Alle inzendingen over bloeiende

In elk bloeiend ogenblik wordt mijn toekomst geboren en sterft mijn verleden. Ik streef geen mooie bloem meer na maar wil enkel genieten van mijn prachtige bloesem en me thuis voelen in mijn bloeiende bloem. Want ik ben niet alleen, mijn bloem is versmolten met een onmetelijke bloesempracht.…

stoeiend en bloeiend in de wei aan de hemel de kroon op je werk erbij je passie: te tooien rijmt met al wat je staat te ontplooien…

Ver van jouw graf in de grond der geest dichterbij, sindsdien ben ik hier denk ik daar dag paThé, hier zijn mijn bloeiende woorden…

Blauwe lucht, het groene groen kristalhelder water Bloeiende bloem, stralende zon morgen is later.…

Het is bedroevend een niet aflatende regen daarin een wellustige winterjasmijn de voorlaatste dag van November al tien dagen bloeiend…

De zomer verspreidt zijn geuren door het land leidt zijn zonnige tijden neemt je bij de hand in kleurige weiden daalt neer en verwarmt stijgt op en omarmt met liefde het leven in schoonheid verweven en smeedt zijn gelukzalige band door klinkende harten omgeven…

Nu is de heide blij getint Met paarse bloemenkleur Nu is de zoete heidewind Vol zoete honinggeur Nu gonst de aarde van 't gebrom Der bijen wijd en zijd Nu is de hoge lucht alom Een blauwe zaligheid Maar als de heide schoonste wordt Dan komt de winter aan Want bloemenschoon duurt maar kort En vreugd is gauw gedaan En 'k zou mijn leven…

Tussen de korenhalmen Rijpend in de zonnestralen Zie ik je verliefde ogen De tijd staat ineens stil Liefde heeft geen tijd Je huid glanzend in de zon Geeft mij een heerlijk gevoel Verliefd tussen de korenhalmen Warm je mij met een kus Nu even niets..alleen elkaar Liggend tussen de korenhalmen In strelingen passie bloeiend Je hier zó…

Je lieve woorden raken mijn lippen keer op keer Mijn lippen tintelen en willen meer Opeens kom je dichterbij en in een flits voel ik me vrij Je mond tegen de mijne en je tong doet het fijne Draaiend heen en weer smaakt het naar meer Oneindig blijft ons speeksel samen vloeien Innerlijk voelen we diepe liefde bloeien Blaadjes die zweven op…

Nu is de heide blij getint Met paarse bloemenkleur, Nu is de zoete heidewind Vol zoele honinggeur, Nu gonst de aarde van 't gebrom Der bijen wijd en zijd, Nu is de hoge lucht alom Eén blauwe zaligheid... Maar, als de heide 't schoonste wordt, Dan komt de winter aan, Want bloemenschoonheid duurt maar kort, En vreugd is gauw gedaan.…

laat maar zien ogen die geen hoop meer kennen neergeslagen zonder licht schouders die te krom zijn om de lasten van de dag te kunnen dragen toon het schrale van je handen die met eelt vervormd nog steeds om arbeid vragen maar in je lach ben jij nog steeds het bloeiend land dat de hand van de schepper heeft gekend tussen…

die ene ijsbloem verkillend van eenzaamheid beraamt zich tot bos…

en strak met blinkend staal bekleed waar zijn licht weerkaatste wilden mensen weer samen praten maar omdat natuurlijk gezag alle harten bond verloren anderen hun macht er werden al snel schaduwen gesmeed tegen zijn rijzende zon het beeld werd beklad de sokkel ondergraven door leugens en valse vragen een oase die groeide is bloeiend…

zich slingerde om de gouden regen terwijl ze vol vuur de liefde bedreven hun bladeren nog steeds innig verstrengeld door gedeelde hartstochtelijke momenten hortensia’s tonen tedere tinten blauw verzachten verdriet in lichte nuances dartelen vriendschappelijk met lavendel herkennen eenzelfde kleurschakering samen dragen ze alle seizoenen bloeiend…

toch klinkt het als een heilig gebod waarbij je schikt in je onherroepelijke lot Maar dat lot is als het paradijs Haar woorden maken je zo wijs Wat zij zegt, is de liefde in eigen persoon Op een onvoorstelbare lieve toon Haar woorden vormen jouw hart nu immuun voor alle smart Haar woorden ontlokken daden die jou leiden naar liefde via immer bloeiende…

Maar als ik mijne blik ontlook ontwaarde ik slechts een venkel Bezwangrend met zijn zwoele geur de broeiende atmosfeer, En over mijne leedverwoeste trekken wiegelde enkel Een bloeiende amandeltak zijn schaduw, heen en weer. --------------------------- uit: Experimenten (1911).…

Bij maan-nacht zouden zij te samen komen De dag valt lang voor wie de liefste wacht. Ten akker trok al 't volk. Schoon haar de wacht Op 't haard-vuur werd vertrouwd order de vrome Schaduw der schouw en 't maal, wat zou zij schromen? Is 't niet of nu reeds haar wat wonders wacht Order het licht van hoge middag zacht? Fluks is de sluier en…

Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag in de stad Dublin alle avonturen, die naar Grieks verhaal jaren moeten duren voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag. Al dit gebeuren mogen de Ieren elke Juni met blij herdenken vieren.…

je liep langs warmbloeiende frivolen de tuin in en je hield van me om mijn kijkverdriet en je was blootsvoets tot aan dat zachte, het zachte van je hals (van schouder tot oor zes zoenen), en je trendy bril en het mooiste ogenblauw, en je kingsize sigaret koket wijzend naar ... ach, ik weet het niet meer... en je flashbackt door mijn leven…

En plots bloeit de brem Elk jaar als nooit tevoren Knalgeel het talud…

tot hier en niet verder zei de pijnboom tegen het spook zeer dorstig onder de stekende zon en er kwam een dunne regen met een sterke wind en schudde de spookgewaden af daar waait ze nu in de vroege ochtend een vluchtend beddenlaken dat om de schoorsteen blijft hangen geen winterweb bedekt de droom van een…

Vlinderend door het akkerveld Veel vlinders heb je al geteld Tussen bonte bloemenkleuren Ze weten nectar goed te keuren Vlinders maken je leven blij In een graanveld, frank en vrij Tussen korenbloemen en kamille Het levensritme mag er verstillen Kwik-me-die hoor je tussen granen Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen Blauwe korenbloemen…

Tegen het einde van de rit, met nog onbepaalde tijd te leven, delf ik haast het onderspit voel me in een hoek gedreven. Gedachten, die soms ietsje maar, en toch reëel op Heimweh’ lijken, bedrukken mij dan hinderlijk zwaar en méér dan ik wil laten blijken. Ik woon nu al ruim 67 jaar op deze gastvrije mooie grond, ruim drie keer langer,…

Jij bent uniek geboren uit liefde je bent wie je bent bloeiend als een bloem zoals jij alleen bestaat…

eb en zonnegloed ze blijven stromen door mijn vurig bloed zandgekleurde haren bloeiende wangen bruisende zee verlangen…

De lente staat op (SPRING)en daar doet die voorjaarsstorm, met de naam, CIARA, niets aan af!…

Een lied wat zo opgewekt wordt gezongen In de Nederlandse Geloofstempels Nu met honderdduizenden bloeiende klaprozen In zovele oer Nederlandse landschappen Zie ik het wel voor me in die Negev-woestijn Bloeiende rode rozen, honderdduizenden Maar zo kwetsbaar als de klaproos is Zo kwetsbaar zijn in Palestina, in Israel hun woeste woestijn…

De spiegel Margrieten en lupinen Bloeiend Op een geluidswal langs de A7 Ze staan symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Bloeiend Genietend van het leven De zee achter de begroeide duinen Woest Met modder smijtend Ze staat symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Woest Geen grip op krijgend De zon achter de regendruppel…

Het is een heldere dag in mei, De wind waait lustig, de zon schijnt blij Op bloeiende paarse seringen, En gouden regens in gele tooi En alles is zo mooi, zo mooi! En alle vogels zingen! En zie hoe blauw de hemel blauwt Boven de weiden geel als goud, De zonnige, bloeiende landen, En zie de kastanjebomen daar staan!…

Slingerend zoals klimop Verstrengeld om een boom Zo is mijn hart omwonden Met draden van liefde Stevig doch zacht Kleurrijk en bloeiend Glanzend in het licht…