38308 resultaten.
Partir c’est mourir un peu
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 55 Vale adieu, partir c’est mourir un peu
voelt een afscheid van geliefden zo
zullen zij zich geborgen weten
Wordt jouw naam een vergeten woord?
Een vertrekkende strijder sterft een beetje
hoeveel dorst hoeveel tranen hoeveel tijd
wie blijven achter als vogels in een lege kooi
Verdrinken liefde en laatste woorden in een graf van spijt?…
Okkie
snelsonnet
4.4 met 5 stemmen 241 Beter dan op zich in te laten zoomen
Zou het hem sieren als hij blijvend zwijgt.
Maar al is elke boef er één te veel
We hebben weer een knuffelcrimineel.…
Geknot & Beknot?
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 172 Deze winter
ben ik
geknot
Ik zette
't bij mes en schaar
op een gillen
Deze winter
heeft men mij
-bot-
van tak en twijg
ontdaan
ontbloot
sta ik nu
aan de zoom
van wei en sloot
te rillen.…
eindig
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 170 de zonnebloemen zijn gestorven
hun oude goud verkleurt naar grauw
en bruin verwerkt mijn wintertuin
het huilen van de regen
een kleine engel slaapt verkleumd
zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm
verlangt zijn hart
een moeder in haar laatste uur
verschuift haar liefde voor de duur van
eeuwig in verbinding
nu waait de wind hun stille…
afscheid
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 485 we hielden jouw hand
vast in de onze
kusten jouw koorts
we streelden jouw wangen
en we lieten onze tranen los
in vrije loop
je mocht gaan – we wilden het niet –
het verdriet was groot
toen je ons verliet
maar toch zijn we blij voor jou,
jouw pijn is weg
de koorts gesust, jouw rustige slapen
zacht gekust
in dankbaarheid, in…
Welterusten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Ik was dichter van waarheid en trouw
voor alles waarvan ik hou
dichter was ik in warmte en kou
van jou en van alles en
iedereen dichter.
Ik was dichter van master en bul
van de eerste dag tot de laatste snik
was ik dichter omdat ik graag
plichten vervul. Ik was dichter
van buiten naar binnen
van taal en beminnen
vannacht werd ik wakker…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 735 Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.…
Da's in
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen 1.223 'k Koop mij ook
zo een nachthemdje
zei ze
'k scheur
gewoon de uitsnit
wat meer open
'k trek de zoom
wat uit
dat ' t goed rafelt
da's tof
zei ze
da's niet uit
da's in…
Jas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Seizoenen pasten je een jas
je keek meewarig naar de knopen
de binnenzak waarin wat wisselgeld
geen meter kwam er aan te pas
de zoom werd kort naarmate ingelopen
dat hij je warm hield was het enige dat telt…
Afscheid
hartenkreet
2.9 met 11 stemmen 2.821 Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer.
Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer.
Afscheid voor een tijd is niet fijn.
Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn.
Afscheid voor altijd doet verdriet.
Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…
Wisseling van de wacht
snelsonnet
3.3 met 11 stemmen 495 En daar komt Komrij met een lieve reutel
bij d’ingang van de gouden Hemelpoort
Zijn adem stokt…daar staat… ’t is ongehoord
Waarachtig Harry Mulisch met de sleutel
'Ik neem het over Harry,' kraakt hij bedaard
'Men hunkert naar Jouw Wederkomst op Aard'…
laat mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 laat mij
laat mij nu maar gaan
zoals vol de liefde was
was mij het leven goed
de overkant wacht mij
voor het eeuwig vervolg
dat mij herenigen zal
met ieder die ik verloor
dus dans en zing vooral
zwaai mij blijmoedig uit
aan de overkant immers
komen wij weer bij elkaar
laat mij dus
laat mij nu maar gaan
het is de hoogste tijd…
mijn stad
netgedicht
4.2 met 8 stemmen 379 vaak ontwaken
kerk en kroeg nog gemoedelijk bijeen
daar bruist mijn stad onder alle daken
tot over het plooiend land eromheen
weet zij mijn hart steevast te raken
(ode aan Bergen op Zoom)…
DAG LEZER,
snelsonnet
4.2 met 38 stemmen 2.015 Zes jaar heb ik u wekelijks belaagd
met wat mijn spotzucht uit mijn pen deed vloeien;
het was plezant om met de taal te stoeien,
door ritme, rijm en deadline uitgedaagd.
Wie ’t leuk vond, en wiens dag ik soms verpestte:
u allen wens ik hier het allerbeste.…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.2 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
Afscheid
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Groene hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Je fietst
door 'Het Groene Hart'
voor mijn part
wandel je er
De einder ver
en immer
het geruis
van snelverkeer
Maar de vogels
strijken neer
op plassen
op zomen van groen
Hun snavels
in beweging
nerveus
hun vleugelslag
Er ademhalen
'moet je doen'
je ogen
op steeltjes.…
Tena Lady
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 153 Zoom in...valt er in `t kruis iets te bespeuren?
Welnee geen vlek en ook geen vreemde geuren.
Alles is opgeslorpt, is dat niet sterk?
Denk je nu echt dat alles is verdwenen?
Er zit een lapje pis tussen je benen!…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 Vandaag is het zover, dat ik van mijn moeder afscheid moest gaan nemen.
Een vrouw die alles in het leven gaf voor haar kinderen
Niets was haar te veel de liefde en de warmte die ze ons gaf was altijd voelbaar
Zij was de stuwende kracht voor ons bestaan, dat deed ze al toen ze ons negen maande droeg in haar buik.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 voor altijd nu
het stof
het puin
de scherven
van wat eens
ons zonnig zeehuis was
de zon zinkt zelfverzekerd
zeker van haar opgang
weg in zee…
zeeopgang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 en toch nog nu
nu
na al die jaren zeewee
weer
het zilveren zieden van mijn zee!…
Drie november
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Ultraviolet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 het wachtwoord is wederkeer
en mijn navel de poort
door maar lang genoeg te staren
herschikt zich het werkelijke
langs de zomen van het harde meer
in mijn waarneming
ben ik omringd door keelzeer
bevind ik me in de armen van kaalslag
fratsen kortom,
die met de zon ondergaan
telkens weer…
Dame seule
poëzie
3.7 met 6 stemmen 2.336 Haar handje, met de ronding ingenomen,
Die over 't zomerkleed is bloot gekomen,
Daalt af, dwaalt af; zij richt zich op en bloost,
Gaat dan weer voort een kledingstuk te zomen.…
de staatshoed
netgedicht
4.3 met 18 stemmen 836 waarom geen condoom
over mijn hoofd
om stillekes
in mijn hoed zonder zoom
de parade der
hedendaagse ridders
te aanschouwen
in deze tijd
is het de dame
die kleur geeft
aan het hoofd van staat
leve de koningin
wordt geroepen
maar kijk even naar
het schild op mijn pruik
voor u naar het
balkonnetje gaat…
Een middag in mei
netgedicht
3.7 met 11 stemmen 573 Aan de zoom van het water
treurig riet
schiet een sirene door het terracotta
van blauw als vluchtig verdriet.
Een reiger rijgt haar dromen
van fonkelend goud, donzen druppels
dansen op spiegelende oppervlakken.
Een maandag
ontdekte zinnen, beminnen
een middag in mij.…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.763 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Duwen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 164 Ik neem geen afscheid
er is ook geen reden toe
misschien maakt het dragen van de dag
mij zo moe
veel meer dat afscheid
vooruit duwen
niet over de schouder kijken
nee, nooit afscheid.…
Tegendraads
netgedicht
4.4 met 13 stemmen 215 en toch
juist de rafels hechten
strak gesneden zomen
rechten slechts
wat afstand schept
als onzekere tijd
gaten in de eenheid bijt
overspannen zich de scheuren
waar juist een sleetse draad
afwijkend
naar een ander reikt
aanpassing is
geen glad gebeuren…
Moedertjelief....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 222 Ik kon
slechts van je komst
dromen
Daarin heb ik
me een weg gebaand
door struikgewas
Zette
ik stoelen
in koele schaduw
luw, uit
de wind
aan de zomen
van het lentebos
waar je
je onbespied waant.…