inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.151):

Aan vlijt ten onder

Er zijn zaken in het leven,
waar teveel tijd aan wordt gegeven,
heel lang werkte men tot het einde toe,
dan stierf men uitgeput en levensmoe.

Toen het pensioen werd ingesteld,
had men de jaren wel geteld,
met vijfenzestig was je blij,
een enkeling kreeg er een jaartje bij.

Nu velen het mogen beleven,
nog jaren met pensioen te leven,
wordt langer werken het perspectief,
al heb je het werk al lang niet meer lief.

Het maakt mij nu al moe,
al dat gejacht tot zeven en zestig toe,
voordat het geluid van je baas verstomd,
het is te lang voor de vrijheid komt.

Ik wil niemand beperken,
maar een mens leeft niet om te werken,
te veel te lang, het geeft gedonder,
de wereld gaat aan vlijt ten onder.

Schrijver: Jan A. Jansen, 27 maart 2009


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.1 met 8 stemmen aantal keer bekeken 642

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)