16038 resultaten.
[ Vanaf het eiland ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 Vanaf het eiland
het meer over, een man zingt --
en de zon staat laag.…
schrijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 in het stille rijk van papier en pen
laat ik mijn gedachten dansen
vrij van het wanneer en het hoe
als ik ze in de inkt laat stromen
de woorden worden als ankers
waarmee de chaos verdwijnt
als de golven in ochtendmist
het hoofd leeg
het hart ontspannen
vind ik zo de rust en ruimte
in de stilte van eigen woorden…
Ik mis mezelf
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 459 Ik mis mezelf, de rust de
ruimte en zilte dromen,
in glooiende duinen, oude
bossen en prachtige bomen.
Ver non sem`per vi`ret
niet steeds is de lente groen,
langzaam werd gisteren vandaag.…
rust
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 173 Vergeet niet, je geest ruimte te geven,
om na te denken over het leven.
Geest en ziel worden één,
wanneer ze samensmelten tot een geheel.
Als de geest geen rust kent,
is het lichaam dat ook niet gewend.…
Meeuw van de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 168 Mijn ruimte is niet rond
en er ontbreken hoeken
er zijn geen levende wezens
die iets achter mijn woorden zoeken
meeuw van de zee
mag ik jouw nieuwste ruimte zijn
ongenaakbaar voor mijn eilanddroom
geef mij maar wolken zonder zorgen
misschien komt er een luchtbrug
voor jou meeuw van de zee
om te vliegen in herziene werkelijkheid
je raakt…
rust, ruimte, vrijheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 108 oeverloos wil ik genieten
in golven van gevonden rust
grenzeloos, peilloos verdiepen
ver verwijderd van de kust
oneindig wil ik met je reizen
baden in zeeën zonder kim
samen met de zon verrijzen
zeggen dat ik je mateloos min
ruimte wil ik rond mij voelen
zweven zonder tijd of dag
weten wat jij zult bedoelen
als je schreeuwt dat vrijheid…
Ruimte, rust, mezelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Ruimte, rust, mezelf
voelen ademen, de steken
onder mijn ribben en het gif
in mijn lijf, in mijn hoofd
Daar niet aan denken
elke dag een vriendin
die zich bekommert
om haar eigen interesses
Geen nieuwsgierigheid
betutteling en troost, alleen
een omarming en een beetje
verwend worden
Wakker zijn, niet dromen
in mijn slaap, wandelen…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Dit hier
gedicht
2.0 met 29 stemmen 8.845 Je loopt op het strand: de zee, de einder,
het geluid dat de kom van de wereld
tot de rand toe vult - nee, kleiner.
Je zet je schoenen in het zand: koeienhuid,
geërodeerde bergen, het een laat
een afdruk na in het ander - nee, anders.…
Eenzaam
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 867 Ik kan toch zo verlangen
naar rust en ruimte om me heen
maar als aan dat verlangen is voldaan
voel ik me eenzaam en alleen.…
Herfstlandschap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 Prachtige kleuren
in ruimte, rust en stilte
steeds weer ander zicht.…
De zee
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 532 De zee
Een plek om even stil te zijn
De zee
Die rust geeft om jezelf te zijn
De zee
Het symbool van kracht
De zee
Die jouw meeneemt in de branding
Die boosheid en angst vertaald in de bruisende golven
De zee
Brengt je weer tot rust en kalmte bij het keren van het tij...…
Dichter bij de zee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 410 dicht bij de zee
de wind in je gezicht
in je haren
het zout op je lippen
een zilveren licht
strijkt over het water
strijkt over je gezicht
brengt je gedachten
tot bedaren
niet uit te leggen
wat je niet kan zeggen
niet wilt zeggen wellicht
de ruimte, de wind
dicht bij de zee
maakt je licht
geeft ruimte daar
waar je hoofd te vol…
Ontdekking
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 210 Laat me inspireren
door de rust van jou.
Geef me ruimte
om te zien wie wij zijn.
Wat we niet weten,
komt in rust met ons mee.
Ontdekking is veel meer waard
dan verleden tijd.…
Gedicht/Niet-gedicht deel 1
gedicht
1.0 met 25 stemmen 7.874 Bij Rainer Maria Rilke's "Lied vom Meer"
Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht
Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe
Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht
Jou te weerstaan! Oeroud gewaai van zee
Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe
Versteend is van louter ruimte rijten
Jou te weerstaan!…
Levensschip
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 Worstelend door woeste branding
kies ik ruimte naar wijde zee
trotserend golven en deining
soms wind tegen, dan weer mee.
Niet steeds vaart mijn schip zonder schade
maar krijgt in tegenwind dikwijls averij
meert op tijd aan, aan veilige kade
mijn navigator is steeds aan mijn zij.…
Texel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 219 eiland
terwijl de wind zacht sust
over 'brandend zand'
slapend in een tent
zoals velen
ben je gauw gewend
de ruimte met elkaar te delen
kijkend naar de zonsondergang
klinkt het geruis van de zee
alles is van belang
want zo, neem je mooie herinneringen mee.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
Een voetstap weg
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 395 Geboren uit wind en water
Platen zand en koele kreken
Zingt mijn eiland mijn diepste kleur
Ruisende rijen populieren
langs het boomgaardpad
dingen de bruidsboom om haar dans
Een voetstap weg van de natuur
Nog gevuld van rumoer in mijn hoofd
bots ik tegen de wind, als ik uit de luwte kom
Mijn ruimte waar rust en leven
tikkertje speelt…
Dagen van onmacht V
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.531 Een doodzang zoo fris
Als een kinderstem is
Zingt de bron van al leven, de zee.
Haar aanwezigheid houdt mijn ziele omvangen,
Mijn ziele zo ziek van ruimte en verlangen
Naar de onoverwinbare,
De onbezinbare,
De nooit-verandrende zee.…
Als een zang
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.767 Een doodzang zo fris
Als een kinderstem is
Zingt de bron van al leven, de zee.
Haar aanwezigheid houdt mijn ziele omvangen,
Mijn ziele zo ziek van ruimte en verlangen
Naar de onoverwinbare,
De onbezinbare,
De nooit-verandrende zee.…
Troost
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 250 Uitgesteld rouwen
Soms weken later,
soms maanden,
zelfs jaren
Omdat het niet eerder kon
Te onverwacht
Of juist verwacht
Te pijnlijk
Geen ruimte voor de pijn
En is die ruimte er dan wel,
een tsunami aan verdriet
waar alleen de donkerblauwe zee
troost biedt…
Zonsondergang
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 84 De ondergaande zon
geeft je rust
voor de nacht.
Zonsondergang bij
het strand zorgt
voor ruimte en stilte,
om je heen.
Aanvaard de schoonheid,
die je zelf mag ontdekken.
Met de zon als het ware
in je handen
is dit een ware pracht.
Rust voor de komende
nacht.…
Wolken maken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 Wie samen wolken blazen,
scheppen rust en ruimte.
Wie diepe rust beleven,
beseffen wat vrede is,
en wat gelukzaligheid.…
Zijn in het Nu
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 101 Door
constant
vooruit
te kijken
Vergeten
we het
moment
en
missen
we
veel
In het
moment zijn
geeft
rust en
ruimte
De mooiste
momenten zijn
in het
Nu…
Met passieloos verlof
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.853 De ruimte te klein,
door liefde ontwricht..
Ik zal blijven wachten,
op de dag van bevrijding.
Ik zal blijven wachten,
tot het ijs zal verworden;
tot een zee van rust,
in een tijd verlangen...
Ik zal blijven wachten op die dag...
dat ik niet meer van je hou.…
Zeeuws-Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen.
Fruitvelden, bomenrijen wortelen in de vruchtbare grond.
Kronkelende landlijnen schrijven geschiedenis in de Zeeuwse klei.
Hier en daar een huis.
Hier een daar een dorp.
Hier en daar scheuren in het land.
Veilig achter de duinen
heersen rust en ruimte.…
Ik geef ze de zee van ruimte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 270 Ja, en als er gedachten
opkomen in mijn hoofd
geef ik ze de zee van ruimte
van de uitgestrekte velden
die ik voor me zie.
Langzaam en voorzichtig
vliegen dan de gedachten weg
want ze hebben hier geen thuis.…