogen die spreken
Een vuist gebald…
waarheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 de regels worden,
steeds weer,
aangepast
de elite laat
ons een stem
en past daarna
het beleid aan
de staat
laat ons begaan
en lacht vervolgens
in de vuist
verdeel en heers
geef het volk brood en spelen
alles is voorgeschoteld,
de heerser weet wat
goed voor u is
en dat is de waarheid…
Draak
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 426 Tussen de tegels
Groeit een zondaar
Die abuis en veel te rap
Met doek en sjaal tot groen groeit
En groter dan een reuzenstap
Met vuist en hand op tafel slaat,
Zo geeft hij toch zijn hand.
Getrokken uit noodzaak
Ligt nu een drakentand.
Die met plezier de kegels raakt,
Van dit benepen land.…
Triest verlangen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 480 Mijn gedicht kent geen gezicht
alleen de contouren zijn nog vaag zichtbaar
een neus, ogen en een mond
het is gewoon niet klaar
het komt er ook niet van
want dan zou ik jou beschrijven
en alleen jij weet dat ik dat niet kan
het zal zo blijven
mijn hart is gesloten
mijn vuist gebald
geen pen kan ik nog houden
geen gedicht kan ik nog schrijven…
De berg is hier een vuist
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 8.774 Dood maar toch levend roven,
nabij sterven is hier
een vuist met afgekloven
vingernagels.
Geen sparren, geen dennen
geen kruipend naaldhout,
niets. En de dalen zijn
vol ijs, bedekt woud.
Waar ik vandaan kom
is de nacht een zee
van sterren
en stenen mee.…
Binnen gesloten bomen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.097 De gouden cirkel
glanzend op het witte vel
zijn ongrijpbare waarheid
in wankele letters
Ogen zuigen het landschap
rond gesloten bomen
wringende handen
kneden gebalde vuisten
Staal op staal
rolt de afstand op
duistert leven
in opstropende vlakken…
Carpe Diem
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.760 Zinnelijk zingen rode monden
onder
grote strooien hoeden,
gretige vingers plukken het licht
en uit verrukte vuisten
spat de ochtend op.…
over mij heen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 212 wolken met grote lijsters
spannen het luchtruim
jubelend golft de lente
mijn polderland in
knotwilgen staan bloedend
zonder vingers langs
de kreek te wachten
hun vuisten baldadig leeg
het zwermt vol liefdes
over mij heen, zoekend in
luidruchtige wolkenluchten
naar weer een bevruchting…
Het wonderkind
gedicht
2.0 met 12 stemmen 6.312 Hij schreeuwde naar de maan, hij sloeg
zijn vuist stuk op de muur;
het hielp niets:
ze trokken met miljoenen handen
aan zijn naam.
------------------------------------------------
uit: 'Jubileum en andere gedichten', 1997.…
Ik sta stevig!
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 915 M'n hoofd tolt,
M'n bloed ruist,
Maar mijn handen stevig in een vuist,
Dus,
Al raast de wind door m'n haren,
ík sta hier stevig op aarde,
en al doet m'n hoofd eens van kling,
Ik gooi de handdoek niet in de ring!…
Omslag
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 600 blauw beent ze door het natte gras
opgezette voeten
verbloemen de gekleurde was
hier en daar raapt ze wat leugens op
en hangt ze aan de lijn te drogen
ze nam het hecht in handen
sloeg haar kruis tegen de grond
de hamer lag onbewogen
vuile vuisten slaan niet meer
op tafel de afdruk van zijn mond…
Tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 235 De tijd vliegt voorbij
De tijd kun je niet vast houden
De tijd glipt zo door je vingers
Ook al maak je een vuist
Daar verandert niets aan
De tijd is alles
De tijd is niets
De tijd is verstreken
De tijd is voorbij
De tijd is nu
Tijd is razend snel
Tijd is onbelangrijk
Waar blijft de tijd…
Sellingen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 dorp van oude
vertellingen
beslecht de
tegenstellingen
niet op de vuist
geen zwellingen
ontvellingen
ellendelingen
onthullen de
stellingen
peilen de
meningen
wie zonder zonde is
gaat stenigen
om zijn nood
te lenigen
maar niet
in Sellingen
daar hoort ieder
ontspannen
naar ieders
vertellingen
zonder problemen
zonder vooraf
vooronderstellingen…
De artritis provocatus van Rita
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 464 zij is een wrange mantelmeid
praat niet op haar in over openheid
zij wil geen schaduw om zich heen
laat haar kruisbestuiven, maar pas
op voor verharde vuisten onder haar werveljas
sluipende artrose verstild, heel gemeen
nu haar mantelwol terug naar de natuur gaat
pluisbestuiving nieuw leven toelaat
blaast de naakte meid, alleen
.…
Krediet
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 282 De storm van mijn woede
bij het zien van het immer
doorgaand financiële graaien
doet mijn vuisten gloeien en
vervuld mijn hele wezen met
een nooitgekende bitterheid.…
Drie stenen zitten op een steen...
gedicht
4.0 met 6 stemmen 13.015 Leer, kinderen, dit uit zijne mond:
houd steeds een vuist boven de grond.
-------------------
uit: Tirade 1968…
Het onbeschrijfelijke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 een toegeknepen vuist kan
evenmin water vasthouden
het sijpelt door de vingers
vogel en vlinder behoren
toe aan hun element
met eigen vleugelslag
ogen sluiten voor geruis
van de kwakende wereld
vraagt om stille inkeer…
Je komt jezelf tegen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.833 Wie denk je dat je bent
om zo tegen mij doen
waarom denk je niet na
heb je soms geen fatsoen
Beleef je dan echt plezier
door naar mijn tranen te kijken
wordt jouw ego soms gestreeld
als je vuisten mijn hoofd bereiken
Wees maar héél trots op je daden
want niemand anders zal het zijn
je komt jezelf nog wel eens tegen
dan ontdek je de betekenis…
Heldin
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 1.832 het meisje in de kamer naast
slaapt naakt onder een witte deken
haar borst gaat op en neer
de tepels in rust bewegen
haar hand kruipt onder haar kussen door
ontspannen vuist kruipt naar buiten
zakt omlaag en de rand van het laken
vlecht zich tussen de vingers uit
dat meisje maakt geluid…
Gebed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 609 Als vaders sterven
En haat als zaad
In voren raakt,
Dan branden landen
Als moeders zorgen
En haat als kind
Ligt in een wieg
Dan branden landen
Als broeders vuisten
En draait de wind
Dan branden landen
Als zusters hun
Aangezicht kluisteren
Dan branden landen.
God geve
anders.…
een wereld van verschil
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 7.900 Een wereld van verschil
ligt in je hand verborgen
Want elke dag
en iedre morgen
kan je hem wenden
zo je wilt
Je hand kan ballen
met een vuist naar boven
Je hand kan vragen
met de onderkant omhoog.
Een wereld van verschil
ligt in je hand verborgen
en elke nieuwe morgen
kies je en krijgt je deel…
Oorlogszaad
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 336 De vuisten die verwoed op onze deuren beuken
uit angst voor weer een oorlogswee.
Kinderen vluchten niet, ze worden meegenomen.
Belanden in een mallemolen, één van leven of de dood.
Zijn zij het, die uit oorlogszaad zijn voortgekomen,
is dat dan onze vrees? De dreiging van papaverrood?…
Evenwichtig
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 959 Soms vliegen harde woorden
kris kras over mij heen
en beuken ze met vuisten
op mijn hout generfde hoofd,
vaak schoppen ze
tegen mijn schenen
die zo stijf zijn als een plank
of gaan ze op me zitten
bij gebrek aan een bank,
maar wat er ook gebeurt
ik sta garant voor evenwicht,
behalve bij een verhuizing
dan sjouwen ze me mee,
omdat het…
Alleen maar muren
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.550 Diepe krassen jammeren
met dalende vuisten
in de ruw snijdende planken.
Platvloerse woorden worden
gehamerd in mijn keel,
vlijmscherp beschadigen ze
mijn doodsbange beeld.
Neergeslagen door je oogopslag
houd ik mijn tranen binnen,
de muren zijn al genoeg gekromd
door jouw geslepen zinnen.…
als het uur slaat
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 598 zo zal het zijn
en nooit anders dat
men van een dichter niet wil horen
hoe het verlangen
zichzelf neerschrijft in wisselwoorden
vreemd aan rust
zijn handen liggen stil, nog wachtend
op vlagen doodslag, met de vuist omhoog
averechts, alsof het in iets geloven
het duister zou oproepen
zo zal het zijn
dat het raam steeds gesloten…
Een oude man slapend bij het vuur
netgedicht
2.0 met 42 stemmen 278 Met de hand over zijn hart
werden de dagen glad gestreken
een lang gekoesterde wens
doorstroomt zijn oude lijf
zijn vuist milder geworden
ondersteunt in mindere tijden
de levendige beelden in het hoofd
alle droombeloftes ten spijt
doen zijn verstilde hart
aanwakkeren tot levenslust
als wapen tegen eenzaamheid.…
'Breek de stilte' rond partnergeweld...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 422 Haar schoot is in zichzelf gekeerd,
haar handen gebalde vuisten,
geweld heeft haar tot niets gekneed.
Ontstelt in bloot zijn
gaat haar lichaam sluiten
schaamte wordt haar eindeloze vlucht.
Verward ontdaan van zekerheden
nog slechts verwant met beeld in schaduw...
En nooit meer zal zij zijn....…
Strijd
gedicht
4.0 met 14 stemmen 1.561 Een vuist, die heb ik écht niet kunnen maken
de onmacht steeg me langzaam naar de strot
de vloeren van mijn vesting bleken rot
en gingen vaag, doch onheilspellend kraken
Geloof me maar, van strijden was geen sprake
het was berusten in een helder lot
het lichaam spande stiekem een complot
met cellen die verwoed de kop opstaken
Vergeet de…
Verharding.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.186 Je loopt weer rond te stampen
je vuisten gebald
en wij kruipen
in onze schulp.
Onze harten bonzen
door jou en om jou
en steeds minder
voor jou.…