Alle inzendingen over bloemen en krui

In een verholen knop dommelt een bloem met vage kleuren. Een schilder pakt zijn penseel,verf en doek, geeft hem zo weer de allermooiste kleuren. Hij doet de bloem weer laten leven.…

Het is een bloem om er met een vaantje om rond te gaan en zacht te zingen. Het is een bloem om niet meer burger te zijn, maar een broer van een kinderhemdje in zonneschijn. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten' 1976.…

jij geplukt Uit mijn leven weggerukt Voor je kon bloeien Voor je je leven kon ontpoppen Moesten ze je snoeien Moest jij je verstoppen In mijn vaas ben je terecht gekomen Omdat ik jou had meegenomen In mijn vaas ben jij verwelkt En heeft de aarde jou tot zich genomen Nu bloei je daar, en niet hier Ik kijk naar je schoonheid Mijn bloem…

Als alle mensen eensklaps bloemen waren zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren. Vermagerde vliegen, dode torren zouden blijven haken in hun haren.…

mijn liefde is een bloem constant evoluerend die bloeit voor u zult u mij water geven? ziet u mij op de vensterbank van de minuscule witte kamer staan waar zij u hebben aangebracht ? - mijn bladeren in de wind zwaaien voor u en fluisteren: ik houd van u...…

Als ik een bloem was, zou ik dan nu bloeien? Of zou ik een bijzondere bloem zijn, een onvoorstelbare bloem, een bloem die niet kan kiezen tussen bloeien en niet bloeien, En die over de rand van een vaas voorover leunt om te zien of zijn afgrond een bodem heeft?…

Wat weemoedig kijkt ze naar de bloempjes, sierlijk en lief staan ze in ’t gras, want vroeger, heel vroeger, toen ze nog een kleine meid was, plukte ze handen vol. Bukken, gaat nu moeilijk meer, knielen doet haar teveel zeer, vingers doen ’t ook niet meer, en dus, kijkt ze wat weemoedig op die bloempjes neer, die sierlijk staan…

stil aanwezig staan ze als voor niemand te kleuren niet voor zichzelf maar in opdracht volbrengen zij hun taak niet zoekend niet vragend naar het hoe en waarom verwerkelijken zij het zaad rechtlijnig evenwichtig zonder emotie daadloze daad…

Bloemen, zuiver wit; hier beleven kevertjes hun reine liefde. Hoort: "Witte lente." Een woud van krentenboompjes of late sneeuwbui?…

Bloem met je heerlijke geur en je prachtige kleur. Jij leeft, je zwijgt alleen, maar soms hoor ik je huilen. Jij denkt niet, maar voelt wel en dan wil je weleens schuilen ver weg achter een heg of een grote steen. Je schoonheid bewaren en je bescher- men tegen al het kwade.…

Bloemen, waarin wij bloeien zonder bodem, zijn onze leden in elkaar gevouwen en ons gelaat is niet meer te benoemen. Wij worden koning in elkanders bloed.…

Als alle mensen eensklaps bloemen waren zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren. Vermagerde vliegen, dode torren zouden blijven haken in hun haren.…

Ach, heb toch altijd ergens Een beetje bloemen staan - Zij doen toch altijd wel even Een beetje gelukkig aan! Een stil liedje van kleuren, Een fijne, blij-mooie tint - Even een kleine ontroering, Als de lach van een lief kind.…

een barst haar vreugdevolle blik nog net op tijd had zij hem weggegrist voordat de jappen alles kwamen halen De bloem die zij was hield ze in haar tas zo wist zij drie jaar kamp te overleven…

Zomerse buien druppelen naar de wortels de bloem is gespaard…

hier leggen we bloemen rozen tulpen naast waxinelichtjes en briefjes mon amour ik denk aan jou ik zal je nooit vergeten hoewel je onbekend was en ik hier nu sta met een coffee to go en oh god had het zelf weet dat je dochter was of vader of geliefde op een filmpje het begin van de schoten in de zaal ik kijk en ik zie en…

ik behoud mijn hoofd, ondanks alle vragen die me zijn beloofd telkens als ik bloemen strooi de nectar bewaar voor het ontbijt de wortel voor het trekken van thee, de geur verdienstelijk geparkeerd in mijn revers dan bloos ik als je naar me lacht toch wens ik me soms een andere bloem een die kan zingen van de straat, dansen als een honingdraak…

De mensen uit de jaren zestig met de bloemen in het haar. De mensen die vrij wilden worden Geen oorlog Geen tirandaden De mensen die vrede wilden Was dat raar?…

Ik zie wat jij niet ziet een meisje bijna volwassen vrouw ik zie wat jij niet ziet bloem die zich ontvouwt ik zie wat jij niet ziet ik zie jou…

Neerbuigend in de ochtend hun blaadjes nog nat van de dauw, kijken ze uit naar de warmte, de zon en het hemelsblauw. Hun kopjes kijken omhoog, in alle kleuren van de regenboog. Ze zullen weer fier staan, met hun steeltjes recht, ze zijn zo lieflijk echt.…

toppen van struiken geschikt in water gezet schoonheid afgemaakt…

Noem haar bloem in de morgen in de vooravond het daglicht.... bijna verborgen maar noem haar bloem ze is 't waard meer dan waard.…

Op de tafel staan de bloemen er fris en fleurig bij ik heb ze net gekregen het is één groot schilderij In mijn grote witte vaas staan ze nog heel even ja het klinkt misschien wat dwaas aan het einde van hun leven.…

ik had nog nooit zo’n prachtige bloem gezien nadat ik haar determineerde lag ze voor me geheel ontleed geheel ontkleed ze was echt zo bijzonder als men beweerde alles werd mij klaarder toen ik dat deed en toch was het de mystiek die verdween en langzaam voor mijn ogen verteerde soms moet je iets laten zijn wat het is en alleen genieten…

Heb ik jou de bloem gelaten nam ik haar om te behagen ze was in knop ze bloeit en kleurt ons ongelijk haar glimlach geurt naar drop…

(Tanka) als bloemen konden zouden ze zeker swingen helaas gaat dat niet maar wind is een ware vrind die voor haar een dans verzint…

Ondergronds Een kern van vuur Gevangen in een kiem Smachtend, Wachtend op de streling van de gulden vlam Ontploffend, hoogworstellend, vrijbrekend De kleur die ons naar het licht leidt…

ik plukte wat bloemen het was warm toen er stierven mensen ik zat op de vloer in de hoek waar mijn bed had gestaan ik dacht aan mama die niet kon eten maar het leven niet wilde missen ik trok de deur achter me dicht het was warm toen ik plukte wat bloemen…

Van woorden leeft enkel de zin, Van 'n bloem is honing 't gewin, En die mij werd gegeven; Dus ga ik weer verder zweven, Dus volg ik slechts mijn natuur, Rol ik mijn tong uit en puur.…

In Uden wordt een school in brand gestoken In Venray molesteert men een moskee In Rijswijk gooit men tegels naar benee In Zeist wordt de familieëer gewroken In Groningen, je zou ze toch verdoemen, Daar, in de lente, plukken meisjes bloemen.…