Alle inzendingen over alle seizoenen genie

Wat Wardenier was is nu nog een vraag: Gek of genie, de grens is aardig vaag.…

als struikspreker geniet ik van alle seizoenen in de lente groeit mijn publiek de holle weg in de zomer als schaduwkritiek op een herfst gedicht om te zoenen in een winter lang geleden schreef ik plantaardige wijsheden…

Die Oeteldonkse Bosch was een genie befaamd om ongezouten fantasie. Je ziet er monsters, duivels en demonen. Wordt u door die gedrochten wee en hol? Neem dan een grootse, zoete Bossche bol!…

Met haar geurende bloemenkaars oogt de sering als was in vurig paars Fluitekruid en paardebloem verheffen zich als sterren in het gras De bomen bekleed met alle tinten groen waar alles met elkaar verweven is in dit prachtige seizoen…

Wat ooit verwarring was in vroegere seizoenen en nu als zielsverwantschap door deuren gaat neem ik mee in een lentebewonende brief met alle eenvoud daargelaten bewaar ik kerstspullen op een vliegend tapijt verkoop ik mijn dromen aan de zon.…

Een held is dood, De Bie vormt met Van Kooten Een groot deel van ons collectief geheugen Met typetjes die zelden willen deugen En humor in geslepen taal gegoten De ouderen betreuren een genie De jongeren verzuchten: ‘Bim de Wie?!’…

weer brandt de toorts immense energie fakkelt niet olympisch in een winner of genie daar waar liefde warmt tot ontsteken ken ik geen gebreken ga ik door het vuur voor jou vlammend worden wij in samen man en vrouw…

Een nieuw seizoen voor schouwburg en theater Voor HBO en universiteit Alsook voor alle scholen, wijd en zijd Plus nieuwe kwelling voor de beeldbuishater Wat in de lucht hangt lijkt hier de vertolking: Benauwend, met een dreigende bewolking…

Ik kus haar rode lippen in alle seizoenen.…

Of een opstap voor het genie of een door god gegeven reden voor een enkeling om zich creatief te uiten soms in ondoorgrondelijke gedichten…

Zijn zetel in het parlement bleef leeg, Want hij was immers in voor hoger taken, Hij zou Europa spoedig vervolmaken, Als politiek genie, subliem strateeg. Het is voorbij; qua gretigheid bleek Frans, Nog drie keer erger dan Hans Brusselmans.…

moge het groen de lucht de geur het gegons en gezoem ons verlossen van deze over alle seizoenen heentrekkende eeuwige herfst (uit de reeks gedichten over "climate change")…

Je denkt: nou valt er niks meer te remaken Komt er een Beatlemix de kop opsteken Gepresenteerd als nieuwigheid van 't jaar Ja, die George Martin is me een genie Ofwel that is I think I disagree…

Tegen al mijn ongeloof in, geloof ik in het genie van Bach. Genialiteit kan geen toeval zijn, want Bach schreef goddelijke muziek, voor en namens Hem. Bach is een belangrijke reden, dat ik me zeer verbonden voel, en tegendraads gelovig ben.…

Maar als je het mooie van de herfst ziet; van alle kleuren der bladeren geniet heeft ook dit seizoen zijn charme. En vergeet de maagdelijk witte sneeuw niet waar 'Koning Winter' je mee overgiet; de ogenschijnlijke kou krijgt dan ineens dat warme……

Stilte is vasthoudend tussen zwijgende antwoorden opgeschreven wie je bent onder zwaar wegende feiten op het landschappelijk papier waar je seizoenen schildert in alle hoofdstukken van ’t boek dat voor liefde is geschreven ben jij het personage van de droom.…

Kom, sluit je ogen en vergeet voor even alle storm, de kou en laat het donker aan voorbije dagen en laat de zon aan wat niet meer zal zijn. Ik open de gordijnen. Dan, in het strijklicht van de maan, herken ik je en heb ik je nog even lief.…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

Met blote, zongebrande benen stapt ze door de zomer naar een roestig bruine winkel voor kousen die glanzen en haar laten dansen ver voorbij midwinternacht. Als de ochtend gloort, groet zij met een zwoele lach de lente, die de liefde in manden vol met zoenen, zoet en zacht als dons voor haar heeft meegebracht.…

Lente doet me goed, de zomer laat me leven, herfst en winter niet.…

Adem draagt een waas van kilte en ik voel hoe herfst mijn lippen raakt aarzelend gelijk een blad niet wetend waar te zweven een moment slechts maar genoeg om stormen te verlangen…

Ik geef aan dit seizoen een waarde van veel te grote woorden; de stilstand waakt over het jaargetijde dat mij soms verder laat. ---------------------------------------------------- Uit: 'Toverdraad van dagvervlijf', 1986.…

jij voedt mij met jouw zonnestralen de geur van hyacinten houdt ons dichter krokussen lachen ons toe wanneer ze voorzichtig de kop op steken wij kussen de dag die ons verblijdt met alles wat mooi is…

Lente De bomen groen, en fris En jij kruiste mijn pad Ik zag jou, jij zag mij Zo vonden wij elkaar Zomer De felle zon, lange dagen Ik bestond niet meer, Jij bestond niet meer, Jij en ik werd wij Herfst De bomen langzaam kaal De warmte die verdween Met de bladeren van de bomen, verdwenen wij ook langzaam Winter De bomen kaal en…

samen zongerijpt in zomertijd ons leven waar de herfst reeds wenkt dromen we lentedagen op godverlaten stranden…

Steeds gaan er seizoenen voorbij en zie ik de bomen verkleuren. Vol van het groene blad dan het geel met de kaal wordende takken. Als de herfst komt met zijn storm zal hij in mijn hart gaan luwen. Heel langzaam het vertrouwen in mezelf weer zal gaan hervinden. Dan zal er ook voor mij weer een nieuw seizoen beginnen.…

Hoe vlinderlicht het licht over het nauwelijks groen zo pril als ik waartussen ik begon aan mijn seizoen De toon van 't groen werd diep de tuin kwam vol geluid want wat mij riep bedrieglijk riep liep met de knoppen uit Hoe kort o argeloze voel je de zon maar branden nog tuimelen rozen over rozen ze roesten aan de randen Straks…

Als de dagen weer gaan lengen, de wolken minder tranen plengen, als de klok weer wordt verzet, dan staan de schaatsen weer in ’t vet. Mensen wees dan op je hoede; moeder krijgt de schoonmaakwoede, zeult dagenlang met emmers sop - ‘Spic and Span’ knapt alles op. Als moeder weer is uitgerust en vader haar hartstocht’lijk kust, terwijl de…