anatomie

Je wenkbrauw van goud
is boog boven een oog
als een groene zee koud
je haar lokt in vuur en
je wang van rode aarde
uit de diepte het brood
welt in huid en in melk
en doopt op je tong en
vertelt hoe je loopt voor
de duur van mijn oog -
dan eet ik van je, drink
ik van je, dan adem ik
je adem in en zink ik
met de zee die me ziet
verder weg, dichtbij -
dichtbij, verder weg
want ik ben er niet.

---------------------------------------
uit: Parmentier, jrg. 13, 2004.

Biografie van deze schrijver

verliefd bekijken gevoel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 89 stemmen 37.573