Alle inzendingen over bespelen

Ik ben nog lang geen musicus al bespeel ik een instrument `k laat ware meesterwerken over aan diegenen met het echte talent. Dit is geen valse bescheidenheid enkel het vaststellen van een feit ik maak geen illusies van realiteit ik ben er bij lange na nog niet!…

ik heb van jou de lach geleerd waarmee ik expressie geef aan blijdschap van binnen uit ik zie je vingers gaan op zoektocht naar warmte en liefde in onze gezamenlijke lichaamstaal zij bespelen kleurend de ruimte delen beweging in elkaar raken tot wij onverwacht blijven haken in een lach waar de wereld van zal houden…

Dans met mij, laat mij leven intens voelen en beleven glans mijn ogen smelt mijn lippen ik wil aan jouw lichaam nippen Vrij met mij bespeel mijn zinnen leer mij weer opnieuw beminnen proef mijn geur, voel mijn huid adem mijn naam, schreeuw het uit verwarm ons beiden met verlangen laat jouw liefde mijn lichaam vangen laat mij zweven, vervul…

Bespeel met mij de Gevoelige snaren van de Liefde Gebruik met mij de Allermooiste woorden van Haar ziel 'k Deel dan met jou mijn en Jouw lichaam: liefkozing, Streling Ogen gesloten Gedachten geordend 't Beviel Mijn zoen gevolgd door Oneindig echt veel kussen Deling van liefde tussen twee Mensen; jij en ik 'k Kniel Voor…

in jouw verschijnen lijken alle grenzen ogenblikkelijk te verdwijnen licht schoorvoetend kom je op in een teder en terughoudend bewegen ineens gooi jij je los straalt een openheid in je diepste emoties gevend daar waar nog jouw vitaliteit naar de eigen schulp verwijst bespeel jij de wereld met een mystieke blik in je hemels gezicht…

Afgekalfd land, rotte palen en golven zonlicht opnieuw zichtbaar in spiegelend water; versprankeld onder een gebroken wolkenlucht Zwermen zilveren vogels bespelen een vluchtige harp, waar schichtige vissen spiegels verscherven; beelden verbrekend van dood hout half verzonken in moeras Ogenschijnlijk geruïneerd landschap, maar als altijd…

Afgekalfd land, rotte palen en golven zonlicht opnieuw zichtbaar in spiegelend water; versprankeld onder een gebroken wolkenlucht Zwermen zilveren vogels bespelen een vluchtige harp, waar schichtige vissen spiegels verscherven; beelden verbrekend van dood hout half verzonken in moeras Ogenschijnlijk geruïneerd landschap, maar als altijd…

mijn slenterige tred laat de dood mij nooit royeren maar spreek met stille gebaren ik kan het raken, de geur van bederf valt als plak van mijn tanden, het geel vertaalt slechts ouderdom en machtigt mijn verzinsels om zich tot globale waarheden te ontplooien er is geen grens die het lijden stopt zolang het leven zich als een harp laat bespelen…

In haar rechterkamer wanden bekleed met bordeaux velours ‘k Zie zwart glanzend lak het klavier bespelend met gemak In haar linkerkamer mag ik slenteren langs toetsen, zwart en wit rustende, liggend en in zit in haar rechterboezem trek ik mijn knieën op wil blijven drijven en zinken sonates van Bach horen klinken in haar linkerboezem…

Subtitel: Leven heeft een ingewikkelde geschiedenis Er zijn veel levens waarvoor dit Zeker geldt Ongeneeslijk ziek, kinderdood Niet te bevatten, gesla- gen uit 't lood Huilen en misschien bidden Danken voor progressie in de plooi Maar de- en hetzelfde nimmer-, nooit meer Niet te evenaren Als Janine Jansen op haar Viool, subliem bespelend…

niet je hand heeft die kracht maar in je vingers zit de macht om de media goedlachs te bespelen juist waar saaiheid en verveling dreigt klikken zij op skype voor de leukste contacten geen anderhalve meter of meer niet te zake doend gezever maar een heerlijke lach als warm welkom bad de vrolijke waterval van wetenswaardigheden…

Hoor me en zie me kijk me aan Voel me en noem me bij mijn naam Zoek me en vind me overal Spreek me en zeg me dat het kan Draag me bespeel me met je hand Hoor mijn hart en voel mijn verstand Begeer me beken me wat je voelt Vertel en vertaal me wat je bedoelt Kom in me, bemin me totdat ik zucht Dans met me omarm me ontneem me de lucht…

Kleuren bespelen het aanzicht. Met onze handen wieden we het onkruid. De rozen bloeien in wonderlijk roze. De varens zijn prachtig groen. De Hortensia's schitteren in al hun kleurenvariatie. Enkele musjes hippen over het zachte groene gras. De lupine is wonderlijk en steekt er puntig erboven uit.…

Profetie Ik zeg u dat de toren van Babel Onafgebouwd staat op het gladde ijs Van vele zeeën, omgeven door een Windwerk van geheimzinnige tuba’s De vrouwen van Sodom en Gamorra Worden zoutzuilen, orgelpijpen, kijkend Naar het beloofde land der klavieren Zij vormen een nieuwe toren Een zoute symfonie voor violen Lot mag zijn vrouw bespelen…

Dwangmatig bespeel je mijn gedachten, kunstzinnig en grenzenloos, zonder weemoed geen hapering alleen een soort van g..... e zucht! Het is als grasduinen in voorbij gegane liefdes, een labyrint van ingedompeld voelen. Ik verlang naar lentebloei en dooi rond mijn hart.…

ik stemde de spaanse gitaar maar die liet zich niet stemmen, laat staan bespelen ik ben geboren om vals te zingen dan maar, en mensen weg te jagen, dat zal ik wel bereiken. ik open m'n mond: heel benauwd en begin te piepen, als een zieke vogel te moe om te vliegen en weer te verdwijnen, een clown toch nog, die een lach loskrijgt…

laat me je lachen laat me je leiden laat me je dansen laat me je bevrijen laat me je sieren laat me je strelen laat me je kussen laat me je bespelen laat me je grommen laat me je temmen laat me je kleuren maar nooit beklemmen laat me je dagen laat me je verleiden laat me je dansen laat me je geleiden laat me je minnen laat me…

Met jou zou ik mijn leven willen delen de vreugde en het verdriet Samen de levensweg bespelen de toekomst ligt immers in het verschiet Met jou wil ik de energie voelen van jouw armen om me heen En heerlijk met je kroelen want zoals jij is er geen één Bij jou kan ik mezelf zijn en praten over verlangen en gevoel Jij bent immers mijn eigen…

ik zie hoe condensatie de inwendige warmte tegen de ruiten kleurt en mijn voeten vangen de muziek uit de trilling van uw marmeren vloer mijn hand glijdt kussend over de gouden deurknop vanuit de zwoele broese van een geborsteld tapijt weet ik de prinses te vangen ze zweeft haar mantel over onze lichamen heen we bespelen…

Vreemde minstrelen bespelen hun fluit & het publiek klapt als één man. Glazen en monden lopen dan over.…

Kus voel streel mij lief gelijk de zachte lentebries geurt het leven Springt de fontein zilver diamant onder blauw witte wolkenhemel De milde zon lacht in het ochtendrood Zie de merel in boom zingt zonder schroom een vrolijk lied tussen roze bloesem Kom laten we dansen op accoorden van vogels mijn lief elkaar openbreken bespelen…

Je lacht de wintersluimer weg, een opkomend plezier maakt zich van je meester: ginnegappend, clownesk bespeel je de wakker geworden elementen waaronder de mens. 'Wat we kúnnen doen, is...' wordt een teken dat we moeten letten op de nieuwe rillingen in ons lijf. Leven is niet gebaat bij een oud heden.…

de gordijnen Jouw zachte wang tegen me aan je ligt niet ver mij me vandaan ik kan je voelen betasten diep in de nacht ik voel me zacht Door jouw mankracht die me overmeestert op dat moment heb je me lief probeer je in het moment jezelf te geven ik moet mijn weerstand tegen jouw opgeven je liefdevolle aanrakingen als in een duet bespelen…

waar verborgen verleiders de geheime manuscripten hebben verzameld die de zwakheden van de mens hebben blootgelegd genadeloos toetsen zij iedere dag het afnemen van krachten wachten op het komend breken desnoods met lange zwepen variëren met kleur en geur de acceptatie van de consument op zijn meest kwetsbare moment want jullie bespelen…

achter het klavier zing ik mijn poezie de vingers schrijven ongerijmde strofen langzaam, vaak kort maar immer om in mijn ritme te blijven ik bespeel mijn ziel laat fibratie komen en zweef ver weg naar hemelse orgelpijpen waar klanken knokken om het hoogste goed terwijl de linker vijf weer naar het aardse wil grijpen het spel…

Op het Scheveningse strand Wij liggen innig verstrengeld In het rulle natte zand beland Jouw handen zoeken warmte Glijden subtiel over mijn huid Tongen versmolten aan elkaar Langzaam trek je mijn string uit Jouw geur maakt me zo uitzinnig Maak je hard door zacht te strelen Je fluistert woordjes maakt me gek Als je vingers mijn tepels bespelen…

minne schaarde ging in vlucht van mond tot mond, voorbij te glijden als witte zwanen, ademloos verbeeldt in menig ziel, dor en doof, verstijven we in onze wanen in de onleesbaarheid van ons profiel, zijn de blinden zieners of ben ik een blinde dichter, of weeg ik zwaarder, maakt de last niet lichter, voor mijn passie voor de dubbelfluit, ik bespeel…

in stress Men beroept zich op de raad der Goden Deze aanschouwen gniffelend zoals zij geboden De Goddelijke tonen in deze erbarmelijkheid ook zij beminnen opdat ze eeuwig heersend zijn Wetende dat ook het nieuw geboren Goden kind verdoemd is tot eeuwig aanschouwen en gruwen van het aardse leed Dankbaar wieg ik mijn roze kleinood Bespeel…

Dan knielt zij neder Haar boezen gaat jachtig op en neer Zij streelt de gestrekte armen zacht en teder Van grip naar oksel keer op keer Zachte handen omvatten de woeste kop Om met kussen het glasgeharde gelaat te bespelen Ronde dijen omklemmen het slankmiddenrif Terwijl haar borsten de gebolde torso strelen Zij start zijn grommend innerlijk…

Ik kan ze nog niet vatten, niet bespelen, maar ‘k wil de toekomst kansen geven: openstaan naar morgen.…