Alle inzendingen over Wekker OR Opstaan OR Slapen

die voor de kost moeten werken en als we morgen weer opstaan wij ons aan niets nog willen storen zal er in vele landen nog steeds die geweerschoten zijn te horen.…

Alleen na die drie weken, als het normale leven weer start De wekker moet worden gezet, het broodpakket weer klaarstaat De vakantieplunje weer in de kast is neergelegd Weten we weer, dat de 49 weken aanbreken, van Wekker zetten, vroeg opstaan, en met zijn allen wachten op Volgend jaar!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Opstaan, tegen de verdrukking. Opstaan, voor de weerlozen. Opstaan, gezamenlijk met anderen. Opstaan, voor vrede, voor vrijheid, voor rechtvaardigheid, voor mooie idealen. Opstaan, voor elkaar. Maar niet iedereen kan meer opstaan. Velen zijn opgestaan en dan gevallen.…

Ik ben zo moe mijn oogleden zo zwaar Ik wil zo graag slapen En ach, kon ik het maar!…

Abrupt uit mijn slaap gerukt De ochtend nog zo donker als de nacht Een koude rilling die mijn rug afrolt Het bed laat zijn veren kraken Chaos overheerst de ochtendstond Jij bent mijn wakkere wekker Met een hels lawaai Benen en armen die blijven zwaaien Mijn buren zullen zich nog eens omdraaien Maar met die liefde die jij blijft stralen…

Ik vroeg het raam om vergezichten tussen lamento en bittergaar er is geen ontwaken geen opstaan, geen vlucht uit de dodengalerij op de rug van roemloze slaap…

Me nog eens lekker instop en nog eens driftig gaap en dan weer even wegzeil in een diepe slaap.…

Niet te branden uit het bed, het is zo donker, hoor ik gekreund nog maar net! Niet te porren op te staan, doe dan ook geen lampjes aan! Ik kijk eens rond en besluit dan snel, die dag begint ook zonder ons wel nestel me gezapig wederom in het nog warme bed! Hoe heerlijk is nestelen?…

Elke ochtend vraag ik mijn lijf: wakker te worden, of ik blijf: in de slaap- modus. Elke ochtend weer opnieuw vraag ik dankbaar aan mijn lijf zorg ervoor dat ik vandaag alsjeblieft heel blijf? Zodat ik vanavond wederom naar bed kan een tikkie krom maar ach: als dat nou alles was?…

Tussen vallen en opstaan door lijkt de lucht geklaard torent een gemaskerde vogel ijl boven gekalmeerde golven buigt iemand zich over een geliefde om afscheid te kussen net voor de slaap blijft een lichaam alleen splitst een geest zich in tweeën tot het lot hen wellicht wederom zal samenbrengen op een volgende vlucht…

~~~ in een winters bed verkneukelt de lenteklok zich op de wekker ~~~…

zo'n wekker toch altijd maar vroeg uit de veren voor een ander…

Stel je voor, je stapt in bed 2e net bijgetrokken je valt in slaap echt net: op tijd! Stel je voor, door slaap overmand je het kussen amper voelt dekbed ligt roerloos want je slaapt. Stel je voor, dat naast je precies zo iemand ligt als voorheen gewenst hij ‘ valt ‘ in slaap?…

Of moet na laagste maanstand de zonnewijzer worden geijkt en luidt de bel voor nieuwe ronden, waarin het eindpunt wordt verlegd, we zijn te veel aan elkaar - en aan de planet gehecht - ,intussen is de wereld niet vergaan, leg mijn hoofd op het kussen, daaronder luidt de wekker voor het opstaan.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wij allochtonen, het wordt tijd om wakker te worden Om opstaan naar een lange diepe slaap We zijn hier allang maar hebben nog niks geleerd We genieten van de lange vrijheid, maar maken er ook misbruik van De rest die al klaar wakker zijn en zien wat we hebben Moeten wat beters van maken, er van leren en wij die leren willen informeren Zodat…

Tot de wekker. Tot de wekker. Tot ontwaken, dinsdagochtend, woensdagavond, heel de week. Zij zong tot aan de voorgrond. Waar zij onuitwisbaar bleek.…

Maar net toen ik bedacht ik doe dopjes in mijn oren Stopte het haantje zeer abrupt  met mijn slapen te verstoren En toen ik eindelijk weer lekker lag, ging mijn  wekker af Ach, eenmaal uit mijn bed gewassen en geschoren Dacht Ik, misschien deed hij het om het kipje aan te sporen Om een ei voor mij te leggen voor dadelijk bij het ontbijt…

Uit de hemel vallen druppels Als woorden in een moeizaam gesprek Grijs-grauw is de stemming Als ik opsta uit mijn bed Waar is de liefde Die me vervulde in de dagen van de zon Waarheen is zij vervlogen Wie plaatste deze bitterheid er voor terug...…

ik had de wekker verkeerd ingesteld Ga weer naar bed, lichtelijk overstuur. Om zeven uur ben ik echt uitgeteld.…

terwijl ik opsta, elke morgen om zes uur, hamert de specht al.…

m’n stijve ouwe lijf wil niet vandaag opstaan een ramp, krakend bed, botten, nek, vingers, wat een herrie wazige ogen, droge mond en neus gescheurde lippen, haar in de war gortdroge huig, piepende stembanden strompelend op diabetesvoeten naar badkamer, plas doen naast de pot wiebelende knieën, straks maar schoon maken, koffiepoeder op de grond…

Een teder streven in een wankele nacht bracht nat dat werd weggeslikt, stond in regenstormen te verduren, kou te lijden, hopend op verharding van haar striemen. Sloeg zich bont en blauw aan de scherpte van de dag, struikelde en stond zo vaak weer op, gaf het een naam: dat het lijden niet zo heten mag. Heelde in zulks mooie littekens…

laat je dragen door diegene die sterker is neem de liefde van het hart dat voor je klopt aanvaard het geloof in een nieuwe morgen doorleef de wond maar ga en sta op! vind de bloemen de liefde in elke knop…

's morgens in de herfst de eendagsvlieg droomt nog steeds niet van gisteren…