232 resultaten.
Stadsmilieu
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 Vierkante vlakken van huizen
steken door rechtlijnige straten
een patroon van vervreemding
bouwt langzaam een stad
natuur, verzwolgen, de kronkels
opgegaan in een hoekig geheel.
Maar daar…
haast onzichtbaar
onwerkelijk, onder een steen.…
de blik van het huis
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 287 spreek met mij
in deze defecte dimensie, ik ben nog niet
heengegaan
geef me poëzie
die dromen bouwt, volle manen, vredig
in slaap
veilig
wanneer de torenklok
zijn wijzers terugdraagt naar het kind
in het ongelijke lijfje, abrupt wakker
met vingertoppen
die de ruwe huid herhalen, als tekens van toen
en hetzelfde gebed
geloof…
De blinde weg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 165 schoorvoetend
nochtans gaande
over een niet gekende weg
mijn innerlijke stem
vult het komend niets
en ik, ja ik ben het
die die dobber
uit de stroming dreg
en deze schraap langs
de wachtende vezels, een voor een
in een taal,
veel later dan t’oude Diets
maar wel degelijk vermaagschapt
en met veel daaruit te leen
zo bouwt…
Wit weer ongelezen blijft
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 254 eenzaamheid
vertrouwt het
wit papier
als chaos vlekt
in tekeningen
die geen letter
zullen lezen
zij bouwt
op lijnen
tussen regels wit
fel uitgelicht
doorziet gebrek
aan zinnen
en gevoel
diep van binnen
is het stil
als wanhoop
tegen muren krijst
alleen-zijn geen
respons meer krijgt
wit weer ongelezen blijft…
Het wonder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 575 Hoe God aan ons zijn voornemen ontvouwt,
hoe hij met grote liefde,
aan ons eeuwig leven bouwt?
Hebt U dat wonder wel aanschouwd?…
De dichters
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 358 Een pen van het diepste blauw
Ontmaagd het gelige blad
Tekent sierlijk de bouw
Van haar fantasiestad
Waarin mensen slapen in wiegen
kindjes die hen in slaap sissen
De vissen kunnen vliegen
En vliegen vredig vissen
Tot een plotse pennentrek
Het geluk in de kiem smoort
Zo bouwt de dichteres een plek
Waar alles is zoals het hoort…
als een lamp
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 105 als een lamp
boven een lege tafel
speelt de tijd het loze vissertje
aan de kant
wie plaatst tegels
om te lichten
wie bouwt huizen
om te slopen
wie legt de weg
om te mijden
wie geeft mij adem
om te stokken
wie de tijd
om af te lopen
als de slaap mij droomt
waar het daglicht naar verlangt
tot de telefoon gaat
vraagt of de stem…
Hart van leven
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 800 De koele omarming van het wad,
de blauwe hand die het land zo
stevig in haar greep, de herfstzon
levend houdt, de bewondering
naar einders bouwt.
Ik leg me te slapen in de wind
de wilde ongedwongen zwaai
van ritmische luchten, adem woorden
die in de weidse stilte breken.…
wandeling
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 313 wind zwerft
door de stilte, door de dorst
naar een eerlijk inzicht
bomen wuiven, zeggen
even gedag tegen de lijster
in de lucht
het water bouwt een eilandje
aan de oeverkant, luistert tussen het riet
naar de avond die zo graag zingen wil
ik word schaduw, een maan
onder alle manen
een hond blaft de verte toe
in grote dromen
daartussen…
Koninginnedag (triolet)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 464 De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,
't is God op wie de volksliedzanger bouwt
Hem hulde brengend onder fleurig franje.
De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw
de wimpel wappert vrolijk in oranje!…
Wankel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 926 verlaten
Wat is nog de meerwaarde
Van een leuk en fijn kontakt
Als rücksichtslos en
Onverwacht je kop wordt afgehakt
Zo'n vriendschap
Is geen vriendschap waard
Misschien ook nooit geweest
Het bezorgt je weer wat littekens
En een wond die nooit geneest
Veel pijn en open vragen
Daar bovenop nog veel verdriet
Dat krijg je als je investeert
En bouwt…
LAIS CCCXIV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 In de ondoordringbaarheid van mijn zijn,
het artefact dat jij als mij aanschouwt,
terwijl ik nergens ben, ontsta in pijn
als sparteling, terwijl jij muren bouwt
rond het gras met de walg die mij vertrouwt,
in het matte zwart van jouw stalen as
waar alles is, en blijft, dat er nooit was,
in't git waar niemand nog mij raken kan,
waar niemand mij…
Koningsdag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 741 De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,
't Is God op Wie de volksliedzanger bouwt,
Hem hulde brengend onder fleurig franje.
De Nederlandse vlag kleurt rood-wit-blauw,
de wimpel wappert vrolijk in oranje.…
ik adem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 535 ik adem jouw zucht
die waait als een wind
door bomen in het bos
ze gaan hun weg als
een vliedend gerucht
en landen stilaan op
het zachte groene mos
in mijn frêle gedachten
ik hou ze even vast
maar laat ook weer los
zo gaat het vaak
met bevrijdende krachten
wat rest in jou
blijkt de zielestempel
die bouwt na iedere zucht,
minitieus…
Manisch depressief
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 372 Soms ben ik als een bezige bever
die naarstig een burcht bouwt
maar vaker ben ik als een spin
en houd ik me in schokken dood.…
een dag die me opvreet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 703 Een dag die zijn zwarte broer lijkt
bouwt met zijn ontwitte tanden
van ijle lucht, een kooi
de wolken van zijn gedachten
smelten in zure druppels, ze sissen
op het rozenblad, dat verdrinkt
in een metamorfose tot netel
zijn ijzige adem snijdt
de grond onder mijn voeten
tot blootgapen van de wonde
het bloed klampt vluchtend
om mijn trillend…
Naast me
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 618 Je zegt dat de rozen van
vandaag zijn uitgebloeid,
dat de herfst loopt te wenen
in de schaduw van je lijf
Je zegt dat de stilte nader is
dan de troost in mijn armen,
dat mijn adem muren bouwt
tussen verdonkerde dromen
maar als ik nu zeg dat
morgen weer zal komen,
dat droefheid en intens
gelukkig zijn samen horen
maar als ik nu vraag…
Ma´s stofdoek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.088 zij neemt mij niet meer af
het patiné verdiept zacht
onder deeltjes van stof
van wie eens beweging was
en slijt de verse dna
in fijn tot zeer fijn
mocht er een methode zijn
zij bouwt zichzelf op
van microscopisch klein
tot een reuzin, zeven voet
lang en voor niemand bang
wiegt zij haar liefste
zij zegt: wie spaart heeft wat
aan…
Monoloog
netgedicht
5.0 met 10 stemmen 418 vreemde droefheid
bouwt muren
rond woorden
en steeds vaker
ben ik de schaduw
van iedere dag
onder bomen
en wolken
dicht gewaaid
krom ik mijn handen
rond het eenzame lied
over druppeldiepe
stenen en
rauwe monden
schuurt het zand
de hese zinnen
van vogels die
ik niet herken maar
stroomafwaarts huilen
achter de schaduw…
Boekreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 383 zoals het water zoekt
neemt en geeft
vernielt en bouwt
in ijs en land
beeldhouwt
onderweg is
in gouden watervallen
waar wonderlijk warm
geisers gisten
niet te luwen
haast huilen
en spuwen
dansen waterzuilen
naar de heldere lucht
een weer oude spiegeling
in gele en rode bergen
zocht Jules Verne
hier het middelpunt
een…
Carillon Silence
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 264 ik wil niet denken
aan de wijzers die je in enkelvoud
neerschrijft
tussen alles
en niets
omdat je ziel geen luisterlongen
draagt in het zwarte hart
van de rivier
waarin je torens bouwt
als tijdgeraamtes
getooid met jaarringen uit mijn zacht verdriet
dat in trage schreden
en zonder verweer
neervalt tot laag onder de grijze…
Hoogspanning
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.664 met haar ogen dicht
hoort in het donker zijn zwoele stem
en ziet moeiteloos overal zijn gezicht
Zij is in gedachte iedere dag aan zijn zij
loopt elke middag met hem door de stad
bij elke pijnlijke traan is zij toch blij
wanneer zij een kus van hem heeft gehad
Zij praat liefdevol met haar vriendinnen
over hoe zij haar hemel om hem heen bouwt…
VITAMINE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Grote zalen
galmend van sterke zang
en daverende spraak
verhalend over heerlijkheid
of grootse overwinning
zijn bij geestelijke voeding
stralende lekkernijen
die we gaarne tot ons nemen
het ware geloof is echter
een kleine druppel
deze verspreidt zich bescheiden
ongemerkt maar onbelemmerd
door heel de daagse maaltijd
bouwt het gangbare…
voor n.
gedicht
2.0 met 14 stemmen 1.868 je bent
blond -
het hele domme mensenras
rent honderd meters in seconden
zwemt het schandaal over
reist per spoetnik naar de maan
en gaat per beatnik naar de bliksem
bouwt bolle bouwsels waanzin
en schrijft gigliotheken vol –
maar jij
bent blond
en daarenboven dient geconstateerd
dat je blauwe robijnen…
Op vergeten wegen wandelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Je houdt stil, hurkt en ziet
dat zonder bestek of zichtbaar plan
een stroom vormen van verbazing bouwt
je vraagt om traagheid
om te ontdekken welk spel het water speelt
een draaikolk als antwoord
lang zoek je naar de hand van de meester
die uit druppels beelden houwt
je voegt tranen toe
ongebruikt vloeien ze derwaarts
dan keer je de maalstroom…
Veluwse nachten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 48 tijd
Het mooiste ongezien
De sferen van sterren
De waarheid is naakt
Het licht verzaakt
Zingende padden
Nachtzwaluwparadijs
Uilen roepen
Veldkrekels tsjirpen
De nacht geeft haar geheimen prijs
Je hoeft niets meer te zeggen
Natuur zal het uitleggen
De sfeer waarvan je houdt
Berustend toevertrouwd
In de nacht dat natuur haar theater bouwt…
LAIS CLXXXIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Het bouwt gestaag zijn geile kathedraal,
en mengt zijn rot door elk ‘ik hou van jou’.
Het typt en vogelt met de nachtegaal.…
in de lucht
gedicht
3.0 met 27 stemmen 4.263 in de stilte een meeuw grauw
het wolkendek gesloten
door de wind verstoten
een tinteling van licht berouw
door de wereld die ontvouwt
voor de tranen eens vergoten
is hij in lucht gesloten
alleen wolken die hij aanschouwt
in het geheugen ochtenddauw
diep in de veren gestoken
nog verblind door smok
zoekt helder en bouwt
een vogel vlucht…
Verloren synchroniteit
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.928 Cirkels die ze tekenden
verdwenen op het strand
onder de zachte deken
van het stuivende zand
Kastelen die ze bouwden
werden uiteindelijk prooi
van de gulzige zee
met zijn zilte golven
De zin van de chroniteit
symbool van hun liefde
uitgesleten weggespoeld
verwaaid tot zinloosheid
Nu bouwt hij zijn cellen
ondoordringbare cocons…
verkeerd been
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.868 zij bouwt zichzelf op
zodra ze wakker wordt
omringd door herinnering
rekt zij en wikt licht
en geluid dat van buiten komt
snuit langdurig haar neus
trompettert luid in de nieuwe dag
zij gaapt als ze voor de spiegel staat
vindt haar borsten te groot, te zacht
besluit de wereld op te blazen
met de middelen uit haar make-up tas
trekt daarbij…