26422 resultaten.
Voorbij de kantlijn
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 171 Zo mag ik hopen dat zinnen
zichzelf blijvend herschrijven
om ze naar behoefte in te
lijven naar de geletterde dingen
die ik lief heb en naar alle vrije
verzen waarin het hart geneest,
voorbij de kantlijn van de dood.…
te zeer te vaak
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 396 voor tactiek
heb je geen tijd meer
je woorden ruiken nu
naar angstvalligheid
de inkt verbleekt
in een mistige poëzie
het grimmige wat je had
slaat over in kokhalzen
je onstuimigheid zwijgt
in alle talen
of ben je soms een simulant
aan de kantlijn…
In de kantlijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 24 het beloofde dichtersparadijs
alweer ver voorbijgeschoten
alles vermeden met het krijt
van schone schijn, als dicht-lakei
op z’n onbeschreven blad
z’n alinea’s presenteert
van voorname woorden, een
eenzijdig verbond sluit met de
onschuld van nog maagdelijk
papier, waarop de pagina's vrij naar
binnen zijn gevouwen om in
de kantlijn…
Opmaak voor het dier.
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 55 Bij het inspringen
zag ik de berggeit vooraan
in de kantlijn staan.…
kantlijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 847 het heeft iets van een spin
wanneer ze een web
van torens bouwt
ze klost kanten kathedralen
ik rouw maar wat
in mijn vrije tijd
haal de linkse steken uit mijn trui
maak er een wensknoop van
uitbundig roerloos zit ik
uit mijn bol te gaan
lentegedachten toom ik in
iedereen slaapt
het bruist te stil in huis…
Waar blijven ze -
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 550 Of is het wat het is –
sporen
die vervagen
in de kantlijn
van Geschiedenis?…
Langs de kantlijn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 102 Waarheid die tussen
Woorden hangt zonder
Te zijn uitgesproken,
Die langs de kantlijn
Omhoog kruipt waar
Ze niet wordt gezien
Maar wel degelijk
Aan de oppervlakte komt…
Binnen de krijtlijn ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 176 Schrijven over geloof
en waarheden, dichters
nemen het brein in eigen
hand, woorden kaarsvet
lekken op geschreven
tafels, waarmee papier is
bevlekt, in de kantlijn van
een verstilde melancholie
omfloerst de glorie als
zij de nacht weer doven,
tevreden achterover leunen,
om daarin zelf te geloven ,
steunt op een onvolprezen
goed…
Rorschach
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.499 Letters gingen kopje-onder
en verdronken in de kantlijn.
Vlekken stolden tot jouw ogen.…
I.M. Jennifer Willems
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 373 Ach, Teuntje...met de jaren anoniemer
Al werd ze op TV nog vaak herhaald
Haar ster was al 'n tijdje uitgestraald
Het nieuws was echter des te legitiemer
't Is in de kantlijn van het harde heden:
Alweer 'n stuk verleden overleden…
ijle zielen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 251 Steeds minder
word ik
langs buiten
het dunne
een muur
waar ik langs leef
steeds meer kantlijnen
het werkvlak het zwijgen
alsof er een oude stiel is
bewaker van een leeg bed
op de rand met het sprekende
hoeven geen lakens meer uitgedeeld…
Fenix
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Die uit grauwe
As herrijst
Met strakke kop
En fonkelende blik,
Samenraapsel van
Verkoolde resten
Van dit menselijk bestaan
- Het dodelijke lijf ingekapseld
Door de blauwe kantlijn
Van hoop - omgeven door
Een oceaan van zacht
Oranje die mij het
Ademen mogelijk maakt…
cirkel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 van nergens naar ergens dat ooit ging verloren
dwars door de angst die twijfel zaait
van ergens tot nergens meer thuis te horen
dwars door de angst die twijfel zaait
zonder iemand bij niemand meer thuis te horen
van alleen naar samen dat ooit ging verloren
zonder die angst die twijfel zaait
van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…
Boek des levens
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 385 onderschrijving van de pijn
Zinnen gevormd, emotioneel
Onsamenhangend in de kantlijn
Soms tekort aan woorden
Een mond vol tanden
Voor mensen die bij ons hoorden
De warme banden
Ook over jullie is geschreven
De dichter, filosoof, een vriend
Onderdeel in ons boek van het leven
Sympathie van de lezer verdiend…
Zelfkant
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Voor mijn naaste
In de kantlijn
Van de samenleving
De zelfkant van het bestaan
Naasten die wegkijkend
Oversteken om jou
Niet te hoeven zien
Leef jij van Hem
En haar die juist
Oversteken en die jou
In liefde willen zien
In liefde opgedragen aan de bezoekers van de Open Hof in de stad Groningen - zomer 2012.…
Uitgekozen
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 572 Wat doen ze nu, die dames en die heren?
Ze drukten gratis leesvoer in mijn hand
Een flyer of partijprogrammakrant
Om mijn gedachtengoed te deformeren
Ze leveren hun baan bij Bea in
En hebben nu meer tijd voor hun gezin…
in de kantlijn van de tijd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 120 waar nu het oude jaar eindigt
kijk ik terug op voorbij de tijd
aleer het nieuwe jaar begint
ik geniet weer de vrolijkheid
van familie en vele vrienden
ik gedenk wie mij vertrokken
naar de overkant van de tijd
waar het nieuwe jaar begint
ter herinnering en houvast
pak ik dit alles voorzichtig in
om ze graag weer te openen
in de mij frugale…
Inua
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.038 Zie, ik sta als een trillende snaar voor u
Raak mij aan, kalmeer mijn beven.
Bent u mijn god, ben ik uw schepsel
Of ben ik de vrouw voor haar man
De dichter voor zijn lezer?
Is dit de bestemming, het doel van mijn zingen?
Wij groeien apart samen in bewustzijn.…
Arsarnerit (balspel)
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.170 Vannacht kwam je na lang wachten
naar me toe en je mond raakte de mijne.
Je zei: ik ben terug, stofzilver stijgend
In de lucht. Wat strooit dit uit?
Dansend in brede vlagen. Was je daar ook?
De hemel werd vol fakkels, maar langzaam
Verdween je licht, sneller dan een komeet
Boven de ijskoude bergen. Je blijft
Mijn verlangen voeden, zo lang…
Hamsterende eekhoorn..
hartenkreet
5.0 met 8 stemmen 619 Ik was stil, gehurkt en onbewogen,
je kwam zelfs even heel dichtbij,
mijn blik in jouw bruine kraalogen,
je zag me niet, rende gewoon voorbij.
Ookal zorg je enkel voor jouw welzijn,
daar in je eentje, helemaal alleen,
thans was ik er, daar aan de kantlijn,
maar verdwijn beter, niet wetend waarheen..…
Voorlopig niet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 270 zijn het enkel en alleen nog woorden
waarmee ik jou als vijand
weg kan zetten, jij monster
dat mij gluiperig belaagt
zodat ik in de kantlijn van het leven
mijzelf als makkelijke prooi
terzij zou laten schuiven
of hou ik je nog op een afstand
om vooralsnog zelf te bepalen
hoe schoonheid zich beschrijven laat
door oog en oor te sturen…
terzijde
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 71 het mag geen naam hebben
zodat benoemen geen woorden achterlaat
toch bevat een boek haast evenveel kantlijn als tekst
evenveel ongeschreven geschiedenis
waar het verleden niet in past en de toekomst nog
niet rijp voor is, dan maar als voetnoot
vergelijkbaar met een beetje leven en half sterven
zoiets als dovend daglicht
een zijdelingse…
Pluk de dag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 196 Pluk de dag,
want voor je het
weet:
is het avond!…
De een, is de ander niet, oké!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 549 Er zijn mensen, die bergen verzetten,
ik nog geen kopje
Er zijn mensen die de hele dag ploeteren,
ik kom hem net door
Er zijn mensen die ik weet niet wat, presteren,
ik doe niks
Er zijn mensen, die alles uit een dag halen
en ik?
Ben altijd weer blij als de dag om is.…
september
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 druppel voor druppel
verjaart regen in de oceaan
atomen van haperend vlees
verwarren zon met maan
o, hemel nergens zichtbaar
in wolkenloos rookgordijn
onbeschreven blad, leeg
door verregaande letterpijn
kantlijn klinkt als evenaar
lachen als een hard gelag
alle huid, mergel, aarde
sterft op deze laatste dag…
[ Het gebeurde dus ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 34 Het gebeurde dus
daar, bij de oude toren --
Hoe oud is die dan?…
bloesems en patchouli geuren
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 142 je naam heb ik nooit echt geweten
de droom raasde veel te snel voorbij
maar die aroma's zal ik nooit vergeten
van scherpe bloesemgeuren allerlei
bloesems en patchouli geuren
heel kenmerkend voor jou
meisje van vele felle kleuren
besef hoeveel ik van je hou
elke droom voelde ik mij verloren
wanneer je me opnieuw verliet
vele tranen werden…
Een pose?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 218 En slapen ze als rozen, dan richt
een zich op in een vage moraal,
roept iets onbestaanbaars, ik
geeft die betekenis een pose,
tegendraads, ongehoord met
enige schroom, dan zal ik
de kaars aanlaten, anders blijf ik
steken in de kantlijn wat ik heb
gelezen, zin na zin, zonder gewin.…
schimmen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 345 ik pluk de schimmen
van het verleden
de zoete geur
nu nog zo sterk
dringt in mij
maar...kan niet blijven
langzaam
doet de tijd zijn werk…
Voorbij ...
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.320 Een gegraven graf
omkranst door bloemen
een foto, een kaars,
een lint, een laatste groet
voorbij ...
Afscheid in woorden
een lied vol emotie
een gebed, dat verhaalt
het leven is eindig,
voor eeuwig ...…