Alle inzendingen over Weduwe

aangeslagen tanden naar een nakend einde toe de Alpen rijzen – sneeuwig nog, sereen – en bergen hun stijgende lijnen in dalen, weidse valleien; hopen op het ijs en steen een bevroren vloed van weggeëbde dieptes blauw als de blakende einder het gekrompen harnas kraakwit; daarachter zal hij later op nog enk'le ivoren vingers naar weduwen…

ze was een meisje het kind waar lang op werd gewacht verwend ze was een echtgenote werd moeder man stierf veel te jong verloren ze was een weduwe wilde veiligheid vond een man en zijn gezin geborgen ze was een moeder ontzegde liefde zichzelf misschien het meest alleen ze was een vrouw verzweeg verdriet en angst en drank eenzaam…

>>><<< Natuurlijk moet het WK niet gespeeld Hoor de weduwe met kinderen klagen Slechts Qatarese sjeiks met welbehagen I.t.t.* de stadionbouwers welbedeeld In Qatar, met Van Gaal, komt ver De Leeuw Mét rouwrand, in het debacle van de eeuw *In tegenstelling tot…

Het pierement verwaait in Scheveningen nog geen gevaar van dronebespied misbaar wie luistert hoort haar in een duinpan zingen de weduwe van Indië staat daar dan laat zij Venus uit de baren springen Blauwe Diamanten in het haar en met een Gouden Oorring bij het swingen speelt zij het in de USA zelfs klaar het zindert van de beat in Haagse…

weduwlijk beweegt ze richting marktkraam bestelt er kaas, een halve portie dat is voldoende nu zoals het tafelkleed net past op de hoek van het tafelblad en groot genoeg is om één bestek te dragen ze oefent in haar monologen waar vergissen nog menselijk is als ze zich omdraait en vraagt -vind jij die blouse ook mooi- en ze weer…

Onze huid is gewild bij papieren tijgers hongerige weduwen spelende kinderen en masturberende ambtenaren we zitten niet stil maar verdwalen in het nachtwoud waar je steeds zegt dat het regent in het nieuwe verhaal achter gesloten lentegordijnen waar ons hart ligt voor consumptie en de maan schijnt met jaren van heimwee in de binnenwereld…

Miezerige sliertjes winterregen snijden zachtjes door de nevel als tranen over de wangen van een zwartgesluierde weduwe. De kleuren van de huizen en de auto's zijn herleid tot sfumatotinten als benen gehuld in bruine panties die elk vlekje en adertje maskeren Ik wandel met haar door de straat, arm in arm, een gedicht in een gedicht.…

zwart, oud en vies. spinnenweb met haar verstorven draad. Weg te halen.   Steeds zwarter en moet grondig gestofzuigd of liever keurig gestoomd tot in de kleinste kloof, stof. Weg te halen.   Donker en enge spinnenkop. Pinnige vrouw. Kreng en kribbig. Bolvormig om spinrag met een lange stok weg te halen.   Griezelig. Een donkere…

Eet dan haar minnaar als een middagmaal: de zwarte weduw' is een femme fataal.…

De weduwe van Windsor zucht Sinds hij zijn laatste adem blies Koestert ze een intens verlies Het rouwen is niet van de lucht Ze is pro puriteinse tucht Hult zich decennia in zwart Gebroken is haar vrouwenhart Negen maal droeg ze zedig vrucht Negen maal baarde ze nieuw leven Ze heeft geschiedenis geschreven Na ‘t heengaan van haar echtgenoot…

‘k Geloof in kleine goedheid, niet gezien maar voor die ene mens belangrijk, voor de weduwe die juist vandaag haar man heel erg zal missen. Die kleine goedheid draagt ons door de uren heen tot volgend jaar, tot twintig twintig daar.…

de grauwe gans, zegt mijn zusje, is een bijzonder dier zo worden ze niet alleen hevig verliefd maar zijn ze ook ontzettend trouw wat toch nergens voor nodig is in het dierenrijk maar mocht de vrouwtjesgans al vroeg weduwe worden toont zij zich een geboren verleidster: op d'r paasbest en met nog eens ekstra opgepoetste slag- en staartpennen…

nu elf jaar onder de groene plakken onder een tegel midden op de straat zodat de weduwe nog alleen thuis alle kinderen inmiddels uit huis nu met drie zit om over te waken Alleen de pastoor blijkt geinformeerd liet de beste man de moed nu te vroeg zakken toen achtte hij het in de beerput gevallen Naar kerkelijk inzicht was heel niet verkeerd…

" Oma sprak: "Lief kind is het mode" "Ja oma het is mode" "Nou kind dan is het MOOI" Toelichting: mijn oma, mijn grootmoeder van vaders kant overleed in 1962 op 84 jarige leeftijd, werd weduwe op haar 39ste en heeft zich tot haar overlijden in het zwart gekleed en zeer sober geleefd, deze uitsprak van haar typeert haar filosofische…

planten zich in ruimte voort trilling op je trommelvlies trigger in je oor de bron is louter klank of toon geluid signaal of woord een zoem een motor slag of stoot het ruisen van de wind het ritme van de regen of het huilen van een kind het schreien van een meisje net verlaten door haar vrind het wenen van een weduwe…

Het is een echo die aan de takken hapert Mijn gespierde tong vindt zelfs geen lustige weduwe meer In deze koele hel…

nu schrijf ik woorden als vergeten is een zegen en een zachte regen daalt over gedachten een wijze weduwe…

haat hartstocht moord in ruige riddertijden een sombere burcht in dichte donkere wouden de wenende zwarte weduwe verteerd door liefdessmart en ruw gedoofde hartstocht dolend langs de duistere slotgracht nauw verhuld door nachtelijke nevels tussen statige eeuwenoude eiken zacht snikkend verdwijnt ze elke nacht in het zwarte water…

De wereld lijkt een weduwe, zwart, oud en vies. De spinnenweb met haar verstorven draad. Weg te halen. Ze wordt steeds maar zwarter en moet grondig gestofzuigd of liever keurig gestoomd tot in de kleinste kloof, stof. Weg te halen. Donker en enge spinnenkop. Pinnige vrouw. Kreng en kribbig. Stof voor de ragebol.…

alles dat aangeboden wordt om eraan te verdienen, zelfs ruïnes zijn meer met wat fantasie, dus koop een kaartje, zie, hoor en huiver bij huisdierkrokodillen in woonkamers die in kisten hun keel schrapen om een jongen tussen de hunebedden die angstig verdrinkt onder witte sluiers van de vertraagde klap na het zoeven van de valbijl van de weduwe…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

miss blanche lachte lief naar roy rogers in het nachthutje achter in de komkommerhof en daar haalde grote neef uit zijn colbert de kronkelende slang van mozes vader wandelde in de avondwind op ongeverfde klompen de hof door aäron ging daar met alpinopet bukkend zo nu en dan en wiedend stijf van het zweet stond de pet en hij rook naar weduwe…

Stijf van het zweet stond die pet en hij rook naar de weduwe Van Nelle. Vader doorwandelt in de avondkoelte de hof op klompen…

Ik zou huisjes kunnen gaan melken of mensen fout bij mij laten beleggen in een of andere luchtballon misschien een steenrijke eenzame weduwe trouwen als het kon of advies vragen aan Sywert van Lienden hoe hij en z’n vrienden die miljoenen verdienden hoe word ik rijk zonder mijn zielenheil te verpatsen wie kan mij daarmee helpen een beetje…

een sproeier met nat licht wuift langs de statige gevel de wind verdraait het zicht heen en weer snel of even in de doorgaans proestige nevel achter sombere ramen bewegen figuren in zwart zijn het weduwen of één persoon op iedere wand apart ik schuil aan de overkant en staar naar binnen zou men daar alvast de spoken wekken kruipen…

Tante Lien kon het Nederlands-Indie Zo melancholisch bezingen in haar 'Den Haag, Den Haag, weduwe van Voorbije Indische zegeningen.'…

Ik pieker over de zin van het leven ik heb mijn levensadem verloren in het piekeren over de dood de tuin is mij lief met alle liederlijke planten lieftallige madeliefjes en honingdauw in de zomer waar de libellen van proeven mijn man is te jong gestorven en liet mij achter als weduwe maar ik voel me geen spin door mijn gerimpelde onderkin…

Het is voor haar eigen bestwil dat ze eerder doodgaat dan ik: een moeder zonder kind, daar bestaat zelfs geen naam voor, zoals weduwe of wees. Nou ja, voorlopig mag ze blijven leven.…

De tijd wast alle wonden slechts de weduwe weent bittere tranen rond een leven nooit geleefd, maar geef haar geen naam, opdat ook de herinnering niet langer leeft. opdat alles doelloos verder tot stof vergaat. IJdelheid der ijdelheden: alles is ijdelheid. Vergankelijk de vergankelijkheid: alles vergaat vroeg of laat.…

Alleen zijn is op avontuur gaan langs achtbanen en draaimolens balanceren tussen vangnet zijn en vragen zoeken naar de zin van in je eentje de ongevraagde stilte in je huis omarmen jezelf bij je haren uit het moeras trekken en doorgaan met kunstig leven Kruip uit die benauwde uitzichtloze bubbel Ik pas in hokjes als vrouw moeder weduwe…