Alle inzendingen over antwoord

Zelf als we elkaar zouden tegenkomen zijn we zeker weten uitgepraat Inmiddels ben je me denk ik al lang vergeten Maar het antwoord op die vraag zal ik nooit zeker weten…

duizend ogen trillen in mijn hand en ik schud schud het verdriet in dichtgeknepen vingers afdrukken op een doordeweekse dag in een grote cirkel van leven naar dood een eindeloze rij van dood naar leven strak starend naar mijn adem verlies ik de zin tot bestaan en ik zwijg zwijg het antwoord in de tranen op mijn jas van duizend lelies…

Een engel, stil, haar hoofd gebogen Puur en zuiver in haar zijn Zwarte doeken, rode tranen Ze voelt een diep intense pijn Huilen is haar stille antwoord Op haar lijden en verdriet Ze wil graag dansen, zingen, leven Ze wil wel maar ze kan het niet De Duivel uit haar diepste wezen Troost haar in haar diepste pijn Daar waar God haar heeft…

Je blijft misschien vragen naar het waarom terwijl je weet dat er geen antwoord is alleen dat groot en diep verdriet en het onbeschrijfelijk gemis. Het wiegje blijft altijd onbeslapen en oogjes voor altijd gesloten voor jullie geen uitgestrekte handjes maar in stilte veel tranen vergoten.…

Aanraken Voelt als een ontdekking van het bestaan En niets is wat het lijkt Liefde was een onbereikbaar antwoord Op de vragen die ik 's nachts stelde De dood was een stil geluid, onverstoord Het geluid dat mij liefdevol kwelde En niets is wat het lijkt Nu de dood niet meer is dan een woord Dat later nog zal komen van pas Wat het dan te…

Soms kijkt mijn meermin op vanonder vallend waterhaar, schrijvend aan haar tafel, haar eiland archipel Ze slaat haar ogen op naar mij en kijkt mij af omdat ik haar verboden heb, maar antwoord weet ik niet, ik heb geen stem. En toch word ik voor haar een sterfelijk woord, een zieke man.…

Een antwoord, maar nog niet gevonden.…

Ze mijmeren en gedenken, of verbreken opgeschrikt de kring van aldoor weer hetzelfde waarin ze zijn verstrikt, gaan tasten naar een antwoord op het waarom, waartoe, de zin van heel het leven, van wat de mens omringt, waarom dat steeds weer moet ontsnappen, aldoor een pas vooruit.…

waar vind ik woorden die vertalen wat jij in mij hebt losgemaakt je blies het stof weg in één adem uit de verste hoeken van mijn zijn met nieuwe ogen leren kijken naar alle wonderen om ons heen onverwacht de vragen zonder omweg naakt en hard als het antwoord zacht zingt het lied van het leven je hebt het mij in je lach teruggegeven…

misschien was het een wolkenloze dag in elk oog, helder als antwoord diep in het vieren van verrassing, je naam die de dag dichtte vol betovering en klank, duikend naar geboorte op beide wangen een open plek in het licht als vrucht van liefde gedragen door bloemen die nog steeds drijven over het spiegelzand en waarin…

ik heb er jarenlang op gejaagd en ieder gevraagd naar het geheim van leven de groten gelezen maar hun exegeses konden mij geen antwoorden geven geploeterd en geliefd hoe diep ik ook groef aanwijzingen kwamen er niet tot ik begon met het loslaten van zaken toen kon ik vorderingen maken het werd transparant in het voorzichtig naderen…

Ik denk aan je best veel m'n hart vol met verlangen en heel veel houden van het voelt heel onbevangen Ik duik er mee in bed en sta er ook mee op en weet je lieve Rose ik hoop dat dat nooit stopt met jouw sms zo treffend missyou loveyou wantyou zeg je ongeveer hetzelfde dus is het antwoord simpel: me2…

Zij antwoordde ; “Zoals ik woon in al omvattende stilte, buiten heerst alom de kilte, daar ben ik een leven van vandaan, om tot de leegte terug te gaan, zal ik mijn zwijgen, in alle denkbare woorden moeten krassen, om met die stilte, straat en wereld schoon te wassen.”…

Drijvende gedachten in je ogen mij vertellende over gevoelens vragen die tevens een antwoord zijn Mijn ziel verweven met de jouwe gedeelde gevoelens, een pijn jouw glimlach vol emotie Dromen die werkelijkheid zijn jouw aanwezigheid in mijn leven mijn hemel is er al Twee mensen samen een geheel het aanvoelen en aanvullen en zo leven…

Hier lagen wij dan: dicht tegen elkaar aangedrukt, zorgeloos dwalend door het vlakke land van onze gedachteloosheid; opengeslagen, verlangend naar een sterk antwoord; niets was onmogelijk, wie kent zijn geheim niet; het leek erop, dat het zo gewild was, bij voorbaat alles geregeld, vaststond.…

Ik kan u geen antwoord geven. Ach zie mij zo vragend niet aan! Gij wekt in mijn harte een onrust, Een smart, die ik niet kan verstaan.…

” nou dan zou ik een van de grootste jokkebrokken aller tijden zijn als ik een ontkennend antwoord zou geven ik kijk dan maar heel onnozel maar ehhhh….. mijn douche afvoerputje draagt meer verhalen in de loop der jaren opgespaard laat dat ding dus maar zwijgen fluistert de wind en ik knik beamend mee…

Maar of zij verblijven Onder derden kunnen, is de vraag En het antwoord woekert met de wildgroei van tentakels ---------------------------------------- uit: 'Alle gedichten tot nu toe', 2002.…

Ik bracht een bezoek aan de dood een uitzaaiend tumor, een ernstig samenzijn hij sprak als een geleerde tot mij, die leeg was herinneringen verzuimde als een idioot die niets deed met zijn noodlot de woorden terug vormden een zin leken alfabetisch op een antwoord maar braken mij af, in een achterbuurt waar lage letteren brutaal brulden en…

Het is de mens vraag, Maar niemand kan graag Een bondig antwoord geven, Wat is er na het leven.…

ik vroeg wat zou je onder hypnose kiezen als jij bij me bent ’s nachts op de 2e verdieping het antwoord kwam zuchtend donker is de nacht de nacht leidt nog steeds nacht na nacht, de nacht is vrij omringd door stilte en ik ik heb je goede nacht gekust zoek geen ander bed daar moeten we niet aan twijfelen midden in de nacht…

ijverde mijn tijd in langgerekt spiralen draaien licht verwaaid met niet veel meer dan kleine blaadjes, op de spiegel van een kind nu zijn oogjes glanzen, door de lichtval van vandaag geeft hij zijn jonge hart aan ganzen in de roze bovenlaag van roepend langs de hemel vegen och… slechts daar laat ik mijn glimlach wegen in hun antwoord…

ik zoek stilte in mijn hoofd geef mij antwoorden op vragen die door mijn koppie razen wil onderduiken de contacten sluiten er voor niemand zijn zo dat mijn pijn in rust kan helen ik mijn bron kan vinden greep krijg op de dingen en het leven weer kan delen heb me kwetsbaar opgesteld gegeven zonder nemen mijn energie is afgepeld…

Op zoek naar mijn verloren hart ging ik de lange weg terug naar het waarom en hoe en wat en waarom toch ik tot ik ten langen leste besefte dat de antwoorden uiteindelijk niet in het verleden liggen maar in het nu en straks nu vestig ik elke dag records beschouw alles zo veel mogelijk als nieuw na de dag van het verlies hoop op den duur…

Kennen wij mensen de antwoorden? Dat geloof ik helemaal zeker, voor zover ik dat als wonder, met één oog dicht kan zien.…

Maar wat we niet kunnen krijgen, dus onbereikbaar is, is zinloos om over te piekeren, sprak zei: en ik antwoordde: Je hebt gelijk: Ze zei: je moet egoïstisch worden en ik zei: Je hebt gelijk. Dus ik kijk naar wat ik heb en niet naar het onbereikbare.…

Wanneer ik druk blijf doorvragen, volgt er nooit een zinvol antwoord. Wanneer ik alleen maar luister, wordt de wereld wonderlijk stil. Alsof een stem, diep van binnen, woordeloos tot mij spreken wil. Het is een stem die me laat weten: Vraag nooit naar de weg naar huis! Stop met vragen naar het onbekende.…

vervelende vraag antwoord vrij vaag in een oorlogenplaag…

je kunt brieven schrijven naar de grote poëten die zullen trachten naar eer en geweten antwoord te geven op al uw vragen tenminste dat hoop ik maar doch dikwijls zullen de dichters het af laten weten blijven in stilte verzonken ze zijn het vergeten poëzie is zoeken en vinden zoals braille bij blinden steeds op de tast van muurtje naar…

Hij belde om afscheid te nemen Voor altijd Het is mooi geweest, Ik zal de winter niet halen Hij haalde de winter wel en ook het voorjaar Sterker, oh wonder De zomer ging voorbij en hij lag er nog niet onder (Op zich geen verrassing, hij gaat voor verassing) Hij belde gisteren weer (voor de zoveelste keer) Wat antwoord je dan?…