8948 resultaten.
Die ene mooie ster
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 39 Maar ik vraag het mij toch af van die schaduw en dit op aard
sterren geven geen schaduw is wat de maan ons ook gebaart.…
Paradijsvogels geloven in hemels geluk.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Paradijsvogels, zij zweven tussen hemel
en aarde. Als een kleine zwarte stip, hoog
in de lucht, naar de einder met een eeuwige
nieuwe waarde.…
Allerzielen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 Aan ons leven hebben ze hier geen boodschap
Je neemt aflijvigen niet zomaar in het ootje
Melancholie is een levende eigenschap
De bewoners hier kunnen tegen een stootje
Gekust als ze zijn door Magere Hein
hebben ze hemels lak aan aardse schijn…
Zo klein. Zo kosmisch groot.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 54 Moeder aarde draait om haar as.
De maan draait om onze aarde.
in een onmeetbaar groot heelal.
Mensen draaien dol.
Onze klok draait onbekommerd door.
Totdat een zelfgemaakt projectiel,
ter grootte van een virus,
in onze zelfgegraven vijver viel.
Ons aller leven werd tijdloos stilgezet,
voor een paar weken maar.…
Klimaatverandering
gedicht
2.0 met 6 stemmen 3.316 .
-------------------------------------
uit: 'De aarde, de aarde', 2013.…
Voor altijd kwijt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Ik zie je staan
Je haren zijdenzacht
Als een engel op aarde
In al haar macht
Als een engel op aarde
Sta je daar
En ik denk bij mezelf
Is dit echt waar
Jij bent de mooiste
Dat zie ik direct
Want alles aan jou
Dat is gewoon perfect
Een stap dichtbij
Maar het lukt me niet
Ik ben gewoon niet dapper
En ik keer in immens verdriet
Jij…
het ezelskakebeen laat klappen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 599 ze hebben ons gebonden
met normen en hun waarden
staan gelezen in de aarde
wij hangen U nabij
wij zijn niet vrij
belast met zonden die in het
aardse paradijs nog niet bestonden
leven met die schaduw zo nabij
is het groei
die bloei noodzakelijk maakt
die ten koste van de zwakken
het ezelskakebeen laat klappen
gemarteld en bespuuwd…
De liefde delen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 ontdekt
Is er nog weinig door steen of beton bedekt
Stroomt het water nog door een beek
Zie je ijsvogels bij een kreek
Hier mag het gevoel van liefde spelen
Het aardse bestaan vredig delen
De mens heeft het landschap hier nog niet verknald
Menig bloemenzee zich nog voor je uitstalt…
Noodkreet van de oceanen
gedicht
4.0 met 2 stemmen 677 De zeven zeeën vol van wonder
vervullen de aarde en al wat leeft,
kleuren blauw in zwarte leegte,
nog even en zij kleuren grauw.
Nog even en woedende golven
razen over de verhitte aarde,
vervagen grenzen en de mens,
de mens een vraag.…
we kozen hemel om te leven
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.307 in groot en kleine zorgen
we voelden ons niet vrij, er was
geen uitzicht meer op morgen
we hebben hemel voor gebruik
gesloten en aarden weer volop
maar in ons hart blijven we hopen,
misschien de maan of anders verderop…
Het ongrijpbare heelal
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 57 Aarde
oerknal of schepping?…
Actie!
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 1.292 De aarde broeit en schroeit, raakt zwartgeblakerd
Daartegen komen groepen in 't geweer
Terwijl ik eens het water uitprobeer
Ik ben nu eenmaal niet zo heetgebakerd
Heeft iemand niettemin voor mij een spandoek?
Want ik vergat verdorie weer mijn handdoek!…
Sterren
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.006 Schitterend staan de sterren
elke nacht weer
starend richting aarde
keer op keer
Met schittering in de ogen
staren wij verheerlijkt terug
naar de pracht der onbegrip
in de geschiedenis terug…
foto (een variant)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 Je was nog jong en je zat daar
op bladeren van een vroege herfst,
zó buiten ruimte, buiten tijd,
zó vlinderlicht en opstijgbaar,
los van de aarde, waar ik zwaar
aan liefde lijd die nimmer sterft.…
Grafschrift
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.504 En als mijn botten breken
door 't schuiven van de aard,
vraag dan maar aan de wormen:
"Was deze mens 't wel waard?"
Zij zullen u dan zeggen,
gelijk het was en is:
"Nog nooit schoven wij aan -
voor zulk een feest'lijken dis!"…
Corsica
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 273 bergen beroering
in een helderblauwe hemel
ontstijgen het hart van de aarde
zuivere ruimte
adembenemend uitzicht
stenige bodem
doorsneden met riviertjes leven
omgeven door zeeën rust
ik visualiseer de schoonheid…
Dank
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.574 Ik zou de aarde kussen willen,
en luidop willen roemen,
bij het weerzien met haar billen.
O, die nog eens te zoenen,
snel voor ze straks gaan lillen.…
geen titel
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.307 ik draag links
en ruk naar rechts
van hand naar hand
druppel vatbaar leven
op genadige aarde
hare majesteit heeft mij
niet mogen behagen
zij speldt mij niets op
ik draag mijn kruis
en ben mijn eigen koning
te rijk…
Op de wereld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.242 Als ik van de aarde nu verdwijn
m’n leven hier dan is gedaan,
zal er vast wel iemand zijn
die me helpt met verder gaan?…
Vreselijk is het lot der mensen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.663 De machtigen strijden om het bezit
der aarde en offeren de massa,
de arbeiders,
de miljoenen,
op in de strijd voor het niet hunne.
Vreselijk is het lot der mensen.…
schaduweik
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 393 het is een bezigheid
en neen, niet al te druk
maar boeiend genoeg
om mijn tijd mee te verslijten
het delicate ervan is het moment
-dat unieke moment
wanneer ik kan zien
hoe van die grote eik
de schaduw valt
en hoe stil de aarde dan kan zijn…
Zilverkleurige liefdesbron
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 506 Vanuit zilverkleurige bron
ontstaan aarde water liefde en zon
ontspringt kristalzuiver en pril
een helder als saffier glinsterende rivier
zoekt hartstochtelijk kosmische wil
een verlangende weg naar plezier.…
verstrooid
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 599 straks, als ik dood ben, laat ik mij cremeren
ik houd niet van die maden in mijn kist
mijn leven wordt met vuurwerk uitgewist
dat zal mijn aardse lijden compenseren
echt alles gaat verkeerd, ik ben berooid
zelfs voor ik as word, ben ik al verstrooid…
teder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 123 schuchter streelt de lentezon
ruige schors van eeuwenoude eiken
vanuit de diepe koele aarde
sidderen levenssappen naar ’t licht
een feest van pril groen
fonteinen van nieuw leven…
Vergeten?
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 684 Vergeten op de dag des oordeels
Leef ik nu nog steeds
Lopend op mijn blote voeten
God waar ben ik toch geweest
Hier wat voeten in de aarde
Daar wat water bij de wijn
Wacht ik op dat ene oordeel
Dat het leven ook heel mooi kan zijn…
Ik blijf toch
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.324 Jouw ogen
Stralen licht
Jouw lach
Warmer
Dan de zon
Samen
Een reden
Om te leven
Ook
Als het eens tegenzit
Hebben licht en warmte waarde
Ben ik aan het eind
Der rit
Ik blijf toch
Het liefst bij jou
-
Op aarde…
Hoe bestaat het
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 924 Met virtuele delen uit een spel
Ben jij algauw een doelwit dezer dagen:
Je wordt om iets ontastbaars afgeslagen
En voelt daarmee op aarde plots de hel
Dat zoiets nou om zoniets zo moet gaan
Is dus de onzin van het onbestaan…
Verschuiving
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 167 ingesleten gewoontes zijn
als onderspoelde bergen
wil je niet kijken, dan kan
opeens de aarde verschuiven
eenzaam zal je dan zijn
op je afbrokkelende rots
open je ogen en je hart
zie de tekens om je heen
een wind van verandering
blaast door de wereld…
Een cocon van licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 119 ik heb een cocon
van licht gesponnen
uit vroege zonnestralen
een zachte wind
vergaarde de draden
uit geurende bloemen
ik wilde
de zomer begrijpen
reiken naar het feest
dat lang geleden
voor ons de tastbare
hemel op aarde is geweest…
Spiegeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 Wolken in water
Aarde raakt hemel
en heel even ziet
Vergankelijk later
Niet alleen beeltenis
Maar ook reflectie
werkelijkheid ziet
Wat mogelijk is
Een omgekeerde
realiteit
het beeld in
bestaan al kwijt…