Alle inzendingen over Vooroordeel OR Veroordelen

het werd laat en jij draaide steeds sneller het verraad, dwars door de cirkel van papiersnippers bedekte het sterven van ontvelde bomen met woorden, gewurgd door het zwijgen, losgemaakt van onschuld toen ik nog zocht naar de zomer tussen het gekwetter van vogels en de warme ramen van een voorbije dag veroordeel me maar…

Geen veroordeling maar rechte wegen wijzen naar hét paradijs. Zoals ík het zie, de aarde én de hemel: wijsheid én liefde. Diep medelijden met de verziekte wereld, en er iets aan doen. Dansend ten hemel stijgen van liefde voor elk ander.…

Ik ben losgeslagen In een schoonheid die ik ken Zonder vooroordelen of gedachten Zoals jij die hebt Ik ben losgeslagen Want het heeft toch geen zin Te luisteren naar wat jij zegt Wat je niet weet Losgeslagen In een schoonheid die ik ken Die me omarmt en streelt In de dagen vol vuur…

‘Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen,’ zei hij, doelend op de in zijn ogen onterechte veroordeling van priesters die zich vergrepen aan afhankelijke kinderen die aan hun zorgen waren toevertrouwd.…

De meesten kijken niet of zien slechts glimpen Te lang, te veel, te kermis of te groot Een spel van politiek en televote Gemaakt om op je schermpje op te schimpen Maar kraakt de kalme storm de vooroordelen Dan gaat het zaterdag pas echt krakelen…

zo schets ik mij in lege straten weggezonken achter klokgelui van eindige dingen zonder slaap word ik herkend zoals de steen die stilte uitspuwt blind en grijs de ademhaling het harde vocht aan het vlinderraam vertelt de nacht onafgebroken hoe waarheid schreeuwt in het vaarwel door het veroordelen van verwachting vergat ik…

mijn huis heeft vele hoekjes om te schuilen ben je verdrietig je mag er huilen mijn huis wil alle zorgen met jou delen je bent zo welkom zonder vooroordelen mijn huis staat open dag en nacht het geeft je warmte liefde en kracht…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

De paus loopt tegen menig vooroordeel Hij schrijdt met ongelooflijk kleine stapjes Verorbert kleine beetjes, dito hapjes De homo’s krijgt hij (nog niet) door z’n keel De tijd gaat snel…en ja, ze komt eraan: Een zwarte lesbo in het Vaticaan!…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

dit moment grijpen en genieten, mateloos genieten van het mooie, van het nu afreizen naar verre oorden waar vooroordelen niet bestaan donk’re gedachten ons niet kunnen deren daar het alleen zou gaan om jou en mij we ons laven aan de schoonheid van alle dag aan ons, ons samen zijn omdat het dan helemaal mag…

bij binnenkomst struikel ik over de eenzaamheid die her en der verspreid ligt aan de muur tikt de tijdloze veroordeling van hen nog immer voort vage ideeën schieten wortel klampen zich vast aan dat wat al even was door mufheid omarmd baan ik me een weg naar een raam dat niet vastgeroest in de sponning zit om deze met een zwieper…

zonder vooroordeel bewonder je of maak je af datgeen geschreven staat redenen te over maar wel oprecht objectiviteit berustend met geloof in jezelf arrogantie te over als liefde wordt gegeven niet op het werk maar op de man af het oordeel klaar goed onderbouwd naar eer en geweten dat is ideaal…

Ik draag je niet op handen want die fout maak ik niet nogmaals liefde is het elkaar respecteren zonder vooroordeel of bezwaar. Ik draag je niet op handen maar ben wel weg van je dat laat ik je wel merken maar zeg het niet zo vaak.…

Een ingehaalde herinnering geeft z’n tranen door in een open gevormd gezicht omarmt haar achtergrond in symboliek of teken of in een oneindig woord, verspreekt zich niet in onbetamelijkheid zonder vooroordeel, verzwegen in een ongeschreven gedicht zich telkens uitvindt, om weer wat origineels te verzinnen, van de tijd is niet…

gezichten zien bewegen in de wolkensferen in een geanimeerd gesprek, bizarre figuren in soaps paraderen als barbapapa in dat transformeren spiegel ik laat los dat oude lappendeken van vooroordelen en kritiseren laat nieuwe beelden toe met open geest om verfrist opnieuw te kunnen spelen…

met daadwerkelijke beleving maak ik mezelf los los uit de wildernis der gedachten los van zielsperikelen los van geestelijke vervuiling los van dwalend verstand los van vooroordelen los van iedere onaangename band want met het besef dat niet alles vast staat voel ik mij losser dan ooit…

veroordelingen gaan je eigen "ik" vernietigen wij moeten onze complexen tegelijkertijd uitbannen elkaar vinden in een verstrengeling van harmonie, liefde, dankbaarheid, inzicht, tolerantie en vrijheid vloeiend samengaan onze toekomst tegemoet…

later hun vleugeltippen raken toen zij mij stuurden om de vlucht mee te maken werd recalcitrant scheerde snel naar de andere kant hopend op vrij baan zij lieten mij niet gaan doken achter me aan ik was de afvallige maar had hen niets misdaan kreeg geen vrije vlucht werd uit de lucht gepikt voordat ikzelf ook maar iets van hun veroordeling…

laat me eens denken mijn gedachten gaan diep ze worden blootgesteld aan kwaadwilligen… dus laat ik ze rusten mijn ziel afgesloten als u probeert me te breken u die leugen van waarheid niet kan onderscheiden denk dan nog eens na u bent niet kundig, noch wijs als een echo in mijn hoofd gonzen gedachten oordeel maar, veroordeel maar…

Hier zitten we in onze eigen wereld, waarin we verwonderd ons-zelf veroordelen Denken aan wie we zijn en waar we aan moeten voldoen Het is niet snel goed genoeg Wat is goed? Wat is genoeg? Indrukken. De betekenis geven, aan iets wat we zelf niet begrijpen. Teveel. Het zoeken naar de rust van acceptatie.…

Het pad zal je volgen stappen zal je er zetten Maak korte metten met het vooroordeel sluit 't uit... De praatjes komen aangewaaid blijven hangen doen aan ieder tekort Want wij zijn kwetsbaar als halmen aan de waterkant Een rukwind en we liggen plat...... over het pad: platgetreden geplet door zovele voeten.…

“Gore heeft gewonnen”, roepen al zijn fans, Maar zij die Bush bij voorbaat hoger schatten Zien hem als winnaar der tv-debatten. Het oordeelt vormt zich telkens naar de wens. Gelukkig zijn wij buitenstaanders wijzer. Wij weten dat het lood is om oud ijzer.…

Ben u werkelijk zo naïef, meneer? Dat u dat over een ander denkt Vindt u dat nou echt, meneer? Dat u zich zo in de discussie mengt Doet u niet zo hypocriet, meneer Heeft u echt wel goed geluisterd? Een ander heeft ook gevoelens, meneer Er wordt nu over u gefluisterd Denk u zich eens in, meneer Door uw en andermans dom gepraat (Waarom noem…

Was jij erbij Toen het gebeurde? Was jij erbij Toen het zich voltrok? Was het dat moment Dat het jouw gedachten kleurde? Was het vanaf toen Dat jij steeds schrok? Doe jij nu mee Net als zo velen? Heb jij nu ook jouw mening klaar? Kan het jou Dan echt niets schelen? IK vind het vreemd IK vind het raar Het was een toeval Het kon gebeuren…

starre ogen geklonken in barre paniek kijken mij aan ik schat behoorlijk ziek het vooroordeel zeer ernstig gewogen door een breed representatief publiek ik bouw dit gedicht vanuit vierkant omdat het mijn haarvaten raakt het wordt wel steeds smaller omdat mijn onvree bedaart ik eindig in kalme vrede zoals het God behaagt hij schiep ooit…

Vaak genoeg hoor je: Geschikte vent die Harry of Wat een kreng die Carrie en Piet is sympathieker dan Dick Maar nooit: Kees is aardiger dan ik…

ik kijk naar de wereld ik zie zwart-wit kleuren zijn verdwenen het leven is eruit de mensen zijn zwart jij bent wit je valt niet op voor een ander hoe je het ook probeert je lijnen zet ik neer maar wat ik ook probeer je blijft een waas je ogen zijn gesloten dimensie loos levenloos maar toch vol diepgang zo zijn je ogen ik kijk…

De wolken brengen kilte in de avond, moeder worden is niet vanzelfsprekend, zijn vrouwen transportwagens geworden. Wat werd bewaard ook vandaag als herinnering opgespeld tellen alle dagen als medailles. Al is het een comfortabele dag ik treed niet binnen, laat deze voorbijgaan. Mijn denkvermogen rammelt vandaag, beweegt mijn tong en…

Hey Je bent goed zoals je bent Geloof me maar Rustig maar Je bent Zoals elke mens uniek en waardevol Geloof het maar Aanvaard je maar Je mag er zijn Met je lichte en Donkere kantjes Met wat in je leven Is goed gelopen Maar ook waar het is misgelopen Aanschouw het Maar veroordeel het niet Laat het zijn En dan sla je de bladzijde…