3512 resultaten.
Eindelijk
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 5.252 Kruipen
de uren kruipen ongelogen
op de stoel, knielellendeding, gevangen
op de vierkante meter,
krampenvingers, vlammenwangen,
prikkingen in schermersogen.
Gekkenhuis hier
vergeven van waanzin
borderline
narcistisch navelstaren en in-
zichtloos ziek.
Wie zal mij bewaren?
Tikken, tikken, tikken, kreng
decursus,
dwang en drang en…
om niet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 158 brekend ochtendlicht
de zon die in stralen
strelend de nevel bespeelt
takken, bossen, weilanden
doorkliefd door treinen
schapen kleurt in de vroege ochtend
en koeien kuieren het pad
naar het steeds groenere gras
op weg naar mijn werk,
ik wilde dat dat er niet was…
zondagswerk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 688 op maandag ligt zij in de agenda
met haar lichaam uit de naad gewerkt
sluit haar man af wat hij op zondag
heeft aangesneden
Jeremy…
Aan vlijt ten onder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 642 Nu velen het mogen beleven,
nog jaren met pensioen te leven,
wordt langer werken het perspectief,
al heb je het werk al lang niet meer lief.
Het maakt mij nu al moe,
al dat gejacht tot zeven en zestig toe,
voordat het geluid van je baas verstomd,
het is te lang voor de vrijheid komt.…
waterwerk
netgedicht
2.0 met 27 stemmen 2.700 geschubde visserskoppen
turen betraand
door de wind
aan flarden
gescheurde mistnevels
op zoek naar de beste
nieuwe haring
na een volle vangst
van vette maatjes
gaat de koers
weer huiswaarts
en komt de zee
weer tot bedaring…
Ongeïnspireerd
hartenkreet
1.0 met 27 stemmen 2.620 Academische zinnen
zonder enige literaire waarde
worden doelgericht afgeschoten
op de deelnemers
van het overleg.
Het is allemaal ingewikkeld,
of toch ook niet?
maar zijn losse flodders,
treffen hun doel,
doen de vergadering
alweer verzanden,
in de patronen
die er, in de jaren,
zo storend zijn ingeslopen.
Geraakt door moedeloosheid…
Ontslag
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.174 Mis…
De slak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 691 Wat ik zo stellig bewonder
gedurende mijn ademhaling;
is de snelheid van de slak.
Je zou ook kunnen beweren:
de traagheid van de slak.
Maar, in zijn slakkengang,
draagt hij de wereld
op zijn glibberige, natte rug.
Zijn lucht, zijn leven en tempo:
hij draagt de lasten met gemak!…
Mijn dichterschap
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 524 Ik lag daar in mijn bed,
jaren, maanden, dagen, uren, secondes,
momenten.
Er was de stilte, het verdriet
en eenzaamheid en de ademhaling.
Er waren geen pijn en verdriet; want deze
twee woorden dekten de lading niet meer.
De zon scheen binnen en ik zag het Licht
verplaatsen: van de éne muur, op de andere.
Het Licht verschoof.
Ik was veilig…
Ik weet wat ik doe
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 859 Ik schrijf, zoals nooit iemand schreef.
Ik haal adem, als geen ander.
Ik geef omdat ik leef.
En Al, wat ik leef,
geef ik omdat ik schreef.
De cirkel zal rond zijn
bij het blijven van mijn wezen
in dit gegeven.
Zo is het, zo zal het zijn
en blijven bestaan, voortbestaan.
Ik weet wat ik doe, omdat ik mezelf leerde
te gaan voor degene die hoop…
Ik, adelaar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 522 De ogen helder en scherp.
De bek vernietigend,
om te leven en overleven.
De partner: een uitdaging!
Maar ik, altijd en alleen
zorgde met genadeloze klauwen
voor een breder perspectief, dan
enkel blindelings te gaan vertrouwen.
Op mijn vleugels houd ik, kan ik
altijd tot in eeuwigheid bouwen.
Deze vleugels gaan zich nu verder uitspreiden
om…
Niets liever dan dit
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 707 Ik zal niets liever doen dan stralen
bij iedere boodschap die er is te behalen.
Niets liever, dan doorleven en doorgeven.
Het alchemistisch goud smelt ik om in
zilveren, verlichtende krachten van dit universum.
Ik zal transformeren.
Het is mijn lot.
God dacht bij zichzelf:
"Allereerst iemand die niet opvalt.
Daarna zal ik ook haar doen…
Het alleenrecht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 859 Niemand bezit het alleenrecht
over mijn werk.
Niemand. Ook geen iemand.
En daarin schuilt zijn kracht:
nog voort te bestaan
zonder ook maar énige vorm van macht!
Het werk bezit zijn alleenrecht
precies
tot in de kern stil en zéér zacht!
Wat verwacht, onverwacht zich openbaart.
Veel verder, meer en veel diverser
dan ik ooit had gedacht.…
Overgave
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 808 Er is een immens groot verschil
tussen overgave
aan een volledige levenstaak,
of toegeven aan kortstondige,
vluchtige en vooral oppervlakkige
verlangens, wensen en gedachtes.…
Al, dat ik gaf
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 742 Ik heb nog nooit
zoveel weggegeven.
Ik had nooit zoveel leven
in mij, wat iedereen in de wereld
zal ontroeren, beroeren in geheel het beleven.
Ik was nog nooit zó
mezelf, om te staan
met wat resteert.
Ik ben zij, die Al het leven
waardeert en eert.
Ik wist en weet nu pas, wat ik altijd
had geweten en wat niemand ooit zal vergeten.…
De een, is de ander niet, oké!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 549 Er zijn mensen, die bergen verzetten,
ik nog geen kopje
Er zijn mensen die de hele dag ploeteren,
ik kom hem net door
Er zijn mensen die ik weet niet wat, presteren,
ik doe niks
Er zijn mensen, die alles uit een dag halen
en ik?
Ben altijd weer blij als de dag om is.…
Ook al weet hij dit niet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 355 Een man, radeloos
ziek en nog zo jong.
Verdrinkt bijna in een veel te woeste zee.
Bij het horen van zijn verhaal
huilt mijn hart
natuurlijk met hem mee
en toch moet ik hem zeggen,
vanachter mijn bureau,
jou helpen, kan ik niet, "nee".
Enkel uit dit schrijven,
blijkt,
ik neem zijn verhaal
wel degelijk met mij mee
naar huis
en sla daar…
Manager
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.419 ik was verbaasd, maar liet het hem niet merken
onwennig staken handen uit de mouwen
zijn blik verried gebrek aan zelfvertrouwen
vandaag heb ik een manager zien werken
cynisme kon ik tot een grijns beperken
de stropdas los, Armani-pak vol vouwen
verbeten bezig om iets zwaars te sjouwen
ik bracht hem koffie om wat aan te sterken
ik rook zijn…
Zo zong de bloem in de vaas
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.167 Ik ben een bloem van 't veld
Wie droeg mij mee ter stede
Waar 'k nooit of nooit meer bidden zal
Lijk ginder in het rustige dal
Mijn simpele bloemgebeden.
Ik sta hier in dees mooie vaas
Zo triestig te verwelken
Gij hebt mijn herte zeer gedaan.
Ach mensen, zult gij nooit verstaan
De taal van bloemenkelken.
Ik ben een bloem van 't veld…
Op ons Weeshuis
poëzie
3.0 met 3 stemmen 945 Hier treurt het Weeskind met geduld,
Dat arm, is zonder zijne schuld,
En in zijn armoe moet vergaan,
Indien gij 't weigert bij te staan.
Zo gij gezegend zijt van God,
Vertroost ons uit uw overschot.…
Amsterdams wapen 1841
poëzie
4.0 met 1 stemmen 196 Aanstaande verandering van Amsterdams wapen.
De stad spreekt.
I
Vraagt iemand, waarom ik drie kruisen voere in 't schild?
'k Rep niet van 't koggeschip, dat ze eertijds placht te dragen,
Noch breng de charters bij, die van Persijn gewagen.
De aloudheid schuilt in mist, - 't waar' moeite en tijd verspild.
'k Geef reden van die…
Amsterdams wapen 1841
poëzie
4.0 met 1 stemmen 362 II
Vergeefs smeekte ik het af, - beklaaglijk tijdverlies!
Van Vijfde Karels komst tot Tweede Willems hulde!
't Was of mijn rijkdom nooit zo nut ene uitgaaf duldde;
't Was of een boze geest in al de ontwerpen blies!
't Bleef uit, schoon 't Voorgeslacht in d' oude Doelen smulde;
't Bleef uit, schoon 't honderdmaal gediend werd…
In het licht verdronken
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 185 Was aan alle kanten
Omringd door licht,
Werd er door overspoeld,
Ben in haar verdronken -
Klaar om de nacht van
Louter duister in te gaan;
En bij het eerste ochtendgloren,
Toen het nieuwe licht
Onvermijdelijk werd geboren,
Viel het allereerste licht
Op deze levende steen,
Licht dat er zo zeldzaam mooi
Doorheen valt, waarin ik…
Ander.
poëzie
2.0 met 5 stemmen 2.245 Koridon.
Koom hier, o goelijk meisje.
Gij ziet de velden groenen.
Vergun me slechts een reisje,
Dat ik uw mond mag zoenen,
En uw wangen, uit lust en verlangen.
Ay koom wat nader:
Want uwe moeder en was niet vroeder.
Zij kuste vader.
De duiven trekkebekken.
De dieren in de weiden
Een lijn te zamen trekken.
Wie kan de liefde…
DE VADERLANDSE JONGELING.
poëzie
2.0 met 3 stemmen 763 Hoe gloeit, hoe klopt mijn dankbaar hart,
Voor 't lieve vaderland!
Nog zij mijn jongste levenssnik
Voor 't dierbaar vaderland !
Mijn vrije ziel, van kluisters wars,
Veracht een hoge staat! -
Is niet in 't vorstelijk paleis
De troon der slavernij?
Hij, die de schijn voor 't wezen mint,
Zij een vergulde slaaf!
Mij siert, in …
Slapen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 235 Slapen
Eten
Werken
Eten slapen
Eten werken
Eten slapen
Eten werken eten
Slapen eten werken
Eten slapen eten
Werken eten slapen…
Dat het goed is
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.795 Kamer die volledig
Over de kop is
Geweest, vloer,
Wanden en plafond
Van boven tot onder
Gekuist en gereinigd,
Alles schoon en fris
En dan jij, lief klein
Diertje, symbool van
Vrede en verdraagzaamheid
Die op je dooie akkertje
Een wandelingetje maakt over
Het snoer van de schemerlamp
En glimlachend ziet
Dat het goed is…
Kruipen in de huid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 175 Op de grens van
Zin en waanzin
Is de gekte
In mij gekropen,
Onherkenbare gedaanten
Met mij onbekende namen
Nemen bezit van die
Ik was, ben, en zijn zal
- Mijn naam is legioen, -
Resoneert in de krochten
Van mijn brein, woorden van
Een acteur die moeiteloos
Van rol verandert om
De mens te kunnen spelen
Die kennelijk ook in…
Werken om te leven
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 7.138 het werken
Leven volgens mijn ideaal
Genietend van het leven
Werken om te leven…
retentie van vrije wil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 Iedere dag sta ik op
ga aan het werk
Werken en werken
werken tot ik slaap
geen besef van tijd
verveling of vertwijfeling
en bovenal de deugd
van het moe zijn
Op een dag sta ik op
en zou het zomaar
Zondag kunnen zijn
op die dag
ga ik buiten werken
in de zon
niettegenstaande
ik geen deugpronker ben…