Alle inzendingen over beroerte

Ze kijkt me aan met hulpeloze ogen die nog niet geloven dat dit haar is overkomen. In haar gedachten loopt ze, lacht ze, gaat ze hierheen en daar; moeiteloos verplaatst ze zich, waarheen dan ook. Is het háár lichaam dat hier zit in deze stoel met wielen? Is het háár been, háár hand die als een vreemde aan haar lichaam hangt? Met…

Ik luister met aandacht het beroert mij de kleurklank altijd wordt deze muziek gespeeld in deze dagen van bezinning. “zie de mens” Wie trekt het zich aan het zal toch eens waar zijn de muziek getuigt hoopvol het beroert mij ik luister vol aandacht.…

onder het grijs van jaren sluipt in mijn hoofd een minuscuul propje dat stil en even maar mijn tijd en leven stopt in diepe slaap gevallen word ik langzaam wakker in een kamer die ik niet ken met rondom mij geschaard vreemde gezichten aan bed doctoren verrichten wonderen met aandacht en medicijnen slopen zij wat mij verlamd het…

Geluk is een gevoel van verwondering dat op het juiste moment je hart beroert…

Kabbelend water beroert alle zintuigen. De lente meldt zich.…

Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn, hoezeer zijn kracht mijn hart beroert, dat blijf ik graag bezingen. Hij die me keer op keer vervoert naar 't hart van alle dingen...…

beroert iemand je mensenhoofd nu het van steen is nu je het wilt als je het vragen kon?…

Ergens in een Verenigde Staat krijgt George Bush een beroerte. Te laat komt de reanimatie. Vlak na z'n crematie verstrooit men de as van het kwaad.…

al acht weken spierkracht uit zijn lijf geweken geen grip meer op de teugels die hem zouden moeten leiden in deze fase van zware tijden na een beroerte volgde de val waardoor zijn bekken brak trombose volgde, dat ontstoken raakte grote wond werd met eigen huid gedicht zijn hart is zwak, pacemaker werd geplaatst heeft al jaren Parkinson…

De zee ongrijpbaar in beweging eb en vloed in kleur blauw en groen maar in een cyclisch ritme beroert maanlicht de golven…

omarmt mij hoe lieflijk ook rillend tot op 't bot beroert zij mij jaagt ze me aan tot dingen waar ik mezelf voorheen niet toe in staat achtte…

Horror griezel en gepiep iedereen achter een kussen verscholen maar mij beroert het niet Een horrorfilm als deze laat mij even De angst voor het echte leven vergeten…

De dunne snaren zijn veel te strak gespannen bieden weerstand aan alles wat hen beroert Het piepen gaat over in hartbrekend janken noodgedwongen stel ik de gevoelige snaren bij…

Zoals je me aanraakt maar even mijn wang beroert vingertoppen op mijn huid, zo zweeft soms een klank tegen me aan vervolgt zijn baan of blijft me bij. Ik laat ze zo. Niets wordt tot woord. Zo zijn ze het mooist.…

de dag beroert de nacht in glasdun ochtendlicht ontwaken vogels het gras teder omhelsd door druppels dauw bevroren stilte nog even raakbaar…

de zachtheid in haar stem raakt hem aandachtig luisterend naar de tongval woordenstroom die hem beroert blijkt het slot van zijn hart roestiger dan dat het was nu het sneller klopt omhelst door de klanken versmelten zij…

Zachtjes zoals de zuidenwind het land beroert. Jouw hand streelt mijn billen. Zachtjes luisterend naar onze hartenklop. Door Cupido’s pijl doorboord.…

Vat het jaar samen: omkijkende gedachte die het hart beroert. Deels content voelt het wat je toen veroorzaakte want dwingend genoeg appelleerden de omstandigheden aan wat óók gebeuren moest.…

Zij - zij beroert hem met een pik tegen zijn snavel - teder. En haar bek in zijn bek in houding - in dekking. Ze rillen van de kick.…

Beroerte, Parkinson en dementie, Drie hersenziektes die de mens bedreigen. De kans bestaat dat u die ook zult krijgen, Als ik de statistieken eens bezie. Als mantelzorger wil ik u nu vragen Uw steen aan de collecte bij te dragen.…

je beroert mijn hart op een manier waarop het nooit eerder werd aangeraakt mijn lichaam brandt zonder ophouden in een vurig verlangen bij jou te zijn het tastbare overschrijdt echter de grenzen van het lichamelijk genieten…

Harmoniek en Tzolkin uitdaging en verborgen kracht verwerking van wat het hart beroert met mystiek als centrum van leegte schrijft haar fluister nieuwe stukjes geschiedenis voegt toe in weerspiegeling…

Nu de mond Met stomheid Geslagen is, De tong zich Alleen nog Zinloos krult, Mijn stembanden niet Meer beroert - Heb ik als laatste Verbindingsmiddel Met de buitenwereld Nog het oog Waarin het licht Valt dat mij Vertelt wat ik De wereld zeggen moet…

ik zoek de toets die mijn woorden licht beroert zonder haast de woorden vanzelf licht en stil laat staan het zware hart in het harde hoofd lichtjaren verwijderd van mijn verlangen…

Ze gaat naar het strand en vlijt zich neer in het zand Voelt de strelingen door de wind, en onttrokken aan het gezicht spreidt ze haar benen licht De wind beroert nu haar geslacht; ze kreunt daarbij onhoorbaar zacht…

tot recht in m’n hart laten woorden de achteruitgang van loslaten zien mijn kind je vlindert in je jeugd jouw ogen in de mijne zien de wereld nog je stem beroert mijn ziel en verder..…

Aaneen elk blad geeft hij zijn koele schaduw een zucht beroert hem. Zwoele zachte wind aan de rand van stilte een mystiek geluid.…

Het liefst van al zou hij zich willen ontdoen van het hart dat in dit dronken lichaam klopt De herinnering die ’s ochtends pijnlijk zijn slapen beroert wanneer de fles en het bed leeg zijn Het besef dat ook liefde verliezen is op termijn…

De maan wiegt als wit linnen beroert door een bries uit sterren. Duisternis trippelt op zwarte muiltjes mijn kamer binnen en streelt mijn gezicht. In de verte zingt een minaret het avondgebed en ik, sluit mijn ogen.…

In ochtendadem fronsen landerijen stil verwonderd om het lege van hun schoot aardedonker rust verkillend onder rijpen nevelsluiers drijven droef over de vorens van de velden dauw beroert haar ogen vol begrijpen…