Alle inzendingen over Weinig

bruin gebrand verweerd gehard door het leven toch te weinig geleerd…

Weinig verlangen: dat maakt het leven makkelijk, schenkt dan meer vreugde.…

Je geeft me veel te weinig inspiratie; Te weinig om van te leven. Ik kus je op je wang van prikkels; Jij zegt: Je hebt zo'n mooie kuit.…

Jaar 2020 Het corona virus Heeft ons In de ban Werpt ons Weer terug Naar onszelf Weinig afleiding Thuis blijven Contacten Vermijden Afstand houden Bij jezelf Mag je Gelukkig zijn Misschien Was je Daar wel Te weinig Grijp Je kans Nu het kan Kom maar Binnen Thuis bij jezelf…

Heel weinig blijft er nog van wat in lange zomerdagen ons hart verheugde door zijn klank en kleur. Nu is er vaag de geur van sterven en van dwalen, van weemoed en van scheiden en alles wordt zo traag, zo traag... zo vaag en toch zo helder, want wat de echte dingen zijn wordt helder door de glans van pijn en van veel moeten laten...…

De zon zingt de stoep Het water zuigt de weg De putten als de gaten Verdriet stroomt langzaam weg Ik vertel de bomen Het vallen te laten Misschien morgen, ik zeg Morgen is het wellicht weg Straten stromen langzaam leeg En vol van mensen die even Eigenlijk altijd twijfelen In onzekerheid leven De bomen weten weinig tot niks Wat een…

Hij aanschouwt een vrouw Ze voelt zo sterk als dat ze ziet Ze zoekt wat ze wil uiten Tussen haar verdriet Telkens staat ze buiten Ze komt even bij hem schuilen "Ik geloof dat je de eerste bent. Onder jou blijf ik wel droog." Water nestelt in zijn oog Van binnen moet hij huilen Zij aanschouwt een man Wat zoekt toch deze vent?…

zwijgen is te weinig, woorden gauw te veel ik wil hem troosten, geef een aai over zijn bol sla een arm om hem heen, mijn hart loopt vol en fluister, dat ik van hem houd, héél veel…

Het bleek een stunt van Delta Lloyd te wezen Bejaarden in de Koepel van Breda In kleine cellen met een camera Waardoor bij mij gewetensvragen rezen Je stopt geen senioren in de cel! Maar bij mijn schoonmoeder denk ik: ‘Hoewel...’…

Versvorm: Rondel-Prime ’t schermutselt regelmatig in mijn brein en dat voelt zwaar en helemaal niet juist daar boven moet het kalm en vredig zijn niet hard, gelijk een strak gebalde vuist Het knarst daar veel te vaak, alsof een trein bruut afgeremd wordt door een reuzen knuist ’t schermutselt regelmatig in mijn brein en dat voelt zwaar…

Heel weinig blijft er nog van wat in lange zomerdagen ons hart verheugde door zijn klank en kleur. Nu is er vaag de geur van sterven en van dwalen, van weemoed en van scheiden en alles wordt zo traag, zo grijs... Zo vaag en toch zo helder, want wat de echte dingen zijn wordt helder door de glans van pijn en van veel moeten laten...…

Simpele woorden die we te weinig zeggen, zonder verder uit te hoeven leggen, wat we ermee bedoelen. Simpele woorden, die een kleuter me na kan zeggen, herhalen we te weinig, terwijl het geen moeite kost, of zou moeten kosten, dus: ik hou van je!…

Het verschil heeft weinig om het lijf.…

De kinderen van nu, hebben teveel, de kinderen van toen, hadden te weinig, toch zitten de kinderen van nu, altijd binnen?…

Veel woorden weinig zeggen is illusie vermoorden & kromme omwegen aanleggen…

Weinig licht: één kaars verwelkomt de Schaduwen – van onze Liefde.…

Als het vermogen Tot innerlijk ervaren Dood is Zal het Uiterlijk ervaren Weinig of niets Toevoegen…

Een regel met wel zeven jamben schrikt me danig af; Omdat ik weinig zin heb om een lang sonnet te schrijven, probeer ik met veel moeite aan de korte kant te blijven. Een schrijfsel van een grote oppervlakte vind ik maf. Ik weet, dat ik maar weinig energie verspillen kan en daarom maak ik hier een héél klein snelsonnetje van.…

Langs de schaduwkant Aan een waterrand Bij een bosperceel Soms heel weinig dan weer veel Bosanemoon In een voorjaarsdroom Blaadjes hartvormig en knuffelzijdezacht Alsof de lente naar je lacht Genoegzaam snuffelend onder beukenbomen Waar doorgaans weinig zon kan komen Jouw verschijning zal in humuslagen gloriëren Totdat de boomblaadjes…

hoe weinig ingewikkeld is de essentie van leven ik zou voor jou, mijn lief het mijne willen geven…

Vanmorgen begint een nieuwe dag Met veel of weinig zorgen En met lachen Of een hard gelag…

ik wil alles ik krijg alles ik wil weinig ik krijg niks 2 verschilende levens op dezelfde bodem…

Tegen heug en meug Verorber ik mijn levensbrij Waarin ik net zo weinig zin Heb als het leven zelf Heeft voor mij…

Een die zich verheft weinig tot niets. En die schreeuwt wordt niet gehoord...…

Weinig nodig Ik strek me uit Over het zand Op de aarde Voel De aarde Onder mij Ik sluit Mijn ogen Ik hoor de branding Van de zee Om mijn lijf Voel ik De streling van de wind En de zon Die mij verwarmen Als een Tedere omhelzing Dicht bij De aarde Voel Ik mij Verbonden…

Het is jammer dat de woorden ik hou van je, zo weinig worden gezegd, maar het is nog veel erger, wanneer je daar pas achter komt, als het niet meer kan!…

Te weinig hersenschors.…

in kleine auto's kan te weinig beenruimte ongemak geven de kruiskoppeling erin wordt een stuntelig gevrij…

ik mis iedereen de gezelligheid om me heen geen feest, geen drank weinig dank ik mis iedereen…

Waarom kost het je zo weinig moeite om te pissen naast de pot? Is het een van je verborgen talenten? Kan je het me leren?…