Alle inzendingen over berken OR heide OR licht

in de wellicht nonchalant gestapelde hoop zwerfkeien zie ik een fraai sculptuur van een moeder met kind aan een tafel van liefde de kunstenaar van het werkje blijft vooralsnog anoniem…

de heide zo paars verenigt rood met blauw en hemel met aarde * ~~~~ de paarse heide natuurlijk magisch kleed van liefde en vrede *rood de kleur van aarde - blauw van de hemel paars zelf o.a. van inkeer, vrede, liefde, mystiek…

voor jou heb ik de berk zilver gekleurd een kastanje getemd en kikkers gedrild voor jou heb ik van rozen een krans gemaakt sterren uit de zee geplukt en regen in blauwe ogen getroost voor jou heb ik zelfs het bos in sprookjes laten verdwalen en schrijf ik letters in het licht van dit zinnig dicht…

op de stenen weg langs witte berken horen we een marche funèbre in de verte van het licht naar de verste duisternis op handen gedragen op de maatslag van de tijd een buizerd hangt in gebed de wind waait onze wangen kil voor het laatst het laatst kwam jij voorbij…

Terwijl mijn blik zich verplaatste van mijn witte boek naar de witte kalveren - wit, met hier en daar een rode vlek – en van daar naar de witte tuinstoelen en de lichte berk en het lichte tafelblad had ik opeens het gevoel dat achter mij een kalf stond, een beetje dreigend, omdat het niet met zijn staart sloeg en niet met zijn oren knipperde…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Eendrachtig werken dennen en berken samen om bos te mengen.…

Ontsproten zwammen zitten op stam van een berk stervende schoonheid…

De prille ochtend strooit een vluchtig coloriet de berken dansen…

Eendrachtig werken dennen en berken samen om bos te mengen.…

Grijsgrauwe hemel veelkleurige chrysanten kale ruwe berk…

Was ik een ekster dan huppelde ik misschien ook onder een berk wat kan huppelen mooi zijn voor iemand die het zich merkt…

Zwartwit geflakker berken schrikken zich zilver een ekster vliegt op…

Een berk vol kleuren: dagpauwogen bedekken klapwiekend zijn stam.…

Zwaarmoedig eenzaam verlaat hij zijn huis boven zwart asfalt verlichten lantarens de gebogen berken het imposante bladerdek adem verlaat zichtbaar snel in de koude nazomernacht een lange schaduw voor dan weer achter volgt willekeurig getekend licht en donker vervagen met hem verdwijnt het asfalt.…

De schaapskooi op de Gelderse heide heeft meer dan 100 vrijwilligers, Het is natuurlijk prachtig als je er mag werken. Zonder vrijwilligers zou de schaapskooi geen bestaansrecht hebben. Dagelijks komen er bezoekers om de kudde en de prachtige heide te bewonderen. Het is een mooi gezicht als de kudde terug komt.…

Een komeet slaat in, het Licht verdwijnt in de aarde, het wordt koud een winter van honger en ziekte die vernietigt, en dan een nieuw begin in de lente, de terugkeer van het Licht, het Licht: struiken en bomen botten uit vogels zingen van verlangen het witte hert snuift tussen de berken en kijkt naar het Licht, het Licht O mijn liefste…

Torenhoog een berk ernaast even hoog een spar wie in wiens schaduw…

Drie gouden berken glanzen bij zonsondergang; zacht verdwijnt hun wit.…

eenvoud vertedert nog steeds het licht schijnt overal…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

Borden met codes wijzen het bouwverkeer: daar – was eerst de heide.…

Had ik een foto moeten nemen van de witte berk die oplicht in de exact halve maan Had ik als de zachte eekhoornharen, het penseel van de Japanse meester moeten zoeken naar die verlichting de berk, de maan zo gesneden, de wind de lange takken met berkenbladeren Net als de wolf had ik vanaf een bepaald punt moeten laten horen waar ik ben…

nazomeransicht Een berk buigt tegen beter weten in als weduwe der schaduwen verdonkert zo de glazen die halfvol op de tafel het parmantige kristallen lijf omhoog trachten te houden tevergeefs is alles wat de schijn doet zien. Een berk ligt op haar knie?…

diep in het Oblast nog honderd en twee werst in de trojka doorheen geschilferde berken snerpende wind zweept ons voort door het kale bos Chlynov nog ver maar dat bestaat niet meer ook de Vjatka zal ophouden met stromen alles verdwenen zelfs vadertje vorst weet dat de lente komt en de berken weer de Vorovskogo Ulitsa zullen…

hij is van haar het is scheepsrecht geen schip te zien ze voelt het anker de berken wiegen het zijn haar golven geen weeën meer er is geen zee…

in zijn gebogen geel doorstaat de berk het allerlaatste licht… de nadag nadert, bleek en oeverloos gezwicht in witte windsels rond een oude stam geen gram gehaald, doch zon verschaald op dorre takken in het stijgen van de maan hij moet gaan – de herfst – hij kon gekerfd in stugge bomen en de dromen van een kind niet langer naast…

ik hou van zilverwitte,ranke berken wuivend op de gouden heuveltoppen van de kalmthoutse hei, maar afgeknotte berken in de residentiële tuinen daar kan ik toch echt niet bij. maar nog erger zijn die bazen, die hun werkvolk , omwille van den brode , nu nog beknotten, onderdanig laten buigen, ja en amen doen zeggen, monddood maken...…