Alle inzendingen over aan zee

Witte vogel boven zee uit Ameland een andere werkelijkheid in helder eiland licht proeven van de zilte lucht zoek naar vis boven golven waar leven is kom naar huis avond valt duister donkert hoog op vleugels van de wind in gedachten ben ik dat kind in jouw verhalen eenzaam om te verdwalen stoere vogel van de zee wanneer…

De dieren in de zee halen prachtige capriolen uit, een waanzinnig mooi gezicht. Herfst wel op zijn retour, want de winter is in aantocht. De zee in alle vrijheid. Gelukkig maakt zij deel uit van onze levensbehoefte, dat mogen we zeker wel koesteren.…

hoog te belopen treden eindeloos de duinen, het strand, de zee veel zee die wacht, het troostende water zie ik je drijven op zachte golven naar het schip met de drie zeilen naar de verre dunne lijn naar de zakkende zon en je zwaait maar ik kan het niet, armen die weigeren mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer er is veel wat ik…

dezelfde zachte zee azuur en zilvergroen waar zonlicht deinend meebeweegt mijn oog zich in ontroering leegt herinnert mij aan toen…

de zee treurt hoge golven duinen doen hun helmgras buigen stilte overheerst de driekleur strijkt halfbakken uit want heeft geen wimpel meer…

beelden spinnen zich tot leven het behang golft proostend mee bubbels stijgen dronken op en ik drink uit een bodem zee…

maan en sterren spiegelen op de golven heimelijk dein ik met ze mee in wiegend licht verzonken ben ik vol maan en zee…

golven breken stuk op de kust, de bloedbaan breekt in het kloppend hart bloed stroomt als de zee, in mij in ritme van het leven…

Een wolkenvuist beukt de horizon bloedrood de avond valt op het canvas van de zee en in Arnemuiden slaat de klok nèt te laat.…

als ik nu een schelp zet op elk oor hoor ik dan de hele dag een golf die golft als een zeeschelp of een oor dat hunkert naar de zee…

Ik laat me meevaren door zuchten van de kust in een brief, in een fles, in een zee, in een wereld, vol herrie, met daarop dit gedicht. Ik ben doof.…

de zon zit hoog groenblauw valt een zee van schelpjes uit het melkwit van een kinderoog vingertjes grabbelen vlindertjes uit een regenboog…

voeten lopen in eiwit van zee boven mijn hoofd wolken in dooiers van geel leven omsloten in kalkschaal van dood…

aan een of andere oever bijgeloof toepassen met diep verlangen naar klinkende munt de hartenwens over je schouder gooien in een boerensloot zee of tjeukemeer…

Hij zag er wild uit zei ik had goede ogen verte in zijn blik hij liep met zachte schreden de zee was hem lief en zand…

eb en zonnegloed ze blijven stromen door mijn vurig bloed zandgekleurde haren bloeiende wangen bruisende zee verlangen…

Ik laat mijn ogen weiden over golvend duin en denk aan jou Brevierblaadjes raken los en dansen de weg naar zee…

het is niet erg te verdrinken in ogen die zich eindeloos laten lezen en gedichten vol liefde vertellen tot op de bodem van de zee van verlangens…

Maan door de wolken Spotlicht op de zee Still Ineens met een noodgang Op mij af Tadaaa Dank u maan De maan bedankt mij…

Zo rijdt u gedwee blauwluchtig naar zee. Al staat u al uren in Dordrecht stil.…

ik wil op de rotsen te pletter slaan en versplintren in open zee... neem mij mee, dood.…

de zee maakt ze blij kriebelt vol buitelingen in opgewarmd bloed zij plukken de levensdans als hun glimlach stormvloed breekt…

ze kan niet aarden op Drentse hei ze mist het strand, een duinenrij de waterige westenwind het lapjesland de tulpen en mei zij is de zee dit heimweekind…

Zilverspar in het zonlicht versierd met rode en zilveren ballen en witte lampjes Lichtboom eiland van lichtstilte in de zee van je gedachten…

het smalle ochtendlicht deinend de duinen de zee met mijn ogen dicht leven in puin en schelpen gestrand in bloedrode golven…

uit het hemelruim verstarring verlamd door angst eeuwige stilte onheil is het zwarte gat misschien trekt de zee terug…

in de zee van tijd die haar geboden was vond zij tussen de aangespoelde woorden net dat stukje dat ze tot dan toe ontbeerde ze ontsteeg zichzelf…

Mijn ziel danst mee in een zee van kleuren door het holst van de nacht weg van zwaartekracht en in 'n vonk gehuld met de zonnewind..…

nog altijd achtervolgt water het water van de zee mij in de uren van de nacht waarin de slaap mij niet vinden kan dobberend tussen hoop en vrees…

De enige met kleur in deze grijze zee. Een donkere kleur, toch een mens. Een maatschap, maar geen maatschappij.…