Alle inzendingen over bittere zelfspot

Een postuum eerbetoon aan Daan de Ligt, Die afgelopen week is overleden. Daans houdbaarheidstermijn was overschreden, Wat op te maken is uit zijn gedicht. Een afscheid dus, precies zoals het hoort, Ook Daan de Ligt leeft in zijn rijmen voort.…

Ik kom je nog een keer proeven in het geroezemoes van de avond aan de Abracadabar, het ruikt er niet zoals toen, maar zoals jij boven alles uit bloesemde zo zingen de zinnen rond die zich in mij vlijen tot wij twee straks overblijven en samen naar huis gaan Ogen, lippen, borst en buik tranen om stoere zelfspot ik leg alles in de schaal…

ik geitenbrei de wereld slopend mijn bestaan geen schroeven en moertjes wel een miljoen ouwehoertjes het incest van prietegepraat kijk ze eens schreeuwen altijd iets om te peeuwen als kippen zo opgefokt eigen inbreng komt niet aan bod want provoceren en geloven brengt de waarheid ook niet boven dichters ambieer uw zelfspot…

uitkomt aanbid uw kwelgeesten noem uw nederigheid geloof in het ware der woorden eerbiedig ze als uzelf nijg gelaten moede hoofden neem très au serieux d’authoriteit in majeure minzaamheid erkent uw minderheid tegen getal grof gebral regels zijn voor bestwil algemeen strekt het belang neem in droom de vlucht zoek het contrapunt in zelfspot…

Hem die mij grof beledigt, Mij overlaadt met schand En openlijk mij belastert, Hem reik ik de broederhand. Maar die mij voorkomend bejegent, Die mij aan zich verplicht En zich mijn vriend durft te noemen, Die spuw ik in 't gezicht. --------------------------------- Immortelle LXXXIII (1878)…

koel de krant ligt er nog ongelezen zelfs je pantoffels zijn weg ik weet nu weer hoe lang een dag eigenlijk kan wezen Ik kan de geur nog ruiken die je in huis achter liet het blijft nog de vraag slaap ik wel of slaap ik niet Na zoveel jaren in één bed lijkt het nu zo groot en koud ik pink voorzichtig een traantje weg en het smaakt bitter…

Liefste, maak gauw een krant van me. Schenk mij het genoegen te ontwaken in jouw poezelige handjes. Special edition Ontbloot pagina voor pagina de letters van mijn zinloze ziel; Stille getuigen van wat was Caressing Brandt met die priemende kijkers een holte in de rubrieken van mijn borstkas, waarop je genoegzaam sliep Sweet desire…

Zinloos geweld perst de dagen en nachten tot bittere sappen.…

ondanks bezwaren Niet tot morgen de toorn laten woeden de bitterheid voeden Beter elkaar borgen…

gestreden strijd, beken zoeken bedenktijd, slagaders van uitgeslepen vlijt om erosie te verschragen in het losse zand en tegenlicht van nooit gestelde vragen, de weg haar bestemming kiest, ontluistert,gekluisterd aan de leegte, wat zich in tegenstelling verliest, wordt het scherp van schede zacht en scherven bot, snede zonder bitterheid…

Ach, konden we dat ene holle vat aanslaan, gevuld met een naïeve zekerheid, waaruit de vermolmde bodem werd geslagen, rozen - water zich tot wijn liet schenken, in het labyrint van onze mythen te dwalen, verdronken in de droes die de vurige horizon nog niet gekruisigd had in spijt van bitter geperste tranen, nooit bedoeld te drogen,…

in goud gesponnen draden als liefdesmelodie van hart tot hart in vleugelslag guirlandes gedragen door de wind als een fluistering tot ver over de horizon ooit was jij mijn lief maar jouw ogen sloten in eeuwigheid nu brengt jouw warmte me een glimlach vol herinneringen bitter en zoet omdat houden van meer dan liefde is en was…

Gedreven door de nachtelijke coryfeeën, meer bizar dan de wildste orchideeën, bevruchting van haar eerbaarheid, met honingzoet de bitterheid verleidt. Al die innigheid in beider blik ontloken, op het rijke klankbord van verlangen, rijpt een bonzend hart onafgebroken in haar schoot, kwetsbaar maar onbevangen.…

Als donkere chocola Ik wil geen namen aan de hemel schrijven tijdelijk, ondoordacht stormachtig jij Noem het bitter..…

gehechtheid te lonken, wat bedoeld werd in deelbaarheid, proclamatie van verbeeldingen met de nog te werven dingen, in spijt te wissen en waarover maar te zwijgen, associaties mondiaal verspreid, werd misleid, in ontvlechting van een verkeken strijd een ontnuchterde visie van het beleid, kansen voor nieuwe generaties, alleen raken we die bittere…

Leuke en scherpere teksten, engagement met een tikkeltje zelfspot dat de belangstellende toeschouwer beloont. Openbaar en gigantisch, fel en romantisch helemaal in niets overdreven en toch theatraal..één lang pleidooi net iets te enthousiast gespeeld, kunstzinnig uit het leven gegrepen... het leven geschilderd met een licht accent.…

De zelfspot heeft ons weer gered We komen er wel uit…

Bittere borrels of melk en saffraan. 't Leven is een gladde baan. Bitter en zoet uit eenzelfde kraan. Leg reis aan! leg reis aan!…

Vandaag wil je huilen maar je keel zit op slot toch proef je het zout en bitter, veel bitter Vandaag wil je troosten maar ontbreekt je de kracht je hebt slechts een schouder die langzaam verrimpelt Vandaag smaakt naar zout en bitter vragen als waarom en waarom weer waarvan je eigenlijk al weet dat er geen antwoorden zijn Gisteren nog…

ze was een schatje maar ze rookte als een Turk bezoop zich als een Zwitser en neukte lustig in het rond met al mijn vrienden en af en toe met mij ik wilde haar doen kiezen en ze koos maar niet voor mij nu rook ik als een Turk bezuip me als een Zwitser maar met haar neuken is er niet meer bij voor mij…

Wim Overweg zit nooit in zo’n benarde En zwaar verkrampte houding aan het stuur. Wim Overweg rijdt nooit in nog geen uur Een splinternieuwe autoband aan flarden. Als Wim rijdt is er nooit een centje pijn, Hij zou voor elk een voorbeeld kunnen zijn…

De helse pijnen die een man doorstaat Wanneer een arts zijn blaas gaat onderzoeken Rechtvaardigen het – binnensmondse – vloeken Wanneer de slang zijn plasbuis binnengaat. Langzaam maar zeker schuift dat ding naar binnen: “Hiep, hiep, hoera”, de ‘blow’-job gaat beginnen!…

De pijn, die bij een blaasontsteking hoort Is met geen andere te vergelijken. Als ik mijn pijn-top-tien eens ga bekijken, Is dat de pijn, die echt het hoogste scoort. En heus, ik stel me absoluut niet aan, Bevallingen heb ik pijnloos doorstaan.…

Mijn naamgenoot gaat steeds meer op mij lijken Want dinsdag smulden wij synchroon van taart. Ik en de koning zijn die dag verjaard, Wij wisten elk een elfvoud te bereiken. Ik, samen met de drager van de kroon Een heel jaar lang ‘symmetrisch’ en synchroon.…

Het fenomeen is tachtig jaar geworden En dat ging niet onopgemerkt voorbij. Nog zie ik mij weer in een lange rij, ‘Bob Dylan in Ahoy’ stond op de borden. Maar Bob zou daar zijn ideaal bereiken: Kon hij ook eens Wim Overweg bekijken.…

Zelfs voor niet één rijksovervalmethode, Zoals die blauwe envelop in maart (Een muisje met een hele dure staart) Zijn Overweg excuses aangeboden. Laat staan – wat al zijn klachten overkoepelt – Dat er bij Overweg iets wordt versoepeld.…

partij de PVV Met als enig lid, de heer Geert Wilders Al 18 jaar bedreigd Al 18 jaar beveiligd Met nu 17 kamer zetels Maar uitgesloten van deelname aan ‘n kabinet Bijna ingesloten in een cordon sanitair Daarom gun ik dit de heer Martin Bosma wel Omdat hij onafhankelijk kan zijn in die rol En heel veel gevoel voor relativering Humor en zelfs zelfspot…

De zelfspot, die het geschil had laten werken, ontbrak en was daarmee doofstom ingescheurd. Jouw berg, gevormd door zelfgevouwen trots, een levenlang zorgvuldig aan gewerkt, gaf eenzaam zicht op eigen stenen rots, die, verdedigend, afweer had versterkt.…

elkaar het is een wonder waar je bij staat Er komen mensen op af, ze willen in jou geloven Liefste woordkunstenaar jouw woorden verwarren je en belagen je gillend uit de monden van mensen die verlost willen worden door jou Urenlang leggen ze elkaar uit wat jij bedoelt, of ze schrijven contractuele zekerheden uit Je trekt je los, met zelfspot…

bitter de koekjes van eigen deeg zal ik ervan eten leerzaam…