Netgedichten

netgedicht (nr. 23.690):

Ze wast de wereld in stilte.

Ze woont in stilte, ze
schrijft haar taal,
voor mij, in een
onvoltooide verhaal.
Hoe is het wonen in die
stilte, vroeg ik haar?
Zij antwoordde ; “Zoals
ik woon in al omvattende
stilte, buiten heerst
alom de kilte, daar
ben ik een leven van
vandaan, om tot de
leegte terug te gaan,
zal ik mijn zwijgen, in
alle denkbare woorden
moeten krassen,
om met die stilte,
straat en wereld
schoon te wassen.”