Alle inzendingen over Wat we ins ons drage

Ik heb de Here God een voorstel gedaan En hij heeft het zonder pardon overgenomen De goddelijke titel Christen Is u, bestuur, uw partij per direct afgenomen U weet ik ben heel vergevingsgezind Omdat ik alles weet, wist en zal weten En ik weet nu, u verandert niet U blijft volharden in zonde U blijft volharden in een attitude Waarvoor ik…

Dagelijks draag ik mijn dierbaren in mijn hart. 1 november is daarvan niet de start. Het hele jaar door, staan foto’s op de schouw. Al die jaren draag ik zo… mijn eigen rouw. Ik praat tegen hen, alsof ze nog leven Voor het slapen gaan, blijf ik staan, heel even.…

In slinkend duister aan drempels van licht, de rossige gloed van Aurora In een roerloze spiegel van water door ijle dampen onttrokken aan 't zicht wijken ragfijne nevelkristallen over verblekende ganzen Het dons van de mist houdt hen eendrachtig gevangen instinct is wat hen samenbindt: hun nog te voltooien gezangen Gesmoord…

De nacht wordt de dag. Het oud wordt weer jong. Een frons wordt een lach. Een stap wordt een sprong. Een jaar ouder is de tijd. Een nieuw hoofdstuk in het boek. De mens een stap voorwaarts schrijdt. Een einde aan al het gezoek. Maar waarom steeds weer voorwaarts kijken? Sta eens stil en kijk weerom. Laat wat eens was het heden verrijken…

In hun ogen zag zij wanhoop En hoewel zijzelf op instorten stond In haar ogen zagen zij hoop Op een betere morgen Misschien niet zoals gisteren Maar misschien met minder zorgen Zij vertrouwden op haar Een last die zij nog net dragen kon Het was zo ontzettend zwaar Om te zeggen dat het goedkwam Terwijl zij als enige besefte Daar was…

Daarom draag ik dit gedicht op aan jou, zodat je weet dat ik om je geef en het ideale stel, dat zijn wij. Volgende keer zal ik met je praten, je aan het lachen maken en beginnen we met een schone lei.…

Maar niets is hier voorgoed gedaan, er zal opnieuw weer hoop gaan dagen, we zullen zin en vrede dragen en rechtop in het licht gaan staan. ------------------------- Uit: septemberkruid…

de grove vezels op de rug van het tapijt zijn gemaakt op het trotseren van de eeuwigheid in grijze stof verbinden zij hun schoonheid met de aarde in het dragen van de werkelijkheid tijd en plaats bepalen in grote lijnen het weefpatroon dat opgevuld wordt met persoonlijke structuren in voortborduren zien we ogen en de lach uit het…

blik te versjouwen, de vlekken op een muur rond blikvelden weg te poetsen laat staan vergeten keutels te rapen die leken op kruimels naar de uitgang of de ochtend in te slapen om het daglicht in alle volheid te dragen…

Ik weet het nog mijn hand in jouw hand het ooit zijn we er beide de vrijdagkrant zal je naam dragen naast ook dat gedicht de papieren bloemen. Ik voelde het bonzen rondom mijn hart die avond ook het jouwe wachten en stilstaan tijd zonder wapengekletter de tijd voltooien.…

in jagende wolken zie ik je staan in die luchtkaravaan span ik mijn mooiste kameel om jou te gaan dragen we reizen langs duizenden fata morgana's drinken exquize elixers pleisteren rust en proeven van stilte in groene oases ik splijt alle rotsen voor het vloeiende goud in juwelen laat ik je baden wacht tot een huwbare nacht als sluiers…

Betalen met de zonnebloem of snip Wordt de eurocrisis mini of enorm Laat papieren geld maar stuiven in de storm Want morgen koop je nog geen halve kip Het reddingsplan wordt vast nog niet doorkliefd Wanneer we zeggen a-a-alsjeblieft…

Haar hart zit op de juiste plaats, ze heeft een neusje voor publiciteit, een oogje op de camera’s, een monoloogje: ‘Het recht op demonstreren nagestreefd’ Op tweede pinksterdag heeft ze koket Haar groen verstand ineens op nul gezet…

Als ik de balans opmaak van mijn werkzaam leven, status, inkomen, indruk, invloed, macht dan ben ik heel erg beïnvloed geweest door 'Toen was geluk nog heel gewoon" door Jaap Kooiman uit de Oranjeboomstraat in Rotterdam-Zuid met zijn eindeloze promoties en die eeuwig toegezegde bontjas voor zijn vrouw Ik reken maar eens af met 'Toen'…

Is het raar dat kinderen opgroeien in de wetenschap dat " het zo hoort" is het vreemd dat ze, terwijl wij ouderen weten dat het anders moet, de normen en jawel, ook de WAARDEN, niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu? Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat in geen verhouding tot die van nu. En als je kijkt naar hoe volwassenen…

“ALLES GOED” Is een gevleugelde uitspraak van hem Zo hoor ik hem al jaren antwoorden Nu hij de 70 jaren aantikt Wens ik dat ‘het goede’ vooral vleugels mag blijven houden Maar “alles”, dat is om de Goden te verzoeken Dus als niet “alles goed” gaat Weet dan mijn aardse te vinden VAN HARTE GEFELICITEERD Van je geaarde gevleugelde…

om te leven was groter dan sterven dronken van liefde kerfden we in bomen onze namen in hartjes zoals in zwoele dromen!…

Vandaag neem ik na maanden een besluit: Door braaf één van de vakjes rood te kleuren, Bepaal ik mede wat er zal gebeuren, Al maakt het eigenlijk niet zo veel uit. Het nieuwe kabinet, dat zal je zien, Bestaat allicht uit een partij of tien.…

prominenten schuwen het niet, te lopen onder die baar De meesten dragen nu een bolhoed Die hoge raakt zeker uit de tijd Strakke gezichten en met deemoed dragen ze hun verantwoordelijkheid Als je ze achter de schermen ziet krijg je een ander beeld Dan zijn het ineens weer echt studenten Maar hun opvoering hebben ze heel goed gespeeld…

Ik draag dit zoals het me optilde. Verliefd op een herinnering die nog steeds toegankelijk is. Er groeien bloemen uit mijn ogen Er groeit passie in mijn lijf. De bodem wordt steeds dieper Ooit hoop ik de wereld in mijn ziel te dragen Maar voor nu, wind, til me op en neem me mee Ik wil gewichtloos zijn en zweven…

Het leven is… geen vrede alhier, geen wapenstilstand vragen: het leven is de Kruisbanier tot in Gods handen dragen! -------------------- wijgt: strijdt…

Zijn of niet zijn wel of niet wàt is de hamvraag aller vragen is het kommer pijn of kwel knaagt de honger in uw magen is de schaamte voor het leed als boetekleed te dragen niet zijn is als schone schijn wellicht nog wel te dragen en is het weer geen weer dit keer stroop op de mouw niet klagen maar is het…

Strijk naast mij neer Waak over mij Draag mijn gedachten Laat me in stilte Overzien Hervinden Wat verloren is gegaan…

Vertrouwen liefde en kracht drie zegen schakels van het leven draag ik als halssnoer dag en nacht ze zijn aan mij geregen…

draag mijn handen onderweg naar daar ik zie in de verte, de liefde ligt klaar schiet op, aarzel niet het is een hemels gebaar…

------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan de Amsterdamse loodgieter Bertus.…

Draag mijn zekerheid richting toekomst lijdt bij het vuur wezenloos bloei snoei schrijf je eigen waarheid…

mijn kind ik draag je verzorg je; voed en koester moeders oergevoel een band door bloed en tranen breekt niet uit volwassenheid…

(tanka) De meiskes dragen bessen, schors en halmen aan, maken een stapel, stichten een tweevrouwsbedrijf: hun winkeltje in het bos.…

Ik draag je dromen op mijn schouder niemand kan er aan komen ze zijn veilig bij mij ik ben al wat ouder ik kan ze hebben ga maar lekker slapen van dromen vrij.…