Alle inzendingen over bed

De zuilen moeten van hun eigen stek Het eiland Texel wordt geannexeerd We vrezen ook voor Ome Loeks z'n peerd En zaterdag zoek ik me suf naar Jack Ik ga naar bed (mij krijgen ze niet gek) Dat staat tenminste op z'n vaste plek…

de wereld is niet meer van nu verdwijnend van binnen uit tastend als een blinde rustend op een bed waar het matras van versleten is het maakt het niet meer waar waar het voor geschapen is de wereld slechts nog een dorp op het podium van onvrede waar mensen door elkaar lopen in vleugels reppend op zoek naar hun…

Hij kijkt of ik wel in mijn bed lig. God was de politieman en de vuurtoren zijn zaklamp. Ik heb me nooit meer kunnen verbergen. Nog steeds vrees ik die lichtbundel die kruipend mijn innerlijk behang aftast. -------------------------- Seinpost (2021)…

het afscheid duurde een tijdje van wit naar ongeschreven regels hoger naar de horizon en zo tot de avond jij en ik werden door het houden van de vlinders en sneeuw, stil vredig op het bed je adem blies de vleugels aan elkaar en alles wat je te zeggen had ik luisterde naar de wind zoals een vogel blauwachtig…

en toen stond jij daar in volle glanzende glorie zacht schitterend krachtig mooi te wezen een zegen, hartverwarmend je gaf me onverwacht, onvoorwaardelijk vochtig verlangend de levenskus in het gesluierde duister van ons gehuurde bed nu weet je wie ik ben, liefste en ik zie de diepe glinster voor altijd in je hemelse hart…

Slaap krult haar wimpers haar oogleden zwaar ze gaat naar bed vlijt zich in morpheus' armen vergeten is haar eenzaamheid als de nacht haar wegdraagt dromerig…..loom….sluit ze haar ogen de maan waakt met een gouden glimlach de wind fluistert 'slaap zacht' kleurt haar dromen…

vandaag ga ik naar mama ze woont niet meer in haar oude huis er is geen kamer meer en ook geen kast alleen een stenen bed toch weet ik zeker dat zij me verwacht en naar me uitkijkt ik zoek zorgvuldig de mooiste bloemen uit mijn lentetuin en zie reeds hoe haar ogen van blijdschap glanzen…

hoewel de kille winternacht me naar het bed noodt onder het warme welkom van het wollen dek hou ik de sterren in de natintelende donkerte daar boven mij in rij op wacht nog even vast en voel hoe die oneindigheid een brug van duizenden jaren spant over de alledaagse scepsis voor de magie van deze kerstnacht…

Beminnen doe je altijd ergens, in een land, een stad, een bed, of op de oever van een rivier. Of gewoon hier.…

Mannen met bierbuiken, bolle gezichten, plooien in hun nek, in korte broek, sokken en sandalen aan, sjokkend of fietsend met wijduitstaande voeten … Dat er vrouwen zijn, desnoods andere mannen, die met die wezens tafel en bed delen Hulde! Ze offeren hun leven Dat Alex hen een lintje geve…

Laat me hier zitten, naast dit klein bed, met een bloederig gat in mijn romp, met zwerende vingertoppen. Laat me hier zitten, starend naar het licht dat roze door de oorschelp van mijn zoontje schijnt.…

in mij huis je voor vast los van de valse schaamte was je tenslotte daar aarzelend, maar toch in bad en bed gekropen het vale kleed van netheid losgedaan en nu, na zo veel ongelukken weet ik je nog, daar waar ik droom, mijn hand ligt op de jouwe mijn adem lust jouw mond jij bent me niet ontkomen…

ik schuif de gordijnen open kijk in een ijsblauwe hemel het nuchtere glasheldere licht valt koud de kamer binnen bovenop een hoop wezenloze woorden ik schuif de gordijnen weer dicht kruip terug in ons warme bed roep je me als de koffie klaar is?…

Zoals ze daar te bedde ligt kan ik haar slecht verlaten maar wil ik haar niet verder storen Haar ogen half nog dicht, slaapdronken en niet verstaat zij half mijn woord en laatste vleierij Voordat ik sluit heel zacht de deur draai ik mij nog één keer om en zie op haar gezicht het prille ochtendgloren…

Freek is niet goed in bed. Heel erg onhandig, bij de daad timide. De vraag rijst: is hij soms frigide? en hoe verdraagt zijn partner het? Hij mag er wonder boven wonder nog steeds in, Hoe lang nog? denkt hij vaak morbide want gaandeweg krijgt zij steeds minder zin.…

Ik dacht aan een slurf en zag een olifant, ik dacht een streep en zag een zebra, ik dacht aan kleuren en zag een stoplicht, ik dacht aan wit en zag witte sneeuw, ik dacht aan vleugels en zag een vogel, ik dacht aan slaap en zag mijn bed, ik dacht aan hem, en dacht aan: wordt vervolgd!…

op woensdag gaan we samen naar de bieb met mama en met beer we halen dan een prentenboek met heel veel mooie plaatjes papa brengt mij altijd naar bed hij leest voor uit het boek samen zingen we een liedje hij knuffelt mij en lacht beertje bromt zacht: kusje…

Je stort woorden op mijn zere plek jaagt mijn reet aan flarden vingert koud mijn kind zijn weg breekt mijn tranen stuk vult mijn honingraat met geilheid schuld loopt over in geluk moedig als ik ben vond ik mijn onschuld terug geplet tussen het stenen bed…

Ik wil in bed liggen met iemand die lange tijd over hetzelfde na kan denken. Wat er bijna is, de maan boven een veld, een liedje ver weg. Tegenovergesteld aan wat beloftes terugneemt die niet gedaan zijn. Waarom ik vraag, wat te veel is laten zijn alsof het er bijna is.…

terwijl ik naar je kijk leg ik je neer in een bed van aarde is het tijd om je los te laten versieren we jouw graf met verse bloemen die de leegte vertolkt die jij achterlaat plots breekt de zon door alsof Hij zijn armen opent en je liefdevol welkom heet…

wensen en toekomstmuziek huisje, boompje, beestje of een spannend bestaan jij wilde ervoor gaan als de brandweer met licht en geluid en dan slaat reuma alles aan diggelen suikerziek ben je er van je woont in je bed je komt er niet meer uit dan gaat toch de knop om en zie ik jouw glimlach die deuren opent…

Als de rondzingende wind is gaan liggen, blijken de bedden beslapen en is geheugen in loodgrijs geworteld.…

In doe-het-zelven enigszins bedreven zou hij graag in zijn dure nieuwe flat kamers en keuken delen, bank en bed, voor altijd liefst en niet voor even.…

Zodra men de schoonheid van de morgenstond niet meer ziet, Ook al regent het, dat het met bakken giet, blijve men beter de dag in bed, met het hoofd diep onder het dekbed! Zelfs een regenbui heeft charme, en jij die dat niet ziet, och arme, hou ook je gordijnen dicht! Des te eerder is het weer licht.…

Nu lepelt ze hapjes vla van een onzichtbaar bord, kauwt op een breinaald, verstopt wc-papier onder haar bed. Zijn ramen bedoeld om te zien dat deuren open kunnen? Ze weet alleen dat ze van haar tas af moeten blijven. Dan fluister ik haar naam.…

de dood is een gokje wanneer ga je van je stokje loop je net gezellig in de koopgoot slaat je hart hard over en ga je gewoon, zomaar dood lig je terusten in je bed en vind je jezelf de volgende morgen ingeslapen sterven is leuk ik lig in een deuk…

Ach hoe verdacht lekker languit in bed en dat ik die wekker niet hoef te zetten vannacht morgen niet met die pijpen va de onder- en bovenbroek hoef te worstelen, geen mensenvlees en tanden meer hoef te borstelen, geen griezelige roem en geen angstig nieuw boek!…

aan haar venster staat te wachten Het 'teveel' niet of nooit binnen handbereik naar aardse nuchterheid terug De lakens in dekens verknoopt en verward onder het bed op zoek naar sloffen Kasteelheer... in het diepst van m'n gedachten.…

Ik werd bang en wanhopig, zelfs als ik in bed lig. Al die emoties spelen een eigen rol, daarvan word ik soms helemaal dol.…

en in bed rooie mieters!…