Alle inzendingen over Zweet

Zij doen slechts hun plicht, en wij, mijn ordebroeder en ik, wij wissen het zweet van tussen de ogen der aarde, vaal als een doodziek paard. Van rubber, niet meer. Tientallen jongens trekken er tot de tanden gewapend op uit; een beetje opwinding en ze zijn al stil.…

Ach, staak een pogen, rijmerstoet, Met zoveel zweets betaald; Zo u de ware dichtersgeest faalt, ’t Is vruchtloos wat gij doet! Het is een ingeschapen gloed, Die dichter maakt.…

Yang verhalen En style je huis maar naar Feng Shui Doe hot stones, wierrook en koralen Want baat het niet dan schaadt het nie(t) Of luister naar de spiritmaster Naar Katie, Tolle of naar Hahn Weg ongeluk, goodbey disaster Hoe kun je dit nou overslaan Ik zou ook enkel rauw gaan eten Dus niet gebakken of gegrild En afvalstoffen uit gaan zweten…

Het zweet gleed langs mijn zwoegende lichaam en ik genoot met volle teugen, meer nog dan later met mijn Chardonnay en exclusieve brie.…

Vooruit gedreven worden we door woestijnen, bergen, zweten als paarden en stinken als varkens. We trekken door groene vlaktes van kraterinslagen met holle ogen, met ingevallen wangen. Onze radeloze stroom groeit, een exodus voor de komende dorpen. De eerste wacht een kom soep. Zeg me wie je bent, maar je luistert niet.…

Daarnet nog dacht hij Ik zie de honingbij, hoe ze neerstrijkt op haar lip, Zweet parelt in een vouw. De gasten graaien naar hun wapen. O, een vrolijk kind word ik. Maar hij heeft oog voor wat niet telt, een kraan die druppelt in een zinken bekken. De buitenspelval heeft hij nooit geleerd De wijn schudt de zintuigen dooreen.…

Zij die zweten en bloeden bij naar en eentonig zwaar werk onder vroege ochtendklokken En de mensen van kerkgang,en mensen die van koken houden Oh ook onder dagmensen zijn engelen Gods bij.…

Dichterbij herken ik het volk, mijn zoon, ieder heeft een emmertje met wat carbid, zwart of al wat wit de flesjes water in de aanslag en de melkbussen op hun zij van de grote van veertig liter naar de kleine van twintig een heel jaar niet meer weg te wassen zweet brandt in lappen oud ondergoed fel; morgen komt hij weer thuis, stinkend, zwart…

spin Zo’n grote had Piet nimmer gezien Pietje gruwelde van al die waanzin en riep, zo haal ik toch nooit de tien Wellicht was de spin reeds stampvol van Pietje eten deed hij immers niet Nee, het beest speelde amper een rol hij scheen dronken en lalde een lied Elke tel naderde de morgen sneller en daarmee de maaltijd van de reus Piet zweette…

Als de lente 't land beschildert, Als de zomer zweet en gloeit, Ploegt en spit hij onvermoeid. Als de winter 't woud verwildert Houdt hij de berookte haard Met zijn vrienden, rond van aard.…

Ken jij iemand die druppels bloed voor jou zou zweten uit pure angst. Ken jij iemand die voor jou zou strijden ook al is hij zelf het bangst? Ken jij iemand die zich zelf zou laten mishandelen voor jou? Ken jij iemand die jou NOOIT zou laten staan in de kou? Iemand die dit met liefde voor jou doorstaat en oprecht zegt: Ik hou van jou?…

Het zweet breekt me uit. Ik brabbel maar wat: die man stak zijn kop boven de bieten uit, dat had ie niet moeten doen, hij zocht het hogerop en toen hebben ze hem lam geslagen aan de haak. Zij kijkt mij onbegrijpend aan, alsof ik Chinees spreek. Wat moet ik doen? Dit land ligt braak maar ik wil haar niet belasten.…

tot bezwaar: Met schade aan dure feestkledij Kwam menig aardig kind niet vrij; Men raakte in zweet op 't lange pad; Men vatte koude in 't modderbad; En de ijver om ter kerk te gaan Bracht buikpijn en geen stichting aan.…

En gij zult zien hoe 'k lig, mijn leven uitgegleden tot bij het laatste zweet en bloed; gij zult de grauwe lok van voor mijne ogen keren en zien hoe nóg de drift zwart om mijn schalen kringt; hoe, nors van vragen en vertrokken van begeren, de laatste kreet mijn lip verwringt.…

Velen, die men dichters heet, Kost het dichten droppels zweet... Maar in 't priesterlijke pakje Gaat het van een leien dakje. En geen wonder! Godes gratie Geeft van zelve inspiratie; Schande dan de godsman, die Niet iets doet aan poëzie! Blinkt de grote B. ter HAAR, Niet in onze dichterschaar?…

De Piramide, in ’t zweet der volken Gesticht, pers’ vrij elks eerbied af; Mijn oog ziet in haar slechts een graf, Schoon zij haar kruin verheft door ’t dundoek van de wolken. Maar zeegnend, dankend zie ik neer Op ’t veld, waarop een zee van koren Haar liefelijk geruis doet horen, En ’k denk daar aan gene eerzuil meer.…

Niet dat ik zit te schransen als een beest en me bestouw dat ik er van ga zweten, hoewel, nou ja, u mag het ook wel weten, ’t gebeurt dat ik inhalig ben geweest. Ja, kookt de kok iets heerlijks om te eten op een manier, met veel gevoel erbij, dan zijn mijn porties vaak te ruim bemeten.…

Hij snuift de droppen zweet in die op 't voorhoofd paarlen en drinkt de laatste adem met een diepe kus. Hij schat de patiënt altijd op juiste waarde.…

Zij rees van hem op als een glanzend boegbeeld het zweet stond haar op iedere borst Toen vroeg hij Mária Lécina of zij haar ogen niet openen dorst? ¿Porqué, Mária? Zij boog weg van zijn borst als een glanzend boegbeeld Mária Pepita Lécina - Ik ben bang voor liefde - zei Pepita Ga weg van mij - zei Mária ¿Porqué, Mária?…

Hij vaagde met een roode doek een drop Van zweet af, mompelde, en werkte weer; Goudvlokken sneeuwden op zijn werkpak neer. En heel ver uit het bosch kwam fijn gerucht, Wielen en stemmen, tripp'lend op de lucht.…