9575 resultaten.
50 tinten grijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Het flauwe middagzonnetje
achter een dunne wolkenlaag
laat z’n licht schijnen
op de kalme branding van de zee
even geen uitbundigheid
van zon, zee en strand;
gezien vanuit het heelal
neigt de aarde grijs en grauw
maar wie goed kijkt
doorkijkt en doorvoelt
ziet minstens
50 tinten grijs
Jan Jacob Krediet, schrijverij
Peter van der…
tokkelen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 zoals de meeuw zweeft
op heuvels van thermiek, hoog-laag
een vleugeldans,
abseilen naar beneden
waar een zee vol zilte dromen wenkt
gestage golven weemoed brengt
al naar gelang het tij
een zilveren vis juicht
in zijn sprong boven het water
waar hij vonken schiet en later
terug in zee
neemt hij de meeuw, de heuvels
en de dromen
met…
Longyearbyen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 De stad wordt omgeven door spitse bergen,
en de zee van Willem Barentsz.
Wie Spitsbergen heeft bezocht krijgt heimwee.
Wie er verwonderd rondliep raakt besmet.
Het virus nam ik met me mee.
Naar dichtbevolkte landen.
Naar de Lage Landen bij de Zee.…
Herinnering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 234 Onstuimig als de wind
die sterker is
laat het uitwoeden
tot de wind zich over
de zee wegtrekt.
Een storm
die sterker is dan jij
zo sterk als ook jij wilt zijn
het geeft je een duw
de goede kant op,
regendruppels als tranen,
spoelen weg naar de zee,
achterlatend...sporen in het zand,
enkel nu nog maar een herinnering.…
Ieder schelpje, elke steen.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 60 wij leven in een pressure-cooker
aan de leiband van een virus
een koekje van ons eigen deeg
bewogen door een judaskus
hoop blijkt ijdel
opgehouden handen leeg
maar hier - langs deze hete kust
verzamel ik wat zee mij schenkt
van schelpjes slakkenhuis en steen
al wat de zee bij vloed mij brengt
en wat mij vrede geeft en rust
van ieder…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
over een zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 324 altijd als zij spreekt
met een ander pseudoniem
lacht een lichtstraal subliem
ultiem intiem
wij leven immers nog
in dit jaar genaamd tweeduizend en tien
wij zijn pelgrims die reizen over de zee van lucht
zoeken de singnalen op onze weg
die allang geschreven staan
gelijk aan een zucht
als ik in je ogen
bewegingen waarneem
dan zijn is…
Lopen naar de zee
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.010 wil je met mij lopen
over land en over zee
me niet ontlopen
ik neem je mee
en zie hier
lucht asgrauw
mijn plezier
hier in de kou
wil je met mij lopen
naar hier ver vandaan
en toch blijf ik hopen
eventjes te blijven staan…
Leesbaar
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 237 De omgekeerde bladzijde
tracht de stilte voor te blijven
nu niemand, zelfs jij niet
mijn gedachten kan verstoren
breng ik mijn ziel terug naar zee
en kijk ik naar de schepen
waarvan zestien van papier.
*…
dagje Vlissingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 380 je hoeft niet eens 't water in
om te verzuipen
zee en lucht
't is één pot nat
paraplu's sneuvelen
aan het regenfront
plassen fronsen boos
om de drieste wind
verlaten terrasjes schuilen mismoedig
onder drijfnatte parasols
in café 't Anker vinden we troost
en een Bossche Bol…
Strand en Zee
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.525 Hol, ...ren zo hard je wilt
Gedragen door nat zand
Zoute parels op je mond
Dikke druppels op je wangen
Weg gekust, ze smaken zilt
..... zee en strand…
Wandeling naar de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 Ik was moe en liep naar de zee toe,
vermoeid sloffend door de duinen
waar de wind het zand deed opstuiven
en het helmgras waaide onrustig, hard
heen en weer, de hemel en de zee waren
een verbond aangegaan en straks zal de
maan mij doen huiveren wanneer ik aan
de rand van het water zal uitkijken en
wachten op de sloep die me mee zal ne-…
Oudejaarsdag aan zee.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 158 Ik zoek naar woorden in de zee
maar 't zand verdraagt mijn voetstap niet.
De vloedlijn wordt alsmaar verlegd
en 't strand blijft spiegelend geveegd.
Wat bracht de zee wat nam de tijd
te worden tot wat nimmer was.
Een ander lichaam voor een tijd
gerijpt door de omstandigheid?…
ik had je zee beloofd
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.076 de wolken van de hemel
zonden in een vlakke zee
we zijn naar huis gelopen
aan het einde van de dag
stilte heeft niet meer gesproken
toen zij onze eerste liefde zag…
Recht door zee?
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 1.594 Maar ultralinks en daarna VVD,
Zo’n zwabberkoers noem ik niet recht door zee.…
De ruige zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 De ruige zee
imponerend.
Gedachten heb je er altijd.
Aangenaam trotserend
meedogenloos.
Vrijheid speelt een
grote rol.
Golven bruisend.…
Het ruime sop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.209 Zandbank wordt zee,
en schepen varen uit
het oog, het hart, van wie
hen uitzwaait aan de rede,
tot zij ook aan elkaar
verloren raken
Waar is zij, kapitein,
is dit wel onze zee? Is dit
opspattend schuim
ons samen?…
voor een eilandliefde
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.315 Ik knijp mijn ogen toe
om te kijken
of ik jou kan zien
wonend over zee.
Het vaste land is
onder mijn voeten.
Op een mooi eiland, ver weg,
woon jij.
Met enkel zee
tussen ons in.
Het is water dat ons scheidt,
en kilometers land...
Zo ver weg ben jij,
en toch voel ik jouw warmte
zo ontzettend dichtbij.…
Hij krijgt de tijd
gedicht
3.0 met 42 stemmen 12.989 Hij kreeg maar liefst
de zee net niet verzwolgen door de zee.
-------------------------------------------------------------
uit 'Op de Hoge' (2003)…
Die Kus
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 2.021 Lopend op het strand
Jij en ik
Onze voeten in de koude zee
Voorbij de zon die langzaam ondergaat
Jij legt je jas om mijn schouders
Onze ogen vinden elkaar
Dan raken jouw zachte lippen de mijne
En leiden ze mij weg, hier ver vandaan
De zon, de zee, het zand
Alles lijkt te zijn verdwenen
Maar als ik mijn ogen open doe
Ben ik…
anatomie
gedicht
2.0 met 87 stemmen 36.999 Je wenkbrauw van goud
is boog boven een oog
als een groene zee koud
je haar lokt in vuur en
je wang van rode aarde
uit de diepte het brood
welt in huid en in melk
en doopt op je tong en
vertelt hoe je loopt voor
de duur van mijn oog -
dan eet ik van je, drink
ik van je, dan adem ik
je adem in en zink ik
met de zee die me ziet
verder weg…
Zielezee...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 314 In mij kolkt een woeste zee,
die bij springvloed
tranen golvend voedt
Zoute, zilte druppels benemen
het zicht van binnen en buiten,
de zielezee doet ze uiten,
zodat de druk
van binnen verlicht
Sporentrekkend in ogen,
op huid, de ziel loopt over,
komt golvend eruit
Storm neemt af, zee komt
tot rust en traag wordt
weggeveegd, de laatste…
sprookjesbestaan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 497 Kijk naar de hemel
kijk naar de sterren
laat je inspireren
laat het licht
verhalen vertellen
reis van land tot land
van dorp naar stad
tot aan de magische zee
kijk omhoog
luister maar mee
de zee
vraag om
verhalen die bestaan
sprookjes land
wandelen door de bladerlaan
er is een tijd van komen
en een tijd van gaan
en de tijd van gaan…
Stadsmens
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 302 Lopend op het strand
met de golven van de zee
die bruisend aankomen rollen
hoor ik het ruisen van het helmgras
in de duinen
de duinen die ons land moeten beschermen
op blote voeten loop ik voort
het zand kriebelt tussen mijn tenen
met de krijsende meeuwen om me heen
voel ik me vrij als een vogel
als stadsmens kom ik graag aan zee
de…
Een blakerende kust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 met een waaier wit
golft de groenblauwe zee
het verre schip zweeft mee
caleidoscopisch krioelt
leven zonder rust
op een blakerende kust
flaneerders
bang voor plakkend zand
kiezen charmant de boulevard
pas avonds laat
verdringt de wind met zilt
de stank van frites en bitterbal
zakt de zon in zee
keert stilte terug met op
het…
OUDDORP
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 387 in de winter zoek ik ze weer op
het briesje, de zee en de duinentop…
Ont moeten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 122 Ik ontmoette de zee,
liet mijn voeten omspoelen,
omringen met haar wezen,
'zee, ik aanbid je' zei ik.
Haar branding bedolf me,
haar golven sterk, die dag,
sterker dan ik.
Ik wilde tot hun breekpunt komen,
er tegen opspringen
om onze uitbundigheid te meten
maar telkens waren ze me te vlug
en wierpen me omver.…
Lockdown 2
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Weken met tijd
lagen achter ons,
een zee van tijd,
waarin soms verveling
als een vloedgolf
ons belaagde.
Nu, geen uren, geen dagen,
geen tijd meer.
De zee heeft zich teruggetrokken.
Ruimt groeit almaar,
moeilijk definieerbaar,
een prettige doezeling.
Morgen komt de tijd weer opzetten,
agressiever dan ooit.…
Betekenis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 111 Ik heb de graten gegeten
Van de vissen uit ’t water
In een schelp heb ik gehoord
Wat de zee had te vertellen
Het woud met vele geluiden
Vertelde ‘t verhaal van de wind
De waterval sprak van de stilte
In storm liet donder zich horen
En overstemde het water
De zee en het woud
Toen sprak stilte in vele vogelkoren
Over het schoon van de…
Ciara
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 38 Ciara
De zee ademt,
de storm is op het
ogenblik sterk aan het
toenemen.
Hoge golven,
daar komt de zee niet
onderuit.
De eerste storm
met de naam Ciara
wordt een feit.
Het wordt hevig
en er worden
voorzieningen
getroffen.
Storm, voorzichtigheid
is geboden.…