176 resultaten.
Eeuwig licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.159 Als de dag jouw ogen had en de nacht jouw stem
En de ochtend vervuld blijft van jouw glimlach
Dan breekt het maanlicht tot een zonnestraal
Dan schuilt het duister in de plooien van de dag
En dan ontstaat de lijn van het eeuwig licht
En sterren weerkaatsen in het hemels blauw
Nooit meer schuift het wolkendek dicht
Want jouw charme bevrucht elke…
Wolken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 758 Dansende deken door de lucht
Bevrucht mijn ogen met jouw water
Doorzie de dingen vanuit jouw optiek
Zo hoog en droog, vooruit geblazen
Grijs en grauw, een kleurenpracht
Laat de zon nu door en maak de wereld
Vrolijk als een kind dat met wolken
Altijd buiten wil spelen. En
Voor eens en voor altijd in jouw armen
Wil liggen.…
De vijfde zomerdag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 379 Een meeuw zwemt de blauwe lucht
De wind likt mijn scheenbeenhaar
Zij die door de zon worden bevrucht
Een ieder die wil.…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 529 Lekkende gedachten ontmaagden
witte regels met vallende woorden
naast verdampen als nooit bestaan
schaduwen bezwijken bij beweging
tussen verlangen en hoop het went
emotie en verstand in rivaliteit
ritme en klank wissen en laten
de pen de hand de schrijver de dichter
bevrucht willens en wetens
schijnzwanger of buitenbaarmoederlijk
een chaos…
Ontembaar is mijn Wad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 133 Het vuur vouwt kussens
in je ogen, geslachtsrijp
maar onvermogend daal je
af om de pijn te ontlopen
striemen die sprekend jouw taal
verslaan lijken op de duizend
doden die het zand hebben beschilderd
met kleuren die niet eens bestaan
toch drink ik van de rode wijn
die mijn Wad me heeft geschonken
en zal mijn pijn jouw innerlijk gaan
bevruchten…
Zwanger
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 .
--------------------------------------------------
“Je kunt een vrouw nooit met geweld bevruchten,
Zo ’n eicel in haar buik proeft het verschil,
Die smelt alleen met zaad uit vrije wil,
Een vrouw heeft van verkrachting niks te duchten.”
O nee, hij is beslist niet van de straat,
Todd Akin, kandidaat voor de Senaat….…
DE NACHT IS STILLE
poëzie
4.0 met 1 stemmen 364 De nacht is stille, geen gerucht
Verneemt mijn luistrend hart;
Het lover hangt, de staande lucht
Is als bevrucht met smarte.
De bloemen dromen, fluisteren niet;
Ze schijnen lang gestorven.
Gene starre door het duister schiet:
Ach, zijn ze ook gestorven?
Mijn hart verstijft, mijn geest wordt loom
Zou niets in mij meer blaken?...…
De Toverspiegel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 979 met zilver beplakt
in gouden lijst omhuld
met ornamenten gekruld
zie ik het beeld van een man
die ik niet plaatsen kan
uit de spiegel getreden
mijn geest overreden
mijn lichaam vertreden
denk ik in mijn droom
mijn vader of zijn zoon
wie ik niet ben geweest
mijn beeld is een geest
die de spiegel is ontvlucht
met toverkracht bevrucht…
Witte Ziel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 327 De bloem die me gaf
pootte in mijn tuin
op jouw manier
zo stevig en krachtig
kijkt naar mij zo lief
zo zachtig
teer diep helder wit
groen haar hart als het jouwe
geel ingebed in het mijne
Bloeit temidden van zaaddozen
Deze winter zullen zij gerijpt
mijn tuin bevruchten
Zo hier dat wel
Zo daar wij niet
Zo lang mijn tranen
mijn me kunnen…
Kan het zo eenvoudig zijn?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 178 Kan het zo eenvoudig
als het voedend delen van innige sappen,
die samen tot 'ons' ombuigen
als dansende twijgen
die in de nacht naar de dageraad neigen
tot volle knoppen bevrucht
en in bloesems ontwaken
tot we ons een weg naar binnen beminnen
om bezweet en uitgeput ineengestrengeld in te slapen.
Ja, kan het zo eenvoudig zijn?…
jij verstuift in het licht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 904 Jij verstuift in het licht
kleine bloesems varen
langs mijn ogen binnen
bevrucht door liefde
mijn netvlies staat in bloei
en ‘s avonds nog het meest
dan gloeit het verlangen
als romantiserende zon
ik droom vreemde dromen
voor ik in slaap ben
en kruip naar de tafel
mijn pen regendanst rond
een vurig blad, smekend
om de…
sneeuwdrager
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 226 winter rouwde
om het kind dat altijd
schreeuwde
’s nachts
wanneer het gezichten
tekende
tot zichtbaar en tussen meer dan
lijnen op papier
winter kwam ook steeds vaker in verhaaltjes
waar armen en benen kwijt
raakten
en god, ver weg van
de koude aarde
alsof monsters gedurig wisselden
en de manen bevruchtten
met de dood…
DOMBURG
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 477 Kijk eens - zucht zij - zalig
eindeloze ruimte zover ogen zien
een late boer rijt z'n akker open
elke portie wacht op bevruchting
een enkele boom belooft rust en
's zomers boterhammen in de schaduw
een sloot - de zekerheid van water -
wie kan hier anders dan dankbaar zijn
zelfs de toerist vergeet even zijn pijn…
Circulair voortplantingsproces
netgedicht
2.0 met 66 stemmen 36 gescoord
hij heeft jou
als zijn prototype
binnengehaald
geboetseerd en
subtiel verfijnd
gekneed en
bekeken door
duizenden ogen
die voelden wat
met hun blikken
werd beschikt in
het man en vrouw
syndroom van
aantrekkingskracht
functionaliteiten en
driften in groeiende
emoties tot mannelijke
giften bij ovulatie die
leiden tot bevruchting…
waarin rozenbottels geuren
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 275 is het spreken
een daad van geluk wanneer
het licht lente schrijft, vloeiend
in het uur van
een helderwitte dag
en jij, in al jouw naaktheid,
het hoge gras volgt naar volmaakte
zeebloesems
tot diep in de hoeken
van het omgebogen getij
dat bevrucht en reeds ontelbare malen
stoeit met het hart
zoals de zon met het nieuwe hooi
voluit…
de passage van de twee ravenzwarte vlechtmeisens
gedicht
2.0 met 16 stemmen 4.846 De hengst de merrie bevruchtend, zijn fabelwindvleugels
over haar, de samenhuivering hoef aan hals: uitgeveegd.
Door de lievezoete voedster opgevreten een spijze wordt
het miserabele nest kleverige misgeboorten dat ze kreeg.…
Reconstructies
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 lichter dan een veer geworden
omhul ik mij met louter lucht
uit het zuiden, uit het noorden
zolang de wind me maar bevrucht
lichter dan een veer geworden
val ik in slow motion neer
en als je luistert hoor je woorden
die ik uitspreek keer op keer
kijk mij wuiven naar het broze
of naar reflecties in een plas
naar wat beweegt, vol is van…
Als de dag van toen
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 409 de dag is nog maagd
terwijl ik toch
door gisteren ben bevrucht
het oorverdovend lawaai
en mijn Bourgondische stijl
worden langzaam in stilte gelucht
nog 365 dagen te gaan
met voornemens die slijten
zo hoort het ook:
waarom zou ik
het genot verwijten
je moet gedrag veranderen
zeggen wijze mensen
alles met mate
zei een filosoof
een…
LIESVELD
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 Het is een bijzonder gehucht
Met huizen als nesten op palen
Je hoort er verscheidene talen
Geklepper, gezoem en gezucht
Je vindt er de Hollandse lucht
Je kunt er weer diep ademhalen
In evenwicht brengen je schalen
Je wordt door Petrarca bevrucht
Het bloeiende riet en de kooi
Zijn fuik om gevoelens vangen
Zo breng je een Eden in kaart…
van draken mannen en eieren
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 2.393 al haar ontrouw
hou u vast het kan zonder kezen
mogelijk was het parthenogenese
dat kan nu zonder buitenaards ingrijpen
ook zonder wuft gedans naar uwe pijpen
ziet Flora vrouw van de komodovaraan
- op Flores als draak berucht -
die in Chester Zoo te Upton spontaan
negen puike eieren heeft voortgebracht
uitgegaan zonder haan en toch bevrucht…
mijn dagen als hond
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 234 het zij aan zij lopen het was het
dragen van de eindigheid op een
drafje, God kan niet sneller meer
verdragen op deze technologische
paden, Hij vreest het eind van zijn
dagen de straatplaveien gevlochten
mensen vaag in hun onbestemdheid
van lange dagen en bevruchting onder
de tegels, mijn hond en ik ingebeeld
hij behoedt me niet van het…
DE KLEINE BIJ
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 418 Er danst van bloem tot bloem
geen stamper laat het onberoerd
een volijverig bijenkind
het doet zijn werk
in weer en wind
natuurgetrouw
zijn levensloop bepaald
ten dienste van de koningin
wipt bloemen in en uit
de honing is een onderdeel
bevruchten
dat is toch de plicht
en in het late zonnelicht
bloeit volgend jaar
een jonge plant…
Pas de deux
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 331 Obscuur dreigt het bevruchte firmament
verbergt bliksem en donder
voor onverwachte momenten
zoals bladzijden van een roman
hunkeren naar het omslaan
om de volgende stap te zetten
zwartgedrukt in sneeuwwitte velden
wachten op de vochtige vinger
die kantelen laat
of terugbladert in al gelezen tijden
de okergele grond ligt roerloos aan…
Van bovenaf gezien
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 Een vogel vloog hoog langs de wolken
En zag de aarde steeds minder groen
Hij dacht hoe moet ik in een lied vertolken
Dat de mensen daar iets aan moeten doen
Steeds komen er minder insecten
Bloemen en planten worden niet bevrucht
Mens waar blijf je met je intellecten
Ben je voor ondergang niet beducht
De vogel vloog verder en verder
En overal…
sferen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 347 oeverkant
stotende zonnestralen
op een wazig herhalend
transparant trekgordijn
dromerige projectie
op een waarnemersbrein
zwoel is het dampend gras
door regenwater gedoopt
ruikt weer naar jeugdig elan
dat blindelings
de toekomst hoopt
het angelus luidt
over brokken klei,
rij aan rij,
galmend biddend
zowaar dat dit mogelijk
op bevruchting…
weldra wiegt weemoed de bomen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 286 wanneer faal je
in het heengaan
wanneer vertelt iemand mij
over de bloemen of de dromen
die doen vergeten
als een minnaar, dichtbij
want meer, veel meer
verdwijn ik in de dagen erna
in een dag nooit gemaakt
een achtste of een negende
waar het antwoord
slechts bevrucht wordt met verte
en nimmer uit mijn zwijgen glijdt
alsof…
Kantelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 186 binnenkort kantelt
het licht weer mijn uitzicht
in hoop verpakt
en natuurlijk bemanteld
oprijzend uit de laatste dagen
van een verjarend gewricht
het is een verlangen
vol van gezangen
het is de roep naar
een heimelijk baren;
de geboorte van
een bevruchte zonnestraal
in de maagdelijke engte
die met vruchtwater
mee uit wil varen…
Wij stuifmailden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 516 bloeit
nu eindelijk voluit
je bloesem zacht bekeken
weet dat jij in zomerswarmte
de eerste vrucht gaat geven
je roept met kleuren
als ik fladder in de zon
verleidt me met je geuren tot
ik hunkerend in je kelkje kom
wij stuifmailden
in eindeloos ontmoeten
ook de stamper als portier kwam
ons uitbundig steeds begroeten
heb je bevrucht…
Over The Hill
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 nodig
en de stilte die ik schiep
was ook vaak door
mijn blik in de ogen uitgelegd
zoals ik daar stond
omvatte dat gelijk
het gehele alom
de cirkel leek kennelijk rond,
trompetten figureerden doofstom;
de winter was dood
en het grijze opnieuw
in 't helder verwachten
vliedend in de groene maagd
uitgemond ; zij die mij immer
weer bevruchting…
Een kapotte balans
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 85 jouw handen
wezen bloemen
de weg om te bloeien
vele kleuren groen
boden zich aan om aan
de basis te mogen staan
van de unieke vorm en
geur waar bevruchtingen
vanzelfsprekend gaan
ook in conclaaf van
wind vliegen en bijen
aan wie nu de eer om als
stuifmeeldrager
nog te echten na
talloze nectargevechten
zacht zingt
je lach…