Alle inzendingen over Ware liefde

De vlinder is haar gezicht dat niet kan wachten op de kleuren van liefde en teder ongeduld. Ze is waar ik haar mijn dromen en woorden geef en ontwaak zoals ze mij laat ontwaken. Met haar ogen zoekt ze mij waar ze een vlinder mag zijn en ben ik het gezicht dat ze in al haar dromen bewaart.…

als de dood dichtbij komt en liefde verder weg schuil ik, mijn vriend daar waar de schoonheid woont mijn hart een plek aangeeft waar kracht is terug te vinden brengt de muziek mij bij de bron ontroering bij het leven…

Thuis is waar mijn hart klopt in de kolkende rivier klopt mijn hart het hardst van passie, spanning en angst in de kabbelende beek waar onvoorwaardelijke liefde en trouw rustig stromen klopt mijn hart het langst…

ik zelf met alle liefde vorm en inhoud had gegeven ik ademde lucht die jouw hart had gestreeld zag beelden in je geest waar ik allemaal met jou ooit was geweest maar ik was mezelf kwijt opgegaan in liefde zonder enig onderscheid zag alleen gezichten die mij jou betwistten om in liefde samen te zijn…

met het zomerdak naar beneden rijden we over de snelweg die leidt naar een zonnige plaats waar jij de liefde een bebouwde kom geeft jouw haren wapperen in de wind als een vlag die de "dag van de liefde" viert je lacht terwijl je me aankijkt, met de meest verwachtingsvolle blik wat voelt dit overweldigend dat jij zo tevreden met mij bent…

De echte wereld, waar geen hemel bestaat. En waar je keihard met je neus op de feiten wordt gedrukt. Mijn liefde voor jou is breekbaar, maar is en blijft oneindig.…

wat zij zegt: ik heb hem niet weggestuurd onze liefde zond hem heen liefde... waar geen ruimte was misschien in een ander leven maar vind ik hem dan ?…

wat is het stil je brieven zijn zo leeg je woorden zonder warmte waar is de kracht van je liefde gebleven je schrijft hoe het is hoe de mensen daar zijn dat het je zo goed bevalt maar het doet zo'n pijn dat ik geen liefde proef waar is de warmte gebleven is de afstand dan brekend in ons leven lief, wat is het stil vertel me toch…

Ligt ze daar dan zie ik haar dromen over de liefde die haar bevrijd met wakkere dromen die haar kussen waar ik naar haar kijk en weet dat ik nog steeds op haar minnaar lijk.…

De tijd is haar verhaal van dromen die haar laten ontwaken waar ze vergeet wat ze is geworden toen de liefde haar niets meer vroeg en slechts de stilte haar metgezel wou zijn.…

waar lila liefde paarst het violet nog ongeweten laat koester ik het infra rood de zachte warmte van verborgen bloot…

als ik aan je denk voel ik hoeveel liefde jij mij schenkt toch ben ik nog geen hormoonfabriek waar jij stilaan op de knopjes drukt in het besturen van mijn emotionele balans er is liefde in het spel met de factor sjans waardoor wij beiden stevig zijn geraakt die van ons een uniek setje heeft gemaakt…

Ach de liefde, wat is de liefde, niet meer dan een toestand, niet eens van verrukking, maar van pyromane reacties en tweeduidig lachen met een mooie meid onder 't gezelschap.…

Ik leef steeds in het leven van liefde, hoop en verlangen als het ware in een droomverhaal van hunkering naar echte liefde het intieme van een eerste zoen en het is geen publiekelijk geheim jij hebt mij in die droom gevangen ging met mijn mannenhart aan de haal plaatste jouw ogen in het droomverhaal.…

rivier van liefde omcirkelt hen die dolende zijn brengt ze liefdevol dichter waar kleuren geen naam dragen gezangen onovertroffen zijn schoonheid 'n serene rust uitstraalt is het de rivier van liefde die hen overtuigde van de passage daar valt de puzzel op zijn plek…

herfstbladeren vallen nemen jou mee door de mist van morgen naar een meer vol herinneringen gevangen in een boek vrij in mijn dromen gesloten in mijn hart liefde sterft nooit waar jij bent is liefde oneindig bodem van het meer mijn herfstblad in een veilige haven…

maar o zo kwetsbaar en ja, dan ben ik daar ben bang voor wat gaat komen maar ik blijf van je dromen ik krijg je niet uit mn hoofd het is de liefde die mij verdooft echt, deze liefde is puur vol met passie en vuur ik heb je mogen beminnen wist niet waar te beginnen jij genoot met heel je hart en toch blijft het apart dat je het niet…

hoe ontdekt een kind de liefde van waar herkent het dit gevoel de wil om te beminnen sinds duizend jaar gebeiteld in de genen van iedere mens zo vaak voor de liefde gevallen minde je ooit wel de man of was het enkel verliefdheid ontsproten uit overlevingsdrang is liefde niets meer dan ervaring van primaire driften gestuurd door de voortplantingsdrang…

dit koude huis waar altijd maar die vage verre liefde schemert waar ik altijd maar val uit het paradijs hier nu in dit oude koude huis waar ik altijd maar op aarde beland me warmen kan hier nu aan wie we waren…

achter het gebroken hart waarin niets meer bestaat daar waar de liefde nog steeds een plek heeft achter het gebroken hart waarin de namen staan die niets meer konden zijn dan een martelaar achter het gebroken hart het plekje waar ik mijn herinneringen bewaar…

voel het verleiden harmonieus waar dansen verglijdt in zacht bekoren zweef door verlangen dans in een dans laat je leiden een eeuwigheid door waar harten raken handen strelen voel je het ritme van liefde in dromen…

dromen ingekleurd als ware het verlangen ik neem de geuren over waarin ik nu al zweef niets wordt overtroffen door de emoties die ik voel passend bij de liefde vol van pijn en in vlindering gevlogen dromen in kleur ik bid als vanzelfsprekend om het verlangen waar te maken.…

Liefde nemen en steeds weer liefde geven, maar ook aan mezelf? Dat blijft de vraag. Waar sta ik, waar sta ik nu in dit leven? Zeg het me .. niet gisteren, maar vandaag. Wie zegt me wat ik moet doen of laten. De harde waarheid die in het midden ligt, die altijd weer zal meten met twee maten, kent geen hart, geen reden en geen gezicht.…

Op reis naar vergeworden landen, waar geloofd wordt in de liefde. Waar vrouwgebleven moeders, aanraakbare Madonna's zijn. Vrouwen naar mijn hart. Waar het vrouwelijke in mensen, de toekomst van de wereld wordt. Werelden zullen er worden gered, die van onbewuste mannen zijn. Verlangen is waar dichters leven.…

luister naar de nacht hij fluistert in jouw dromen onhoorbaar en zacht enkel jij zal het horen het geruis van sterren oneindig in de stilte waar het verlangen van liefde weerkaatst in licht dat ontnomen aan het duister geschonken aan de nacht als een woord van liefde onhoorbaar op jou wacht…

Mijn liefde kent geen gaan en komen Kent geen afstand ook geen tijd Voelt als vogels, vlinders, bomen Vrij van trauma's, zorg en spijt Wars van eisen, zonder grenzen Nimmer aflatend, keer op keer Meer bestaat er niet te wensen Ik bemin de liefde zeer…

Als blinde hoop omarm je mijn eenzaamheid o duisternis verleid je mijn lege liefde met haat En wanneer ik wanhoop naar betekenis ben jij daar waar het licht mij niet langer baat Een schaduw ben je, geboren uit licht en mijn ziel heb je genomen Verblind je mijn liefde haar zicht opdat ze niet meer tot mij zal komen…

het water staan De dijk brak door je verdronk hulpeloos terwijl jouw tranen zich vermengden met het water waar jouw liefde stierf.…

En altijd weer het lied van liefde, de nacht doorleefd tot waar een mens een stil gebaar, een liefde eindeloos mocht vinden.…

jij verschijnt in een nieuwe brief uit Rusland waar de mannen zwijgen over jouw liefde de verboden liefde laat diepe indruk na.…