38368 resultaten.
kareltje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 120 zeventien jaar
grote kleine vriend
die ons begrijpen kon
zoals wij jou begrepen
deelden wij lief en leed
op jouw korte pootjes
deftig driftig stappend
met je natte neus in de wind
was puur jouw vriendschap
zacht schattig en bekoorlijk
jou medeleven en geduld
blaffend of zwijgend
in jouw mandje naast ons
of knuffelend op schoot…
Levensgaren
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.639 Het rimpelen van zinnen
geregen door een naald
krijgen eindelijk taille
de uitvoering wordt bepaald
De achterdocht geroken
het slinkse iets geproefd
in de geest vastgehaakt
zodat uitleg niet behoeft
Argwaan is geen illusie
de afwerking kost tijd
het zomen van het leven
dat sloopt een mens geheid…
Jouw gratie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.176 In de zoom
Van het groen
Daar lig jij
Warm
Jouw lichaam
Lief
Jouw lach
Begrijpelijk
Dat ik jou mag
Dat ik jou
Liefheb
En bemin
Dat ik je kus
Maar...
Desalnietemin
Verlaat jij mij
Ik hield van jou
Jij niet van mij
Een onwerkelijke situatie
Waarom
Ben ik nu
Uit jouw gratie?…
Randverschijnselen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 172 de klaarheid van het moment
de graagte van de geschiedenis
de plek die je van vroeger kent
de stilte van de getuigenis
het daagt bij vloeiende vlagen
een ongeschonden kindverleden
van voor de bewuste dagen
zo voortschrijdend vermeden
wat niemand meer kan horen
raakt in rangen kwijt
gaat in geheugen verloren
in de zomen van de tijd…
De jas draagt mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 136 Die daag'lijks met
Mij meegaat, zonder
Ooit kritiek te uiten
In woorden of gebaren,
Is allengs met mij
Vergroeid geraakt,
Elke naad, elk stiksel,
Elke vezel ademt
De mens die ik ben,
Verdriet en geluk
Wonen samen in
Dezelfde zoom,
Niet ik draag de jas,
Maar zij draagt mij…
Afscheid nemen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 903 Voor hoe lang
Zal het afscheid duren
Voor hoe lang
Zal het afscheid zijn
Afscheid nemen
Maakt verdrietig
Afscheid nemen
Doet zo'n pijn...…
vriend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…
Geen man meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 909 Er was één man,
die alleen thuis zat, al jaren.
Hij keek, naar de vele anderen
die zó gelukkig waren...
en zei: "Ik heb het niet getroffen!"
Ik dacht, als jij
geen risico tot waarlijk leven
mét liefde aandurft...
ben jij geen man meer
maar één groot klaagzang!…
afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 285 Het is een jaar van afscheid nemen
en water dragen naar het land
Het is een jaar van tegemoetkomen
en handen reiken naar het heelal
Het is een jaar van last verlichten
en ruggen rechten voor wat komt
Het is een jaar van richting kiezen
en voeten plaatsen op gevoel
Het is een jaar van gas terugnemen
en stil staan bij wat telt
Vrienden, moeders…
Tranen van geluk - 1
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 123 wanneer in het duister
mijn tranen treuren
dringen de herinneringen
van de momenten samen
als zonnestraaltjes daar doorheen…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.915 Door de kleurgebroken bogen
Van de tranen die gij zond,
Worden ziende weer mijn ogen
Als in nieuwe morgenstond:
Zien de mateloze wereld
Stralen nog van zoom tot zoom:
Heel de mateloze wereld
Bleef uw ongerepte droom!…
Een bewustzijn zonder begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 156 langszij de haven
timmerde ik doodskisten
zonder bedoeling ermee te varen
een wit laken met punaise gaten
wat schetsen op de deksel
afgebeelde relikwieën
een levensloop vol afgedankte zielen
aan het voeteneind wat verfijnde kreukels
het stof was wat te lang
maar met rafelende ingenaaide zomen
kon deze dood me niet meer worden ontnomen…
agora
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 tussen al die ruimte binnen steen
verandert het gezicht van mijn
geborgenheid
de weg is zoek, langs veel
te brede zomen
er is geen pad
dat veilig is
wel is er mijn keel
mijn hart en wijde oren
en een stem die stilte schreeuwt
mijn roep in angst
de ruimte geeuwt
en alle deuren sluiten…
Zee en strand
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 167 Aan zoom en rand
schil van landen
tref je vaak
....een lieflijk strand
Het zijn palmen
die er het decor
van een aards paradijsje
van willen maken
Ik trof er jou
-jaren terug-
je veegde net je haar
uit je gezicht
Door dit gebaar
aangetrokken
schreef ik
juist voor jou
dit kleinood van 'n gedicht.…
geen afscheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 128 liefde heerst
waar geen compassie
meer te geven
dan pas heb je afscheid…
BLOEI
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.080 O, vrouw,
bloeit schaduw waaierbloem en firmament,
dat sterren schrijden in de gang mijns bloeds
en nacht de weerklank van de roep der handen
en uit de zoom van mijne donkerheden,
onder de hemelbruggen mijner armen,
het maanzeil tastend over dansend stroomlijf
o, het zal stranden aan gifspelonk der ogen,
vrouw…
Schaduwzijde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 713 aan de maanzijde leggen bomen
zich te rusten op de stenen
van het weggetje langs de zomen
waar de weegbree is verdwenen
aan de zonzijde liggen bidders
lakenlang de luim gestrekt
ingekuild als ridders
hun reptielenhuid bevlekt
aan de keerzijde slaapt een kind
dat niets van dromen weet
van warmte en bemind
tot het zijn naam vergeet…
Voetnoot
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 200 Het achterland van herinnering
vernevelt op gedempte toon
in de zoom van lengte van dagen.…
Wintermorgen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.495 Week op het wit van het wazige land,
Week door het grijs van de wolken daarachter,
schemert de schijn van de zon, die met zachte
goudglans de zomen omrandt.
Blank als de glans op het wazig verschiet,
week als de schemer van de zon door het grijze,
weifelt het licht door mijn stille gepeinzen,
schemert de vreugde door mijn lied.…
Spiegelbeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 Het heelt
het spiegelbeeld
van bomen
populieren die
het Brabants landschap sieren
Nooit verveelt
de zoom van de stroom
oever en wal van rivieren
Ze doorsnijden
er Brabant
met 'z'n hebben en houwen':
de dijkjes en dijken
schutten en sluizen
ettelijke gemalen
vertellen de verhalen
van strijd en verweer
tegen te hoog water.…
CLAUS
snelsonnet
3.0 met 44 stemmen 2.879 Sint Petrus wacht al aan de hemelpoort
en noodt hem binnen met een breed gebaar:
“Er staat een gouden zetel voor u klaar,
wij hebben heel veel goeds van u gehoord.
Hier kunt u wonen, in het eeuwig licht.
Een stropdas is hier echter wél verplicht....”.…
kijk, mijn bloemetje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 99 kijk, fluistert ze,
kijk, mijn bloemetje,
kijk eens hoeveel
mensen er naar
jou gekomen zijn…
Eens komt de tijd
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 3.489 Het afscheid was voor even
Althans, zo moest het zijn
Door haat en hoop omgeven
Door liefde en door pijn
Het afscheid was voor even
Althans, dat was het doel
Tot liefde ging herleven
Terugkeer van gevoel
Het afscheid was voor even
Althans, dat was mijn hoop
Die hoop bleef jij me geven
Tot ik erin verzoop
Het afscheid is gekomen…
Toen zij instapte viel op haar been
gedicht
2.0 met 35 stemmen 20.966 Toen zij instapte viel op haar been
langs de zoom van haar rok een schaduw
golvend doorschijnend als water
getatoueerd in de loop der gebeurtenissen
Denk je niet dat die terug
dat zij hier weer en haar vader en moeder de auto
neer kunnen zetten weer instappen weg kunnen rijden
Dat die dan net zo terugkomt
----------------------------…
VAN HET SINTERKLAASFEEST IN VERWACHTING
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.572 Donkerende tijd vooraf
klopt van
stil verwachten
Krijgt dat aangename
dat verzachte
vraag en vragensteller van belang
Bij de haard:
de aarzelzang
van het kind 'drie turven hoog'
De maand december
heeft zo
z'n kantwerk zomen.…
Avondlied
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 325 traag is je lijnvaart
te zijn in doen
schouders drukt bedrukt de weg
meer en meer
vrij uit tesaam
op de route tot behouden vaart
langs een bebloemde zoom
klank en toon vervormen
vergeefs zoek je in het rond
op vreemde grond
in leegheid mondt taal op mijn tong
langs een stille vliet
door ‘t avondrood…
Uithoek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Achter zomen
Van honderden
Meters vlierbes
Weggedrukt in
Een uithoek van
Het dorp dat
Misschien in jullie
Ogen wel een gehucht
Moet zijn geweest
En voor mij voelde
Als het einde
Van de aarde
Stond mijn eenzame
Wieg, gezelschap
Had ik alleen van
Koeien en paarden
Die mij anders dan
Mensen woordeloos begrepen
Want…
winterseizoen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 hoe ik staand op de
groene zoom dat licht
is besneeuwd over de akkers
kijk zie ik het koren dat reeds
is geoogst, de aardappels
op weg naar de fabriek
de voren leeg van zelfredzaamheid
baant zich een gerede twijfel
in het ongerept verlangen van de mens
dat wie vliedt zich spoedig
daarhenen ziet waar passie
de klucht is van dit sobere…
AFSCHEID
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.438 De laatste eer
doet erg zeer
Afscheid voor
de laatste keer
De baar, de kist
de pianist
speelt: afscheid
nemen hoeft niet
Maar het verdriet
verloochent niet
Een boeketje
en een roos...
Leven is zo erg broos
verdwijnt straks in
een houten doos
Als dit geen afscheid is?…
Afscheidshartenkreet van een gestorvene...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 549 Toen mijn hart stilstond
ging mijn liefde nog niet over
Toen mijn lichaam jullie verliet
ontstond wederzijds het stoffelijk gemis
maar voedde vooral onze geestelijkheid
van de blijvende invoelbare liefde:
van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan
die liefde, die voelbare liefde blijft
voor altijd!…