296 resultaten.
Mist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 De overkant is niet te zien
net zomin als de zon
ik schuifel langs een voorheen
bekende heg, verlangend naar
de beschutting van mijn huis.
Ik haat zo'n kleine wereld!…
Middengasthuis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 329 Loom luierend in de
Late voorjaarszon
Beschut genietend
Onder het dak van
Spinnend lover
Merk jij mij op
En terwijl verderop
Het geroezemoes klinkt
Van stamgasten die bij de
Minnaar het leven vieren
Geef jij mij snorrend
Wat kopjes, en leg ik
Vol vertrouwen mijn
Hand op jouw kop…
Nog steeds prenataal
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 336 het huist al
in warme tuinen
struint op beschutte
plaatsen in de duinen
jaagt met de
vogels in lied
en gebied bij het
zonnig lengen van dagen
het cirkelt rond
in takjes met vragen
hoe krijg ik dit jaar
mijn nest van de grond
het is mijn lente
nog steeds prenataal
zij wordt geboren in een
totaal onverwacht ochtendgloren…
Behoeden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 301 Deze boom
wil me
voor sneeuw behoeden
...bij nacht en dag
Voor wind ook
uit
het noordoosten
...z'n grimlach
Ik herken
haar kwaadheid
haar ingehouden woede
als wind 'r schudden doet
Ik zoek
haar stam, haar takken
zwart
van verkilde winter
Beschut me
behoed me
voor kou en neerslag
van betekenis.…
Verzwolgen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 648 Soms voel ik mij
als verwaaid blad
Door wind en regen
vertrapt doornat
Koud kleurloos
broos en zo zwak
Nerven gescheurd
los van mijn tak
Liggend op aarde
nevelig vol vocht
Nergens beschutting
tegen kou en tocht
Dan is het wachten
tot ik zal vergaan
Verzwolgen verteerd
niet meer zal bestaan…
Herfstval
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 230 Die morgen waaiden de bladeren
als vlinders, bevlekten de bodem
om de aarde te bedekken
paddenstoelen te beschutten
tegen de belofte van de kou
de winter uit het noorden
Kracht zuigt zich uit het blad
spaart zichzelf in het sap
Het stroomt langzaam op weg
verdikt zich in de wortels
herinnert zich het groen
het wit van sneeuw en ijs…
aangeraakt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 133 hij struikelt en stottert
de dichter zonder pen
zoekt beschutting in een
mangrovebos van zoute
ondoordringbare woorden waar
geen raam uitzicht bieden kan
vermorzeld onder de wielen
van zuigende angst
aangeraakt door een fluorescerende
schoonheid dompelt hij zich
in verrotting en vindt in
stille duisternis zijn bevrijding
hij vliegt…
Asbestemming/5 februari 2007
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 331 Rust hier maar uit mama
op deze zachte aarde
die zachter voor je zal zijn
dan je leven ooit kon zijn
of geweest is
nu zwarte, kale stammen ten hemel reiken
nu vroege tulpen aarzelend hun bloemen tonen
nu een nieuw seizoen begint
regen zal je dorst lessen
de eik zal je beschutten
rust hier maar uit mama
op deze zachte aarde.....…
Vijf voor twaalf
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 in nevelen gehuld
trap ik de dauw
met loden schoenen
de dood wacht
er is niets nieuws
onder de zon
nu ik beschutting zoek
de dood lacht
rond middernacht
een Happy Hour
in café 't Vage Vuur
ik word verwacht
met hemellichamen
bedekt, sterf ik
wel duizend doden
in de nacht…
Wilde Jaagster
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 356 Onder de bomen die het plein omzomen
valt de sneeuw nog onverwachts
op de wandelaars teruggekomen
van een lange reis door de nacht
Misschien zijn zij engelen
trillingen van geluid en licht
kijken zij naar wat een mens is
hoe of zij het heeft volbracht
Bij een brug zoekt een Heilssoldate
naar wie beschutting nodig heeft
waarschuwt voor…
Els
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 152 Stam die uit
Duizend deeltjes
Bestaat, bast
Doortrokken van
Leven dat
Voorbij kwam,
Die op de grens
Van wat van mij is
Stormen opving,
Dodelijke ijskou
Trotseerde, beschutting
Gaf in zinderend hete
Zomerzon - jij staat
Hier zonder te weten
Dat ik hier woon,
Dat ik hier mens ben
Zoals jij voor
Iedereen en voor
Niemand…
oeverloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 als dan de brug geen voortgang biedt
en slechts het water kan
beschutten…
er drijft een simpel blad
zijn sterven kleurt naar dode huizen
ieder raam weerstaat de glans
van hemelsluizen
daar blinkt nog de dans van
duizend kleine bloemen
als ik ze wil noemen
zwevend, boven buigend gras
zie ik
de wolken kruisen…
terpentijnboom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 272 hij staat op zichzelf
de terpentijnboom
ik moet
naar hem kijken
iets verderop vind
ik altijd jou en het
ondoorgrondelijke graf dat
beschutting zou bieden
een rusteloze plek waar ik
jou en onze verscholen
verhalen steeds
opnieuw zoeken wil
het gaat hier
over alles
hier komt alles
samen met jou
ik schrob tot
je naam helder…
Hemel en aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 vanaf de hoogste top,
kraait de gouden haan,
bejubeld door gegoten klokken,
de boodschap van de Heer,
het kunstwerk aldaar
vertelt zijn verhaal in
alle stilte en eenvoud,
daar kan men schuilen,
en praten, zonder meer
lichte wolken
als witte vlokken
verbinden beiden
ieder geeft op zijn wijze
beschutting weer…
Schaduw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 Er is niets aangenamer
dan onder de bomen te zijn
in de schaduw
beschut
tegen het felle licht van de zon
Daar zijn wij
ongezien en onbespied
in het halfdonker
in een schemering
waar alles ineen vloeit
zich samenvoegt
waar harde contouren verdwijnen
lieflijk en zacht
een nieuw zintuig zich opent
waar geheimen worden bewaard…
Een krantenfoto
netgedicht
4.0 met 51 stemmen 1.525 Alle beschutting weggehakt
geen luwte voor de felle wind
een achtergebleven huilend kind
in het stille oog van de tornado
die alles reeds had afgepakt
berooid, maar wel in leven
schuilend onder wrakhout
wachtend op iets,
dat licht en liefde terug zal geven
niet wetend dat de storm
steeds terug zal keren
om steeds harder overleven
aan te…
Thuiskomen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 320 Thuiskomen is
jezelf overgeven
en je dan compleet voelen
de liefde bedrijven
en heel worden
warmte en beschutting
je vader en moeder
je wezen en je zijn
hier in mijn huis
duurt de leegte
de pijn die zeurt
over een kille plek
Maak dat het zomert
en maak me heel
blijf tot het licht wordt
en spreek mijn taal
zing een nieuw lied…
nancy (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 1.266 op een rok met rode en gele bloemen
draagt ze het lichte leven op handen
omarmt ze de de zachtheid van haar bestaan
in het golvend groene landschap
beschut de tederheid het broze hart
wiegt ze de zachtheid van haar bestaan
in het hoge gras kraait het kind
de moeder spreidt haar lange arme uit
overwonnen door de zachtheid van hun bestaan…
die blauwe pijn
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 675 die blauwe pijn
haar ogen vol met tranen
haar zielsverlangen was
het samenzijn met jou
kon jij wat doen
aan al haar domme wanen
zij droomde van
beschutting tegen kou
daar waar zij ging
moest jij haar laten gaan
jij peilde naar jezelf
de diepte van haar pijn
wist alles van
haar kille eenzaam zijn
zij troost zichzelf
omdat jij warmen…
diep in mij
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 818 Diep in mij
verbergt mijn ziel
zich, zo intens bedroefd
om wat ik voel
gevangen onder
lagen van verweer
en pijn
gestadig schraap ik
laag voor laag
steeds dichterbij
laat me je vinden
ik zal je planten in mijn tuin
beschutting geven
tegen stormen
ik heb je nodig
zodat, als ik weer ronddwaal
in een doolhof van ontreddering,…
Neon
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 439 De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de
anonieme koplampen zonder ziel
vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad.
Passief te worden meegevoerd
tussen huizen die nooit zullen buigen
Flats die slechts het licht weerkaatsen van
een flits aan de overkant.…
Zoektocht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 734 Diep in mij
verbergt mijn ziel
zich, zo intens bedroefd
om wat ik voel
gevangen onder
lagen van verweer
en pijn
gestadig schraap ik
laag voor laag
steeds dichterbij
laat me je vinden
ik zal je planten in mijn tuin
beschutting geven
tegen stormen
ik heb je nodig
zodat,
als ik weer ronddwaal
in een doolhof van ontreddering,…
In draden korter licht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 201 ik haal
de herfst van je gezicht
die in draden korter licht
je raken in de vroege morgen
schep wat
pas gevallen dauw
van een kleurrijk blad
voor een koel lippen bad
het vogelkoor
zingt nog wat traag
het wakker worden
uit beschutte plaatsen
steeds later
komt de dag op gang
een snelle kus
op je nog warme wang…
In het bos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Als je geluk hebt groei je
langzaam
beschut door familie
Je begint bij het begin
het netwerken
in de grond
Je eet langzaam, maakt
centimeter voor centimeter
elke spiervezel sterk
en vormt een stevige huid
om een reus te worden
zoals toen
er nog geen mensen waren
en je het leven kon tellen
in eeuwen, in duizenden
nieuwe manen…
schrijven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 164 schrijf met zwarte verf
het korrelige verhaal
van jou noch van mij
schrijf over het eiland
zonder beschutting
waar de boot je bracht
schrijf niet over het
afgesneden zijn
van het vasteland
schrijf niet over
slagregens het gebrek
aan een paraplu
schrijf niet over
liefdeloosheid en
onwrikbare dingen
schrijf als het
niet…
Winterse scheuten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 102 in winterse scheuten
knoppen de prille
kleuren van lente al
bolletjes bruinen
aan randen spruiten
vorstwitte stengels
zwart aardse
beschutting houdt
warmte nog lang vast
een micro klimaat
waarin voorjaar
ongezien kan gedijen
om ons te verblijden
met haar onverwacht
schitterende lentepartijen
wil melker
15/02/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl…
een drieluik der vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 732 in een dragende schaduw,....waar de schreeuw klinkt van de raaf
beschut kunnen tanen......... in de levensboom van de bezwaarde…
Boombaard
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 76 hier ben ik tijdeloos
een koning van het bos
waker van het groene oord
waar bomen mogen groeien
dieren schuilen onder struiken
slapen daar beschut
op de open plekken sieren
varen, bes en mos mijn voet
mens, dwaal tussen mijn lover
geniet van rust en stilte
dan kom je weer op adem
als het leven je benauwt…
Kleine dingen die groot
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 154 Ik dank dat ik denken,
dat ik schenken mag
dat ik schrijven en bedrijven
dat er beschutting en schaduw
onder boom,
met daarachter man die altijd
dat er weer bloesems
en daaruit vruchten,
dat blauw, vergeet me niet volop,
dat er stronken liggen, staan,
dat de sneeuwbal bloeit
door de liefste tuinman ooit
dat de regen voedt vandaag
zoals…
She Shed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 verwerkt en duidt
Zij kan zich er ontzorgen
Haar tuinhuis is haar tweede vel
Zij kan er contempleren
Haar energiepijl stijgt er snel
Dankzij wat ganzenveren
Haar tuinhuis is een Lady Cave
Zij vindt er inspiratie
Wordt introvert en voelt- ik leef
En dan komt de creatie
Ook doet het dienst als schrijvershut
Zij mediteert en is beschut…