Alle inzendingen over boeket

ik heb de bloemenzee aan jou gegeven in het boeket net vers geplukt nog strelend voor het oog of was jij liever met mij meegegaan om genietend van de voorjaarsgolven kleur daar in de wei te staan…

Als het u om 't even is Kunnen wij deze zaak schikken Zei de bloemist tegen de Klant die zich over 't boeket Kwam beklagen - Zo pittig geprijsd En ze stonden maar drie dagen…

Evides wordt onder druk gezet Om zich voor overlast te excuseren Dat doet ze door met Pasen te trakteren Voor elke gedupeerde een boeket Rome kent al jaren deze tijding: Bloemen voor de lang versleten leiding…

Hotelgast bij het venster -------------------------- De melkbleke zon Zinkt weg in de trage Maas. De herfst is alom. De Hamert --------- De kudde schapen Graast onverstoorbaar verder. Ons bestaan telt niet. Ruïne Bleyenbeek ---------------- Bouwval Bleyenbeek Vol ijver gerestaureerd. Verlangen naar toen. Het Lange Ven -…

Zij plukten woorden als boeketten bloemen, lieten het onkruid waar het was. Dit samen zijn, niet te benoemen, als milde regen op het gras. Zij deelden lief en leed, geluk en pijn, met onderhuids de dreiging, het fragiele van het zijn.…

Ooit Droomde ik Van een bloem Verlegen in mijn handen geduwd Nu Nog snel voor het vertrek een kus van mijn lief mijn lief En een heel boeket Rode rozen, rode rozen Met een fluister in mijn oor Ik houd van je. Ik houd van je.…

Gratuit een groot boeket voor jou in de vaas gezet. Met wat restjes stelen kan je instrument bespelen. Fluitenkruid fluitgeluid.…

God plukte de roos rozerood als ze was wiegelde ze broos op haar jonge steel priegelde een heel subtiele vlindertong het stuifmeel uit haar ziel rozerood als ze was de moedertak brak - ontzet heeft God recht op een boeket…

De stengel vierkantig, de bloemkroon wit, Het zijn de juwelen die de plant bezit, een welriekend boeket. Lig je in dit beddestro, Werkt het zeker op je libido.…

Verwrongen staal belemmert zicht sterren stralen in dood glas Blikken knipperen in een richting die gekozen was maar niet bereikt Bloeiende bermen vergroeien met sporen een boeket en een kruis laten een leven achter…

In de afgrond voor me ligt, bedekt met verlepte boeketten, het uitgebrande wrak van een autobus.…

Eindelijk lente pluk ik tulpen tot een boeket Voor haar die me lief is Voor kort of lang gemis Voor harde woorden of stil zwijgen Voor het plotse vleugellam Voor met ruzie dreigen Voor haar die me lief is Pluk ik tulpen Stuur ze niet uit Amsterdam.…

Liefdevolle gekleurde woorden Troostend warm voor hen die luisteren Verdwaalden, zij werden nimmer ontvangen Hebben nooit de pijn verzacht met fluisteren Grauwe regen smoort het gefluister Van een misplaatst bezorgd boeket…

Het enige volslagen pure geluk van de volwassen mens ligt niet in rijkdom of ander materialisme maar is als het geluk van een vlinder met zijn schoonheid de kleurenpracht en zoete geur van een boeket schitterende bloemen vrij en dartel als een kind.…

Zoals een ander in de lente dicht met bloemen in een vaas pluk jij letters over lente en zet boeketten in een vers zo schik jij onvergank’lijke pracht in klanken in telkens weer een verse vaas…

Na het afscheid besef je ineens heel blij dat het enige wat nog blijven kon is dat prachtige boeket narcissen… Je vrienden gaven je een portie Pure Zon…

de verre horizon gouden korenvelden ruisende halmen eerst blauwgroen dan goudgeel deinend in de wind met rode en blauwe stippen de einder is nu bereikbaar het goud verdwenen strak zijn de gazons bloemen binnen de perken windmolens vlakbij mijn wereld is klein geworden geheimvolle verten verdwenen het kind dat we waren is een waardevolle…

breuklijnen worden zichtbaar en – de waarheid biedt niet altijd troost – overmorgen is verpakt in een vage belofte het leven is schaken in de schaduw waar het strijkend restlicht wordt geliefkoosd in uren van glas haastig afgestofte herinneringen herleven traag maar intens vluchten kleuren in warm zwart het sterven naast een boeket…

je schikte bijna kozend mijn bloemen in de vaas keek me aan terwijl je handen met de kleuren speelden zag mijn ogen gaan je lachte nog wat groen op de langste lijn waar ik een bosje gaf creëerde jij een feeëriek boeket jouw dank is zonder woorden al gezegd…

Haal nog voor de herfststorm woedt de mooiste oktoberrozen uit de tuin zoek ergens een schaduwhoekje op waar sedum bloeit met witte of roze kop voeg de trosjes met de rode rozen samen omlijst met groene koningsvaren tot een geurig herfstboeket waarin je zon en licht voor een lange winter schikt. moge ons hart eenvoudig als dit tuiltje…

De trui vol tuinpluis creëert hij op zijn hurken een lenteboeket.…

Naast walmend wierook opent het als een boeket op een gespreid bed als op de rode loper richting het theaterdoek.…

ik kus de bloemen op de ramen om hun schoonheid te beamen ik heb de vaas al neergezet tot ze opnieuw gaan bloeien op het glas zullen groeien zal ik ze rangschikken tot en met tot ze ooit zullen vergaan was de reden van hun bestaan schitteren als 'n fragiel boeket…

In verwilderd achterland plukte hij ooit voor haar de allermooiste kleuren vandaag plant hij zwart zaad met een duistere blik gedreven door intense haat ruikt hij alleen nog de geur van vers bloed het boeket is hij allang vergeten…

ik heb ze op papier gezet met emoties gekleurd exotisch van vorm door oosterse schikking mijn liefde in bloemen gelegd maar ze verwelkten zonder jouw aandacht al snel in je hand een lach was mijn dank het lyrisch boeket schoof je vlug aan de kant…

een bloem twee drie vier of vijf zelfs een heel boeket het maakt niet uit hoe groot hoeveel maar dat weeë zachte en zo warme gevoel erbij van voor en door de gever aan mij maakt ons allebei ook al is het eventjes toch maar weer een beetje blij…

Een frisse voorjaarsdag een boeket roze rozen op een marmeren graf. Afscheid van de broer die je had het kind dat je niet kon zijn het dorp van toen. Kerkhof en gracht Toren en schip Kind en onschuld Respectloos gescheiden in onachtzaamheid. Mettertijd komt verandering van kern.…

Kijk dan beide handen gevuld met helemaal jij ooit zwanger van verwachten groeit het nu tot aan de hemel en nog verder groen tekent het naderende voorjaar soms barst het open en blozend kleurt een prachtig boeket de vensterbank…

ze waren er de bonte bloemen luisterrijk in een mysterieuze nevel warme harten heilzame blaadjes als lichten in de schaduwtijd droegen glansloze broze vlindervleugels naar de zoete nectar een keur van vruchten ze waren er als een fleurig boeket met zorg heb ik ze in een vaas gezet…

Een ROOS dat ben je niet, evenmin een ORCHIDEE, een CHRYSANT zou kunnen, die gaan tenslotte eeuwen mee. Een FRESIA zou ook wel passen, een TULP staat niet zolang, ik maak je gewoon mijn BOTERBLOEMPJE, dat ik steeds weer plukken kan.…