Alle inzendingen over aandoening

Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne, Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken, Geen sterveling die weet waartoe ze dienen. Je hoort dus overal de luide klanken Van tuba en trompet en mandoline En ziet er mensen langs de straten trekken Met feestgetoeter en plezier voor tienen. Dit is een stad van louter lachebekken.…

zanger-liedjesschrijver avond, mijn knijpie puilt uit aandoenlijk hoor ik het aan, drink HJ, primator, kostelijk vocht schuif luxueus het rokersgedeelte binnen, inhaleer spannend de jeugd om mij heen terwijl ik geroutineerd mijn sjekkie consumeer, trekken ze een filtertje weg en kijken ze verbaasd naar die ouwe kop, ze weten niet dat…

(bij 'Hond met zottekap' van Iris Le Rütte) Hij draagt zijn zottenkap als een kroon, misschien dat hij daarom geen ogen heeft, zodat hij niet kan zien dat hij op de lachspieren inwerkt, met zijn maffe hoofddeksel is hij koning van de narren en toch heel aandoenlijk, zou ik hem zo in mijn armen willen sluiten.…

De Leeuw omhelst hem innig voor de ruiters hem omsingelen verminken en meenemen De strijders vluchten, vechten zich dood in de engte bij de bron Het was nabij, het is voorbij Ik heb geen thuis meer alleen schuilplaatsen in de nacht Mijn lief, wat zullen ze je aandoen waar ben je, waar is het oordeel dat jou bevrijdt?…

De eoolse harp ruist in de nacht, Ruist op de toon der treurgezangen; Aandoenlijk als de weke klacht Van 't hartje, dat van liefde smacht, Of breekt van onvervuld verlangen.…

't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad, Dat anderen ons aandoen, of 't gemis Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat En jeugd én schoonheid, eer genoten is Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad Die men beweent in rouw en droefenis; 't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat En nimmer heeft bestaan, en als men 't weet…

't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad, Dat anderen ons aandoen, of 't gemis Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat En jeugd èn schoonheid, eer genoten is Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad Die men beweent in rouw en droefenis; 't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat En nimmer heeft bestaan, en als men 't weet…

Laten we aan het einde van het seizoen Artis Natura Magister nog eens aandoen Ons goed fatsoen gewis van zijn eer ontdaan Ten overstaan der mispuntige apenrots Slaan we knotsgek de papagaaienlaan op Prietpraat nabouwend en verrek! Hobbelt daar niet die vogelvrije Van Gogh Met klapgomkauwende drommel om zijn nek?…

Door bereid te zijn elkanders lasten te dragen herstelt een ieder met enige aandoening zonder te hoge herstelkosten razend vlug. Want waarom zou in wederzijdse afhankelijkheid betaalkracht een dooddoener moeten zijn; voor hen die de zorg juist zo behoeven; zodat die zorg ons nimmer onverschillig mag zijn.…

Sms’jes, bovendien, waarin we de taal dingen aandoen die ons voor het internationaal Strafhof in Den Haag horen te brengen. Zorgvuldigheid is vet noch cool. Door de mooie Nederlandse taal geweld aan te doen is de totale verdwijning van het woord gedoemd tot waanzinnig misbruik.…

horror van de maden die glibberen naar mijn ogen en mijn hoofd in knallen als stervend vuurwerk Het is niet echt, Het is niet echt het is de koelte van de berg het is ijsdrup en stalactieten het is de glimschittering van water op de wand, wonderen van een ongerepte natuur die mijn fantasie voedt met beelden van wat ik haar niet wil aandoen…

jouw naam uit melancholie weerspiegelde mijn dromen naar grotere schoonheid van ondeugende gedachten die we niet konden weerstaan de vlam leek eeuwig met zachtere wanen we liepen de lange weg naar een zorgeloze toekomst winterzon in onze zomerharten we spraken dertien verschillende liefdesgoden hadden veertien mentaal gegronde aandoeningen…

Maar tevergeefs ga je op zoek naar de aard van haar reumatische aandoeningen, de schaduw van haar verdriet. Wat een leven, mompel ik, terwijl ik mijn koffie drink voor het venster dat de winden en de stormen weerspiegelt. En dan, zeg ik: foert, dan maar! We eten, we stoppen met ontwaken. We worden menselijk.…

Wat zijn ze leuk, vrouwtjes in de dop eerst aandoenlijk, daarna erg wijs Ik beleef ze anders dan vroeger nu ik ouder ben en grijs Onze jongste nu 'n dag oud voor de zevende keer van het vrouwelijk geslacht Mag de pret niet drukken alhoewel onze Mike misschien liever een neefje had gehad 'n Bonte verzameling van kleuren een mengeling van…

Zomaar een morgen als alle andere in het vrome licht, aandoenlijk zonder stekeligheid van de nacht en nevel, waarin de dagen hun bitsheid hebben afgelegd en het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit zijn hart en luit laat stromen en in alle toonaarden, na jaren…

hem ook weekend Vlees in blik en brood voor de dagelijkse kost En tot slot staafjes tandenpoets want de tandjes houden we schoon Maar voor alle dieren die gekocht worden als een modegril om er een paar weken mee te lopen En dan te dumpen of te verkopen of in het asiel Die mensen mogen voor mij op 4 oktober voelen wat ze zo een beestje aandoen…

Volgende week alweer andere werelddelen aandoen De kolkende hoge golven beheersen ook beredderen. Je schip bekeken in pure ruwbouw, levenswerk Het huidige schip is een pareltje - mag gezegd worden -. Als het strand en de zee waren wij met zijn twee We verlieten elkaars pad dus ergens zoute bittere tranen.…

Langs de kade zie ik het overzicht dat naar jou leidt de helder blauwe lucht ademt jouw reinheid getekend door schapenwolken die duiden je ademhaling wat zo aandoenlijk blijft bewegen in mijn herinnering. Dat gevoel is wat ik vanavond weer omarm om je verlegen te laten kleuren tijdens zonsondergang.…

het rode licht uit zicht de verte in een bocht het schrijnde kou mensen schaduwden de stilte herinneringen op de tocht je had de dag in woorden moeten vangen, alleen mijn lach zocht je maar op je zag mijn handen praten met m'n vrienden hun ogen dronken het verhaal gezichtloos koos de voorste rij niet iedereen kon triomferen aandoenlijk…

Alle aandoeningen en zegswijzen in het Evangelie zijn kort en beslist, vermijden gedachten der vage mist: daagse taal zal hen als wit-zwart aanwijzen. Men mag het rechtlijnige prijzen, dat wellicht hard spreekt, volstrekt onbetwist. wordt Jezus' zachtmoedigheid hier gemist? Milde winden brengen vele denkwijzen.…

Vier keer achter elkaar Hetzelfde stapeltje Washandjes recht leggen, Zes keer dezelfde sleutel In het slot alleen maar Om zeker te zijn Dat het klopt voor mij, Voor mij, vandaag, Zoals ik elke dag alles In gedwongen regelmaat Moet doen Om vrede te houden Met mezelf - maar Het verlangen blijft Naar een leven zonder Angst…

't Visje werd boos toen op het vrouwtje Eigen schuld, dat dacht ik toen Maar ik zat toen bijna te grienen, waarom het visje hen dit kon aandoen...…

ben heel veel vrienden kwijt geraakt om jongens, drugs en seks ik wil het mezelf niet aandoen ik ben het helemaal niet gewend gisteren hoorde ik weer iemand zeggen ik heb geen zin in het leven ik dacht: je hebt gelijk ik heb helemaal geen kracht meer over dat doet me pijn! waarom ga ik niet naar het leven na de dood?…

Het oninteressante is aandoenlijk als een tas, Abstract als een koekje, schoon als een bril. Het oninteressante is nieuwsgierig als een kapstok, Vrij als een zeem, schitterend als een tafel. Laten we de wereld van de dingen vergeten, en snel...…

Nog even en dan is hij twee het is mijn kleinkind één-twee roept hij dan en gooit een bal die de vrijheid vindt Vrijheid is voor hem nog zo beperkt hij heeft nog zoveel te leren hoe je iets het beste kan doen zoals het aandoen van je kleren Stapje voor stapje verder zo gaat hij door het leven want het worden van een grote,stoere,lieve,…

Maar wat mij tegenwoordig overkomt, treft alles, want die kwakende eenden, die mijn fietsenhok genaken, zijn zo levensecht en aandoenlijk, dat ik er apestoned naar blijf kijken, zonder gebruikt te hebben. Ik zweer je. soms wil ik zo'n hongerige eend wel op de kwebbelbek zoenen.…

. _______________________________ BOSBRAND Mon dieu, quel chaleur là, monsieur Adjudant Mijn god, les forêts et les bois staan in brand U zou uw naam eer aandoen, als aide de camp Ik heb nu al meelij met ma douce France Quelle tristesse, sécheresse mon pays des vacances…

Toen wij het op een nacht weer hoorden, dat ruisen van het struikgewas dat de gemoedsrust wreed verstoorde, aandoening die maar slecht genas, wisten wij ons te animeren om ons, abrupt gegoed met moed, in die bosschages te posteren met het geduld op goede voet, en hebben toen dat iets gevangen.…

' Ik zei: 'Maar Tomas, op jouw leeftijd kun je beter wat rustiger aandoen!', wat hij zwijgend negeerde. 'Kun je die zwaan-kleef-aan Bernlef niet terug sturen?', vroeg hij. Hij hijgde van ergernis. 'Ik heb geen vat op die jaloerse fan', zei ik, 'die is al jaren bezeten door hersenspinsels!' 'Stik toch, stomme vent!…

het hindert je niet, al dat hout om je heen Donderslagen en loodzware koude regen teisterden de dragers van jouw begrafenis Lange gezichten, welke zwijgend zwegen bezorgden jou niet langer zuiver ergernis Sombere regenwolken en kille duisternis na je zwaar bestaan, waar jij veel om gaf Je strandde over die allerlaatste hindernis en deze aandoening…