4169 resultaten.
Afscheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 635 Ik herinner mij jou.
Die schuine ogen van je
die ondeugende blik
met daarachter
dat immense verdriet.
Hoe ik mij steeds verbaasde,
over die vreemde combinatie
van levenslust en levensmoe.
Dat dwars door de pijn heen leven
terwijl je bezig was te sterven.
En nu, zonder jou
gaat de tijd gewoon z’n gang
zonder jouw oren
om mijn verhalen…
oudjaar
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 367 oudjaar, het is over
het is bijna gedaan
er resten je nog enkele uren
afscheid doet lijden
mijn hart doet pijn
velen hopen reeds op het nieuw
laten het oude onterven
ik kan het niet meer aanzien
zoals bij alles in het leven
is het ook voor jou zo…
alle schoonheid moet sterven
vaarwel …
tweeduizend zeventien!…
In deze nacht komt het...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 1.520 Koortsachtige trillingen
Onder gesloten oogleden
Krampachtige ademhalingen
Die de borstkas doen bewegen
Het lichaam heeft zich neergevlijd
In een zee van oneindig witte lakens
Te zwaar is het hart met al zijn kilheid
Voor dit lichaam gehuld in ‘t boetekleed
Parelachtige zweetdruppels banen zich
Over de klamme huid een kronkelweg
Leugenachtige…
Vluchten in de lente
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 280 Ik verschiet in woorden
als ik een vreemde tocht verneem
die aan mijn been blijft hangen
en ik in kilheid versteen
jij zegt maar spreekt ook buitengaats
dat onze reis zich verlaat
maar lieve zeg me nou waarheen
jouw gepraat
gaat slechts achterwaarts
aan mij voorbij
en stapelt rotsen
op de helling
waar we staan
wankele tonen schuren…
licht sonnet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 strak als een stramme hond
Een hoed van linnen op zijn kop
Gebonden om zijn schedel rond
In schemering ontspringt het verlangen
Een zachte glans te doen verschijnen
De atmosfeer zucht naar de koestering
Het duisterlied te ondermijnen
Ontstoken als een vlammend zwaard
Goudglanzend, verwarmend en diffuus
Straalt ze in haar avondhaard
De kilheid…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.821 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
als stille getuigen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 twee blauwe houten klapstoelen
achtergelaten op de vlonder
de boot in dezelfde kleur ligt
op zijn kop ernaast
ook op het droge getrokken.
gereed om ze op te bergen
voor een volgend seizoen
een nieuwe zomer….
stil kijk ik uit over het meer
het is of ik de echo hoor van
kinderen die hier lachten
zwemmend in het koele water
op de klapstoelen…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…
Vlinder
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 747 De kilheid bevangt me tot het bot.
Ik loop buiten en lopenderwijs
Dwalen mijn gedachten af naar zomerse streken
Waar de druiven rijpen
En honing vloeit.
Ik keer terug in de realiteit
En de sleur grijpt me bij de keel.…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Breekbaar als glas...
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 944 De kamer ademt een stil leven
in deze koude ochtend uren
Een waterige zon breekt de stralen
doorzichtig over de muren
Het transparant van ons samen
lijkt te zijn verdwenen in zwijgen
De liefde heeft zich als ijs bevroren
en laat zich steeds verder uiteen rijgen
De kamer ademt een ijzige kilheid
Langzaam sluit de deur naar heden
Het is…
Overstuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Wie kan dit echt verstaan tenzij wie zelf die
duisternis ooit heeft doorwoond, het niet
meer kunnen ordenen van heel die wereld die
chaotisch en onheilspellend op je afkomt,
met dromen die heel angstig zijn en beelden
die je hart verpletteren met kilheid en
alsof er nooit nog andere dingen zijn die
vreugde kunnen geven.…
vroegte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 wij denken ons vrij, als
we dwalen door weer een
een uitnodiging te aanvaarden
om deze dag te boetseren
naar het model dat tot de avond leidt
met wat was in de handen
voelt de kilheid van de zwaartekracht
iets zachter aan, er is strijd in deze
achtergebleven tijd waar wonderen
weigeren zich te vertonen
langzaam trekt ontboezeming
een…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.763 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 327 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...
Hoeven lopen over je vergane…
Bij de gratie van het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Geluid dat verstomde,
Lawaai dat niet langer is
Zo lang eigen,
Zo lang vertrouwd,
Donker dat de dag
Verdrijft al voor
Ze begonnen is -
Verlies, leegte,
Een gat in onze kring,
En als we afscheid
Van je nemen is er
Toch weer licht,
Zon die alle donker
Verdwijnen doet,
Het maakt ons afscheid
Van jou een beetje mild,
Bij…
Begroetingsceremonie......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Goed, dan weet ik dat
Jullie zijn met z'n drieën, zie ik
Ik wil graag met jullie kennismaken
Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth
Is dit alles?
Dat moet ik wel zeker weten
Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…
Echo’s ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Stoffelijk niet van deze wereld
verankerd in hart en nieren
levendig in volle weerbaarheid,
geen diepe smart, een sterke
eigenheid valt niet uit de toon
onmiskenbaar consequent
voorafgaand aan een zekere dood
ontsproot zich het dichterlijk talent
een eigenschap waarvan iedereen genoot
waarin een creativiteit wordt herkent
had hij niets…
Zonnedraagster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 86 de zon gaat onder
maar weg is ze niet
ze blijft ons verwarmen
zolang wij met liefde
de wereld omarmen
laat mij die zon zijn
elke dag
laat mij je troost zijn
ik zend je mijn stralen
mijn eeuwige cirkel
mijn
groet
mijn zonneschijn…
Duwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Ik neem geen afscheid
er is ook geen reden toe
misschien maakt het dragen van de dag
mij zo moe
veel meer dat afscheid
vooruit duwen
niet over de schouder kijken
nee, nooit afscheid.…
In stil bewegen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 vandaag ontbrak
de warmte die
altijd verbinding bracht
in optrekkende kou
was blauw het licht dat
alles overheersend was
kilheid spiegelde
nog net geen vorst op
zwaar beslagen ramen
muts en das
ontnamen mensen wat
toch zo herkenbaar was
rode wangen en een
fris gezicht dat guurte kent
uit noordooster tegenwind
diep weggedoken…
Levenstriomf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 204 Inkeer van winterse kilheid, rouw en kaalslag
is weer geweken. De baarmoeder vol - ontsluit
en stilletjes aan komen jonkies naar buiten.
Het dartele leven ontspruit dankzij krachten
die handelende machten mooi te boven gaan.
Ze komen eraan de grootse verwonder momenten
het komt wéér naar buiten gekropen - de lente!…
Afscheid nemen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 903 Voor hoe lang
Zal het afscheid duren
Voor hoe lang
Zal het afscheid zijn
Afscheid nemen
Maakt verdrietig
Afscheid nemen
Doet zo'n pijn...…
vriend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…
Geen man meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 909 Er was één man,
die alleen thuis zat, al jaren.
Hij keek, naar de vele anderen
die zó gelukkig waren...
en zei: "Ik heb het niet getroffen!"
Ik dacht, als jij
geen risico tot waarlijk leven
mét liefde aandurft...
ben jij geen man meer
maar één groot klaagzang!…