Alle inzendingen over aan zee

Zie mijn woorden uitmonden in zee. Waar jij ze leest.…

Loopt het hier in een AZC of zwemt het gevallen uit een boot in de zee, ze hebben een ding gemeen, het zijn allemaal vluchtelingen, sommige hebben geluk de andere zijn zielig.…

Ik ben een rots in de branding van de zon Ik ben een rots in de woeste golven van de zee Ik ben een rots met een stenen mantel om me heen voor tegen de pijn Toch kan ik niet de rots zijn die ik wil zijn…

z’n gedachten zijn niet altijd meer te volgen ga er maar niet in mee want als je goed kijkt zijn het onnavolgbare golven die allemaal behoren tot de in hem gevormde zee…

en zij samen grijs geworden zaten samen op een bank en keken naar hun zee hun lucht was zilverblauw zilvergrijs glinsterden hun golven…

het zeewater stroomt en de golf belooft wat ik geloof als ik de zee wens wat hij nooit verliest en ik verdrink in de laatste golven die mij doen vergeten…

haar luiheid toont de zee pas onder de min twee haar golven komen dan tot rust bevroren deining kust de kust…

vandaag maakt zee mijn ver verlangen geen speelse bron van vrolijkheid of vrijplaats voor een klaar bestaan eerder geeft zij de maat aan mijn gedachten decor van bakens in mijn hoofd op 't ritme van de eindeloze deining voor mij spoelt rustig ruisend water niet opgezweept door straffe wind over het strand de troost van eindige oneindigheid…

Ontken het maar, geen zee gaat ons te hoog Wie kent hem niet, de topklimaatontkenner in peiling stijgt de forumsocioloog de eloquente valse pianostemmer thierry twitter windbuilfilosoof Ontkent de spiegelstijging van de zee in alle toonaarden van n.a.p....…

In dertienhonderd en twee beken naar de stroom, stromen naar de zee, zó de verdedigers van het vlaamse-gemeente-sisteem, sterk in de strijd, wal, tegen de aanval van de franse leenroerigheid; zee-wal, pal, als de Rode Zee ten tijde van de Eksode was, tocht van godsvolk naar Kanaäan, tocht der Joden.…

Kus iedere steen en ontwaak met mij, naakt in zee, zee die mij omringt, zee die Ik ben.…

Ik kijk uit over de rivier maar ik denk aan de zee, jij bent mijn zonsopkomst mijn boek in de branding het brein van mijn intieme gewoonte boven diepe wateren met vrije vogels vlieg jij hoger riviervogel boven het stromend water naar mijn dromen … Ik kijk uit over de rivier maar ik denk aan de zee, ons liefhebben is nu samen…

maar vond in zee de dood... .…

Zij kiezen voor de makkelijkste weg, Gaan uitsluitend voor grote hotels aan zee, Ze gaan voor de sterren van het hotel, Maar de sterren boven zee zien ze niet, Want daar hebben ze niets mee.…

het sleurt haar wiegen mee, ook zij wordt zee. er barst een kern van liefde in de liefde open, zij spartelt blij, een stoute zeemeermin, en meer van hen dan meetbaar is komt in de golven vrij. het wrijft haar naam in hoge, droge duinen uit, en ‘s morgens leest de zon de letters weg. er kwam verlangen in de zee van het verlangen.…

De zee is zee alsof de zee bestond, maar niets daarvan is waar. Er staat een klaproos te wijken van haar gebrek aan verweer. Er waait wind die liefde was en lust. Er is zon die huid van haar bescheen. Er valt geen licht op het onzijdige. Het leeft en telt de dagen af, één na één. Het weet niet eens waar het is aanbeland.…

vuile knuistjes trekken strepen in een golf van hoop naar iedere windstreek waar de engel van de zee haar vleugels spreidt en elke droom overspoeld wordt door de wens ooit nog eens dat kind te zijn…

De strelende zee kust zijn huid terwijl zanderig water golft in het strand Het waterend kind waait zijn emmertje terwijl golvend gras wuift in de wolken Zijn spelende schaduw likt de branding terwijl stralende schelpen glimmen in de zon Een bollende parasol koelt zijn wangen terwijl zeeën van tijd stranden in de avond…

Gewoon een uurtje aan de zee even uitwaaien, ga je met me mee laten onze zorgen daar achter in de wind die dan vanzelf wel een ander plekje vindt. Gewoon even hoofd omhoog, kijk naar de zee die neemt met zijn hoge golven al onze humeurige gedachten mee zodat ze onder water zijn bedolven.…

Naïeve Droom, Oh, Droom met me mee De zee ruist voor ons twee De branding brandt, Schuimt En briest Tot hij zich terugtrekt. Gelijkend zacht.... Echter sterker Sleurt hij me mee naar de zee van het niets Verzwolgen door al licht... iets De droom .... De wekker …..opstaan Zoektocht naar een baan.…

jij bent als de zee je bent vloed, je geeft je bent eb, je neemt deining is jouw hart branding jouw ziel stormen met wilde stromen zijn gelijk jouw buien een warme en koude golfstroom trekt door jouw aderen ik trek me terug je voelt koud, vandaag morgen zal je anders zijn hunkerend druppels als klitten…

De zee is mijn beste vriend Zijn deur staat altijd open Ik mag op zijn strand lopen Voetje baden in de golven Zwemmen bij mooi weer Hij is er voor me, keer op keer Luistert naar mijn verhalen Vertelt verhalen terug Hij antwoordt raak en vlug Geen flauwe grapjes Geen omhaal Hij weet waarom ik kom Hij laadt mij op Met…

Gedonder van de golven geruis van de wind Onder zand bedolven heftig en totaal bemind Gedachten nemen 'n vlucht woorden vliegen mee Altijd weer dat trekken naar die woeste zee Oneindig in de verte gevoelens stromen mee Starend naar de horizon verdwijnen in de zee 't Opsnuiven van zilte lucht Ik proef op mijn lippen het zout Ik…

Een grauwsluier omgeeft golven van emoties een woeste zee splijt mijn gedachten Lopen door het water de horizon onbegrensd waar mijn eigen ik verdwijnt in de verte en het denken de macht bezit Het rijzen en dalen van mijn gedachten het zuigen naar het diepste diepere van de zee verdringt mijn pijn Overpeinzing doet met schuimende…

het zand de zee de duinen de zon en ook de wind meeuwen boten surfers het spelen van een kind lopen langs de vloedlijn een duik nemen in zee zout proeven op je lippen geen radio of tv je ogen sluiten dromend weg van iedereen geluiden van heel ver voelen je bent alleen een hand beroert je schouder "hee, slaap je?…

als ik er niet meer ben lief lees jij dan mijn letters nog of stoppen plots de zinnen zal de zee dan nog zee heten zullen strandkorrels mijn naam nog vinden in verdronken zand als ik er niet meer ben lief zal het zout jouw lippen laten zwijgen in verloren toekomst zal "answer" dan klinken op klanken van ooit waar vragen nog geen…

het samenspel van zee en wind gelukkig als een kind in slaap gewiegd…

dichten, ja dat doe ik veel maar wat dicht ik er mee gaten dichten in een zee, een zee vol emoties, veel te veel gevoelens slaan stuk als golven op een rots waar ik eens was, fier en trots als van voor het ongeluk het ongeluk bracht pijn en leed veel lichamelijke pijn geestelijke smart in mijn zijn als een mes door hart en ziel sneed…

misschien zal ik morgen sterven of overmorgen jouw zucht jouw zucht alleen zal mijn gedachten omsluiten als een zorgeloos gebed wanneer vogels uit mijn ogen zullen voorbijtrekken naar het water uit de zee de zee die steeds kleiner wordt om mijn handen te wiegen zal zacht in een ademtocht langs mijn borsten glijden en…

in ieder golfje wordt het gefilterd laat mij alleen in herinneringen achter die gegrift staan in de zee……