Alle inzendingen over aanhoren

verhard Als koren op de libanon, mijn hart zal hem nog loven Een rijnaak maakt een trage bocht, de zon stroomt in het klei Meeuwen huilen om een God, een zalm, een brokje haver Klokken van de lui hiernaast zijn vet en luidensdronken Ik tuig daar ‘t morgen zondag is, terstond op uit de klaver Voor 12 uur moet ik weer gewis, gewassen en in bed Aanhoren…

Sterrenwacht..liefdesgrenzen, sterren en planeten 's nachts kennen dromende domme mensen, aanhoren elke dag ongehoorde intrigerende gekwelde wensen, duizend toekomstdromen. Ontdekkingstocht en reizen, vluchten langs prachtige, mysterieuze hemelobjecten.…

Ik zal het missen Je bent mijn toeverlaat De muren konden mij aanhoren. Vaarwel mijn thuis Het gaat je goed tijdens de verhuis. Ik zal steeds aan je blijven denken. Want mijn hele leven heb ik altijd uw dak boven mijn hoofd gehad. Dank je mijn lieveling.…

O, lezer, u bent ronduit geniaal ! Uw smaak is hoogontwikkeld en esthetisch, uw lezenslust verdient de term poëtisch, kortom, u heeft een groots gevoel voor taal. U dient nu (in het nieuwsfeit fraai te zien) dit vers wél te belonen met een tien....…

Hij maakt kabaal, 't is een schandaal, niet te aanhoren, de nachtegaal en wielewaal gaan aan de haal. Het was genant, zeer irritant en hoegenaamd niet meer plezant die arrogantie in het bos te verdragen. Men ving de vogel met een stok en bouwde vlug een koekoeksklok, men moet sindsdien naar het uur niet meer vragen.…

Laten we slapen tot de dagen van december zijn gebroken en de scherven van een zomer in een houtvuur zijn vergaan en tel met mij de maanden mee door ze in weemoed weg te dromen en aanhoor de zevenslaper zachtjes snorren in de maan Hier wil ik zijn in blauwe sneeuw om witte schoenen bij te dragen en te vallen in jouw schaamte tot de tijding…

Hij liet me altijd binnen komen om klassieke muziek te luisteren of om de gedichten van Gerrit Achterberg te aanhoren, die hij bijna allemaal uit zijn hoofd kon voordragen en vol passie. 'Ernst en luim, broeder Joanan, dat is het leven!', zei hij.…

Het blootgestelde vlees Verbeeldt zich al de kerf Nog klinkt het suizen Van gekliefde lucht Wat boeit mij de macht? Wat gaat mij vergelding aan? Wat deert mij het scherp? Mijn dagelijkse gang Naar de bron is Tot de bron mijn weg Elke dag…

Zoals voor hen die, Zoekend de eeuwigheid, Te trots zijn om wat te sterven moet aanhoren, Leek ons heel vreemd het vlieden van de tijd, Als ons toeruischte van zo eindloos wijd Het lied des bejaards uit den grijze toren. . En de avond daalde weemoedsvol en zacht.…

Jouw eerlijkheid, is als een slapeloze nacht, geslopen in een Bosrijk verleden, van die mooie veerrijke rare vogel, die precies weet wanneer hij moet zingen, als het Bos in alle vroegte zijn aandacht vraagt, de dieren ontroostbaar sluimerend zijn klaagzang aanhoren, beseffen tot hun slapeloos onverkwikt schrikken, dat het Bos tot aan de grond…

Direct na het aanhoren in de kerk, dacht ik: Ik schaam mij mijn passie niet, mijn zijn niet En ten grondslag aan mijn passie Lag en ligt mijn menselijk en sensueel gevoelsleven Anders dan de massa Maar alle mensen zijn ongelijk, dus Mijn passie is dan ook Mijn levenszoektocht naar De mens achter de mens Mijn medemens Zijn/haar vraag…

gij zijt ook mens; Aanhoor ons klacht, vervul ons wens. Hieronder, in dit tranendal, Ge ziet, 't is duister overal. De mens is met verstand begaafd, En toch hij twijfelt en werkt en slaaft. Wij trachten naar vrijheid, naar rust en licht.…

Moet ik die onzin nog verder aanhoren denkt u.... Ja goede vraag. Wel u luistert nog door, want ik heb u wel geraakt, ook al zegt u, wat een kwats. En het is ook kwats want wij mensen komen niet verder dan kwats. We leren nog zoveel, maar in feite weten we nog steeds zeer weinig.…

van liefde neem stenen van openheid van blind vertrouwen mateloos respect eerlijkheid laat ze elkaar omarmen neem ze in je handen geef ze aan elkaar door vergeet nooit hoe je elkaar ooit geriefde en ga daar samen je huis van liefde van bouwen neem cement die nooit meer loslaat uit componenten als aanraking koestering verhalen vertellen en aanhoren…

ook goeiemiddag meneer sudderwruck we dachten we wagen d'r een belletje aan ja met de heer en mevrouw trj vos-lem ha ha drie hoog u weet wel pal naast u van nog steeds samen onder één paraplu heb-u nou de dierendocumantair opstaan we dachten de oliphant te aanhoren ook zowaar de neushoorn jij schat de krokodil met frisse vogeltjes er gewoon…

KUNST- EN LIJMWERK Bij moderne muziek nieuwe composities leer je luisteren naar de schoonheid van het ogenschijnlijk onsamenhangende, losse wat bij nader aanhoren toch weer een geheel vormt zoals de scherven van een gevallen vaas zich ogenschijnlijk onmogelijk weer verenigen tot een geheel beide vaak met kunst en lijmwerk.…

Ik wil het eigenlijk niet eens meer aanhoren… Pijn, verdriet en verderf is alles wat ik hiervan erf! Dat is hoe ik door het leven zwerf… Verlangend naar liefde die nooit komt… Het zijn duivels, al zijn ze als goden vermomd! Ik ben de zelfmoorden zat! De Illuminati en A.L.I.C.E. moeten plat!…

Zo zing dan, Jongling, daar gij jongling zijt, en, wijl rondom u woelt de bonte wereld, sta recht in 't midden met wijd open oog, aanhoor wat elke wind u medebrengt, en dicht, weerspieglend en weerklingend. Geen standbeeld, neen, vervrozen koud en stom!…

Aanhoor van onder 't loof de vogelreien, bezie ze stijgend door de blauwe lucht. Bezie die hemel, die onmeetbaarheid, en raad de werelden die ginterboven in eeuwige orde door elkander ijlen. Bezie hoe dag en nacht elkaar vervolgen, en bloedig, ginds en ginds, elkaar bevechten, daar wijd op aarde en lucht de bloedstraal speerst.…

Aanhoor van onder 't loof de vogelreien, bezie ze stijgend door de blauwe lucht. Bezie die hemel, die onmeetbaarheid, en raad de werelden die ginderboven in eeuwige orde door elkander ijlen. Bezie hoe dag en nacht elkaar vervolgen, en bloedig, ginds en ginds, elkaar bevechten, daar wijd op aarde en lucht de bloedstraal speerst.…

Ieder woord dat ze in het donker fluisterde dat kwam regelrecht uit haar wenende hart Terwijl er toch niemand naar haar luisterde haar wereld zag immers zwarter dan zwart Ieder verdrietig woord dat haar hart verliet beproefde het traan uit haar ogen te persen Achter haar klonk het levens afscheidslied het zong van verdriet en pijn controversen…

Geliefde vogel, ik mocht u aanhoren. o Leer me zingen, Meester? 'k Zing u dank! - Bemin, riep hij, want liefde is zoet gezang. 't Is lentenacht, 'k ben in het bos aan 't dwalen, 'k Verneem het roerend lied der nachtegalen. Mijn hert, betoverd, wil in 't grensloos gaan: Ik zie der liefde en ook des lijdens traan.…

En nu, aanhoor, hoe treurig De geschiedenis endt van de drie, Die zoo'n duren eed eens zwoeren, Een eed bij de Oeil de perdrix. Eén voer er naar 't land der vampyrs En der kruipende slangen af; Hij kampte er trouw voor de waarheid, En vond er jong een graf.…