Alle inzendingen over Ware liefde

De wijzer stopt en ik doof het avondlicht. Ragfijn Rank en sober Kruipen mijn gedachten naar een dwalend aangezicht wat ooit had geklopt is roemloos gezwicht Verzachtend glijdt haar glimlach weg alsof ze zegt "doe maar, doof het avondlicht" de wijzer stopt…

ik ben al gauw tevreden: goed is goed genoeg. je hoeft maar een beetje van me te houden, maar: houd lang van me. ons kind hoeft niet per sé te scoren op het veld. de deur piept, alles gaat kapot. je trapt op mijn beduimelde bril, maakt de sleutels kwijt, we zien ons door de vingers. je ruikt naar een nestje jonge katjes, heerlijk slapend…

terug van waar ze was de straat met een geur van olie en benzine de pizzeria en kebab en uitlaatgassen en kut alweer de fiets gestolen alles is weer zoals het altijd was passend als haar oude favoriete jas hij loopt weer als vanouds door het altijd eerlijke bos hoort tussen het kloppen van de ijverige specht een overvliegende koekoek…

't is liefde of haat.…

Een topmaand voor de ratten van Privé Aan Leontien en Marco mogen knagen De afgekloven botten opgeslagen Daarna weer los op Bridget en André En nu bijt het verzamelde gespuis Zich vast in Gerard Cox en Joke Bruys…

zacht onze lippen elkaar nat kussen tot hunkerend de handen de weg vinden naar het van lust brandend verlangen dat zich onder de gordel bevredigen laat wanneer jonge vogels flieren en fluiten boven het groende matras van de liefde dat het zweet van liefde traag verkoelt als in innige omhelzing de ogen sluiten tot in briesjes wind om herhaling…

In jou heb ik mij verloren, mijn hart met alle toebehoren. In jou zie ik de toekomst gloren, die zich door storm, regen en wind niet laat storen. Met jou wil ik tussen de sterren zweven, over sneeuw witte stranden gaan. Met jou wil ik opnieuw weer leven, op de hoogste bergtoppen staan. Ik wil met jou huilen, ik wil met jou lachen.…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

Verdriet is een ding met stekels. Gooi het niet weg, het is een boemerang die terugkomt om je te raken. Omzwachtel het verdriet keer op keer met woorden. Luister naar de geërodeerde slag van het ontroostbare hart. Omzwachtel het keer op keer met troostrijke woorden. Verdriet is een ding met stekels.…

Vertel mij waar de grenzen van liefde liggen De lach en zang van ’t stille hart Waar geen kwaad, angst of spot kan binnendringen Geen vrede door haat of jaloezie wordt verward Vertel mij waar de mensen, mensen zijn Die elkaar in liefde groeten Waar geen woorden vol afgunst of venijn In menselijke gevoelens wroeten.…

Liefste, ga alvast, dan kan ik met je vrijen – in warm beddegoed.…

Liefde, ongrijpbaar en sterk, Liefde stelt geen paal en perk. Liefde groeit door alles heen, Liefde zo prachtig maar zo alleen. Liefde heeft geduld, Liefde is echt. Liefde is iets waar een ieder voor vecht. Liefde is wegcijferen en je zelf geven, Niet voor even, voor heel je leven.…

kom sla je vleugels uit word neem de ruimte je gegund de vrijheid je gegeven liefde, liefde omarm jezelf de ander blijf stromen geloven hopen het is waar het is beloofd ik nu ik nu ik nu ik nu bewegend startpunt in de tijd…

(verhaspeling van ” Waar zoude ik met mijn liefde henen” van Karel van de Woestijne) waar moet ik met mijn liefde henen, nu ik u niet minnen kan? ik zie de regen wenen bij het zinken van de zon. op straat de vlagen kermen alsof er iets nog reden had. wat doe ik met die huiver die als lust uw lichaam had?…

'Die wahre Liberalität ist Anerkennung' Wij zijn ontzaglijk liberaal – Wij laten ieder vrij In doen en denken, kunst en taal; Wij zeggen: vrij en blij!.... Dom volkje, dat niet denkt als wij En wroet voor zijn partij, Dat hen de duivel haal.... Wat zijn we liberaal! ---------------------------------------- uit: Eerste Gedichten…

Op een stille avond staar ik naar de tuinen waar nog mensen bezig zijn met het snoeien van een heg of het maaien van gras. Rust omkleedt mij en vurig verlangen dooft, terwijl langzaam achter bomen de zon verdwijnt. Grijs de hemel, maar vredig tegelijk.…

Zijn zakken vult hij graag met gaatjes vullen Al is het saai het levert flink wat op Maar af en toe dan spookt het in zijn kop En slaat de oermens in hem aan het brullen Hij schudt wat bloedgeld uit zijn ouwe sok Hij schiet een leeuw en daardoor ook een bok…

vertel mij hoe zal ik schrijven over de Liefde, wiens naam louter door de stilte in mijn hart kan worden uitgesproken over de geboorte van mijn sterven in haar peilloze diepte waar het verstand blijft grijpen naar de tere takken van haar kruin ze afhakt, verbrandt voor eigen gewin over de eenzaamheid voorbij de oevers van de tijd waar…

Ken je het land waar niemand luistert? waar ogen niet zien, het verstand verduistert ken je het land, waar de liefde loos is?…

waar ik ga waar ik sta jouw oneindigheid omvat mijn eindigheid jouw zijn mijn bestaan jouw liefde mijn leven jouw licht schijnt in mijn duisternis jij onkenbaar maar onontkoombaar…

Grote geest Adem van het leven Jij, dolfijn Die onder en boven De golven danst Ik hoorde je zingen Een lied Zo oneindig schoon Nu weet ik Waar de liefde is Nu weet ik Waar ik woon…

Hier zit ik dan zonder jou Ik kijk naar buiten en voel de kou Overal branden lichtjes in de bomen Mijn ogen branden, ik voel een traan opkomen Iedereen lacht en danst met elkaar Ik zit hier en denk terug aan dit jaar Ik weet nog het moment dat ik in je ogen keek Dat was het moment dat ik voor je bezweek Jouw ogen zo mooi als een zonsondergang…

Ooglijkende eenvoudige zaken laverend tussen dunne slierten inkt stempelt de dichter hetgeen hem ontriefde bij het wegnemen van zijn hand heeft hij het gelijk aan zijn kant - behalve dat van de liefde.…

"Alles is liefde" wijl de roddelmachines in het dorp schande en leugens over haar en haar familie rond bazuinden en verspreidden spraken haar ogen zei haar lichaam voor hem de ware taal zeggend ik heb mezelf voor jou bewaard hij was de enige die in haar geloofde glas helder als kristal fonkelde hun liefde voor elkaar…

verstrengelen in plaats van kruizen slaan waar hij of zij houden mag van eender hem of haar omdat sekse verschil niet kent als liefde spreekt dat wanneer in aarde op mijn buik de enten van mijn liefde wortelend zelf geboorte geven zo de wereld in vrede mag zijn een oase de aarde rond van rust en vrijheid waar om, voor en met elkaar…

Ieder mens is zo verschillend van natuur Nee, voor elk zit de ware vrede en liefde binnen.…

met liefde het bed al gespreid veilig en warm welkom altijd wijdopen armen heffen het glas: waar zou ik zijn als jij er niet was?…

Met glazen woorden spreekt ze overal waar de scherven verwoesten wat ze niet meer geloven en liefhebben als het glas niet meer met liefde gevuld is…

het verdriet dat in je ogen brandt de blijdschap waar je van straalt de schrik van de angst het rode van de liefde mijn gevoel niet te beschrijven…

Liefde kan alleen tot bloei komen bij echte gelijkwaardigheid Waar geen angst bestaat en daardoor geen verdedigingen en beschuldigingen…