Bloemen

Wat weemoedig kijkt ze naar de bloempjes,
sierlijk en lief staan ze in ’t gras,
want vroeger, heel vroeger,
toen ze nog een kleine meid was,
plukte ze handen vol.

Bukken, gaat nu moeilijk meer,
knielen doet haar teveel zeer,
vingers doen ’t ook niet meer,
en dus,
kijkt ze wat weemoedig op die bloempjes neer,
die sierlijk staan in ’t groene gras.

Bloemen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 5 stemmen 84